ماجرای سگ های بی صاحب و بحران بی اعتمادی

ماجرای سگ های بی صاحب و بحران بی اعتمادی

به گزارش گلونی ماجرای سگ‌های بی‌صاحب در ایران و زیاد شدن آنها در طبیعت و شهرها طی دهه‌های اخیر، یک گسیختگی است که ابتدا از بی‌اعتمادی به نهادهای سیاسی می‌آید.

وقتی نهادهای سیاسی دگرگون شدن جامعه و تکثرش را به رسمیت نشناسد بحرانی شکل می‌‌گیرد که کلیدواژه‌هایش سگ‌بازی، سگ‌کشی، فرشته‌ها، هاری، کشتار کودکان و… است.

چهره‌های دانشگاهی و علمی از یک سو، فعالان مردمی از یک‌ سو، شبکه‌های ماهواره‌ای و تلویزیونی از یک سو و برخی افراد سودجو از سوی دیگر همه در پیچیده شدن این موضوع نقش دارند.

ماجرای سگ های بی صاحب در ایران یکی از موضوعات اجتماعی است که به بن بست کامل رسیده است. هیچ راه و هیچ روزنه‌ای برای گفت‌وگو درباره آن وجود ندارد.

تقریبا هیچ کس از موضع خود برای آینده‌ای روشن کوتاه نمی‌آید. آنها که تلاش کردند گروه‌های درگیر را پای میز گفت‌وگو بیاورند حالا اغلب سکوت پیشه کرده‌اند. حق هم دارند، این افراد اصلا یکدیگر را به حساب نمی‌آورند که بخواهند با هم گفت‌وگو کنند.

اینجاست که بن‌بست کامل می‌شود.

در این بن‌بست به چهره‌های دانشگاهی و علمی توهین می‌شود و همزمان به کسانی که با نیت حیوان‌دوستی در این عرصه فعال هستند برچسب زده می‌شود.

حالا هم در گندک اتفاقی افتاده است که اصلا خوشایند نیست.

این چرخه خشن و این دور بی‌اعتمادی، یکی از نمادهای عقب‌ماندگی در جامعه امروز است.

در نبود دولت مدرن، دو گروه بر سر سگ مبارزه می‌کنند و نهاد سیاسی هم اغلب در این مرافعه بی‌طرف نیست. از سویی فعالیت مدنی در این حوزه مدت‌‌هاست به حوزه‌های دیگر گره خورده است و کار را پیچیده‌تر کرده است.

دولت مدرن و کارآمد اگر خود را بی‌طرف ببینید می‌تواند آرام‌آرام گره‌ها را باز کند. اما این اتفاق نخواهد افتاد و این ماجرا هم به تعبیر دکتر محمد فاضلی به یکی دیگر از مسائل کهنه و حل نشده جامعه ایران تبدیل می‌شود.

بله این مسئله هم انگار حل‌شدنی نیست.

پایان پیام

نویسنده: رضا ساکی

همچنین بخوانید:

سگ حیوانی از حیات وحش نیست

سگ های بی صاحب و نقش آنها در انقراض حیات وحش

به سگ‌ های رها شده در طبیعت غذا ندهید