فرهنگ یاریگری، ارتباطات مشارکتی و بحران آب

در ۱۳ شهریور ۱۴۰۲ 0

چند روز پیش در میان هیاهو و بازار داغ عکس‌های سلفی و یادگاری در ایران‌مال، اولین رویداد مهر به آب برگزار شد.

مراسمی که در آن از کتاب ارزشمند دکتر مرتضی فرهادی پژوهشگر دانش بومی آب رونمایی شد.

به گزارش گلونی این پژوهش‌ها و فرهنگ یارگیری در ایران حکایت بسیار جالبی دارد؛ از رابطه پر مهر ایرانیان با آب و تاثیرش در زندگی و ارتباطات انسانی بگیرید تا روش‌هایی برای بهره‌برداری و حفظ آب که بسته به منطقه و براساس سبک زندگی و اقلیم، متنوع و گسترده بوده است.

در خلال صحبت‌های دکتر فرهادی مدام کلیدواژه «ارتباطات مشارکتی» در ذهنم جولان می‌داد. ارتباطاتی که در آن پایین‌ترین سطوح جامعه با همت جمعی و استفاده از روابط اجتماعی خُرد، تاثیرات شگرفی در مسائل کلان جامعه می‌گذارند.

نمونه آن را در قدیم در تعاونی‌های خانوادگی، محلی و منطقه‌ای زیاد داشتیم و این دقیقا در موضوع پژوهش دکتر فرهادی در بستر پاسداشت، بهره‌برداری و استفاده از نعمت آب پیگیری شده است.

این همنشینی از این جهت برایم جالب بود که در موضوع مهم و تقریبا بحرانی آب در فلات ایران، حلقه گمشده ما همان ارتباطات مشارکتی است.

ما به درک عمیقی از شرایط اقلیمی نیاز داریم که براساس آن بهترین شیوه مدیریت منابع آبی لحاظ شود نه یک نسخه واحدِ بدون پشتوانه که نتیجه‌ای جز تولد بحران‌های تازه ندارد.

قسمت دیگری از این نشست، به ایده «صداستانگاه» اختصاص داشت؛ صدا، داستان و نگاه که صادق دهقانی کارگردان و ایده‌پرداز این کار، با تلفیق عکس‌ها و روایت صوتی‌شان تجربه جالبی را فراهم کرد.

مثلا در عکس زیر راوی مردی روستایی است که درباره آب مصرفی‌شان در روستا حرف می‌زند و با لهجه شیرینی به شهرنشینان یادآوری می‌کند که: «ما آب تو حلبی می‌بریم خونه و شما شیر آب رو باز می‌کنید و با خیال راحت…» و چنان با شیطنت‌ حرف می‌زند که درست وقتی هدفون را از روی گوش برمی‌داری، دلتنگش می‌شوی!