مظهر خالقی پیشکسوت موسیقی کردستان: تابع فرهنگ و هنر انسانی هستم

به گزارش پایگاه خبری گلونی و به نقل از ایسنا، این چهره پیشکسوت موسیقی کردستان در آیین اختتامیه کنگره «مشاهیر کرد» که در تالار مولوی دانشگاه کردستان برگزار شد، اظهار کرد: همبستگی و همزیستی را پرودگار ما بنا نهاده است و این را باید محفوظ کنیم تا خداوند از ما نرنجد.

مظهر خالقی پیشکسوت موسیقی کردستان

او افزود: این‌جا شهر من و زادگاه من است و هر کسی به زادگاهش فخر دارد و افتخار می‌کند. من شهرم را با “مستوره اردلان” می‌شناسم، مورخ نویسنده و شاعر، با آیت‌الله محمد مردوخ می‌شناسم و دیگر بزرگانی که این فرهنگ را به ما دادند تا اهل فرهنگ و هنر و علم باشیم.

خالقی ادامه داد: امروز افتخار می کنم که در میان افرادی که سال‌ها جست‌وجوی‌شان می کردم قرار دارم. سال‌هاست صدای‌شان را در بیرون از شهر و دیارم می‌شنیدم. آوازه هنر کردها در بیرون از ایران هم شنیده می‌شود.

او همچنین در بخشی از صحبت‌هایش گفت: فرهنگ قوانینی است که انسان‌ها خودشان درست کرده‌اند تا با هم زندگی کنند.

مظهر خالقی در ادامه با اشاره به برگزاری کنگره «مشاهیر کرد» بیان کرد: پیام این حرکت فرهنگی را از طریق دانشگاه کردستان دریافت کردم و به زودی آشکار شد که یک حرکت فرهنگی انسانی بود که اولین پشتیبان آن استاندار کردستان است.

او افزود: در طول زندگی‌ام آدم های زیادی دیده‌ام و به دلیل سن و تجربه‌ای که از بچگی به خاطر صدایم دارم و درس گرفته‌ام می‌توانم تشخیص دهم که روح آدم‌ها چقدر به من نزدیک است  و بر همین اساس طی این دو روز متوجه شدم که این کنگره حرکتی انسانی، فرهنگی و پیشرفته است که  می‌تواند رستگاری همه آدم‌های کرد را به دنبال داشته باشد، چرا که سرچشمه آن علم و معرفت و آدم‌هایی هستند که جایگاه مهمی دارند.

این پیشکسوت موسیقی کرد اظهار کرد: افتخار می‌کنم اولین‌باری که دوباره قدم به وطنم گذاشتم و برگشتم با این حرکت فرهنگی عظیم که وعده دادند و بسترش فراهم است توام شده است. از خدا می‌خواهم که شما را برای ادامه و اتمام این حرکت بزرگ و انسانی توفیق دهد.

خالقی گفت: متاسفانه به علت مشکلاتی که وجود داشته نتوانسته‌ام یک خواننده همیشگی باشم. من در کنار این‌که زندگی‌ام را اداره می‌کنم کارهای دیگری هم داشته‌ام و آرزو می‌کردم که خواننده باشم چرا که موزیک حداقل سه بعد انسانی دارد.

او در ادامه خاطرنشان کرد: کلام، تاریخ و سرگذشت، آوایی که از درون یک انسان بر اساس واقعیت درونش اعم از جنگ و شادی و خنده دلبر و زیبایی طبیعت و شکرگزاری احدیت است همه در لابه‌لای یک ملودی و یک صدا از حنجره بیرون می‌آید، غیر از این هم اگر یک خواننده صدایی داوودی داشته باشد این عظمت را به همگان نشان می‌دهد.

انتهای پیام