حشره خور خانگی
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است در باره‌ی حشره‌خور خانگی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی‌متر، طول دم ۱۰۰ میلی‌متر، طول کف پای عقب ۱۶ تا ۲۰ میلی‌متر و وزن ۳۰ تا ۱۰۰ گرم است.
نسبت به سایر حشره‌خورهای ایران جثه بزرگتری دارد (بزرگترین حشره‌خور ایران است).
بدنی دراز و باریک دارد و دست و پاها کوتاه است.
پوزه کشیده و خرطومی شکل، چشم‌ها خیلی کوچک، لاله‌های گوش مشخص و از داخل موها نمایان است.
دمی به نسبت کوتاه با اندازه‌ای حدود نصف طول سر و بدن دارد دم در قاعده بسیار کلفت و متورم است و به تدریج به سمت نوک دم نازک می‌شود.
موها کوتاه و در سطح پشتی قهوه‌ای تا خاکستری، زیر بدن خاکستری روشن و در قسمت دم قهوه‌ای روشن است.
پنج انگشت با ناخن‌های ظریف و سفید رنگ در دست و پا دارد.
حشره خور خانگی
ویژگی‌های زیستی: شبگرد است ولی گاهی اوقات روزها هم دیده می‌شود.
حیوان پر سر و صدایی است.
از حشرات و مواد غذایی مانند نان و گوشت تغذیه می کند.
تغذیه از مهره‌داران کوچک مانند قورباغه و حتی مار هم دیده شده است.
به سرعت می‌دود و به خوبی می‌پرد.
در بهار و پاییز جفت گیری می‌کند و پس از ۳۰ روز بین ۲ تا ۸ بچه با چشم بسته و بدن برهنه می‌زاید.
بچه‌ها در ۳۶ روزگی بالغ می‌شوند. طول عمر ۲۴ تا ۳۰ ماه است.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: بومی شبه قاره هند است و در جنگل‌ها، زمین‌های کشاورزی و مناطق مسکونی دیده می‌شود.
حضور آن تا کنون از ۱۵ کیلومتری شمال غرب آبادان گزارش شده و احتمالا به وسیله کشتی به آنجا راه یافته است.
گزارش‌هایی نیز در مورد مشاهده آن در جزیره قشم وجود دارد وضعیت حفاظتی در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
حشره خور خانگی گونه‌ای غیربومی در ایران است و نیاز به برنامه‌های ویژه حفاظتی ندارد هر چند بررسی پراکندگی آن ضروری است.
پایان پیام
