ماجرای چپ و هوشنگ ابتهاج

ماجرای چپ و هوشنگ ابتهاج

به گزارش گلونی محمد قوچانی در اینستاگرامش درباره ماجرای چپ و هوشنگ ابتهاج نوشت:

«مهرنامه» اولین مجله‌ای بود که با سایه گفتگو کرد. البته پس از آقای میلاد عظیمی بزرگوار که برای کتاب ارزنده «پیر پرنیان اندیش» مدت‌ها با سایه همزیستی کرد و یخ مصاحبه نکردن استاد را شکست و در صحبت با سایه پیشتاز بود.

این روزها که گروهی به بهانه توده‌ای بودن سایه را می‌کوبند و او را شاعری ملی نمی‌دانند و گروهی ما را به سبب اشاره به چپ بودن سایه نقد می‌کنند، لازم دیدم بخشی از آن گفتگوی مهرنامه را بازنشر کنم که به زودی در فصلی از کتاب تازه‌ام در باب نسبت چپ و ادبیات و سیاست منتشر می‌شود.

در باب اینکه جرا سایه را شاعر ملی می‌دانم در آگاهی نو می‌نویسم.

سال‌هاست چپ ادبی و سیاسی‌ ایران را نقد می‌کنم و اساسا مهرنامه به این محور مشهور بود. اما امروز جریانی پا گرفته که کار را از حد نقد فراتر برده و آرزو می‌کند مردم با مرگ سایه شاهکاری چون «سپیده» را فراموش کنند. وای بر حذف کنندگان!

شاید گمان می‌کنند اینکه سایه ایران را سرای امید خوانده به سفارش حزب توده یا حکومت بوده!

«مهرنامه» خط مقدم نقد چپ ادبی و سیاسی و فکری بود اما هرگز چپ ستیز نبود.

در همین شماره که با امیر هوشنگ ابتهاج گفتگو کردیم، نقدی مفصل از یوسف اباذری را بر موسی غنی نژاد چاپ کردیم.

خطر اما در «چپ روی» است نه چپ. «چپ روی» حتی در راستگرایی به فاجعه ختم می‌شود.

همچنین بخوانید:

سایه توده ای بود؟

سایه، سیاست و غزل

پایان پیام

ایرانی‌ها چه دغدغه‌هایی دارند؟
اینجا را ببینید

کد خبر : 272745 ساعت خبر : 10:39 ق.ظ

لینک کوتاه مطلب : https://golvani.ir/?p=272745
اشتراک در نظرات
اطلاع از
0 Comments
Inline Feedbacks
نمایش تمام نظرات