شکار پرندگان در خوزستان یک نسل‌کشی واقعی است؛ عکس‌‌هایی از این کشتار را ببینید

شکار پرندگان در خوزستان یک نسل‌ کشی واقعی است؛ ایران رتبه دوم پرنده‌کشی جهان

پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: ایران در زمینه پرنده‌ کشی رتبه دوم را در جهان دارد. بنا بر گزارش‌ها یک‌سوم پرندگان مهاجر به کشور، شکار می‌شوند.

نام پرنده‌کشی و شکار پرندگان مهاجر که به میان می‌آید همه نام استان‌های شمالی و به‌ویژه مازندران به خاطرشان می‌آید.

ولی این پرنده‌کشی حتی به میزان بیشتری در خوزستان هم وجود دارد.

البته می‌توانیم اینگونه هم موضوع را توضیح بدهیم که هیچ‌جای ایران فضای امنی برای پرندگان بومی و مهاجر وجود ندارد.

هرسال با شروع فصل پاییز از مناطق سرد شمال اروپا و سیبری پرندگان زیادی به تالاب‌ها و رودخانه‌های خوزستان مهاجرت می‌کنند.

انواع پرندگان شامل اردک گیلار، خوتکا، اردک ارده‌ای، اردک مرمری، اردک سرسبز، آنقوت، تنجه، انواع غاز، باکلان (قره غاز)، کشیم و فلامینگوها مهمترین پرندگان مهاجر به محیط زیست استان هستند.

آنها غافل هستند که پیش از ورودشان شکارچیان پرنده خود را مهیا کرده‌اند.

برپا کردن تورهای هوایی یا شکارگاه‌های محمیه یا نوع دیگر شکار یعنی سم‌ریزی، روش‌هایی که است که به صورت علنی و گسترده در این مناطق انجام می‌شود.

صحنه‌های گرفتاری دسته‌جمعی پرندگان در این دام‌ها بسیار ناراحت‌کننده است.

آنچه تاسف‌بارتر است فروش این پرندگان به‌صورت زنده و مرده در بازارهای رسمی خوزستان از جمله بازار کیان اهواز است.

هیچ نهادی هم در این مورد اقدام مناسبی نداشته است و شکارچیان بدون دغدغه اقدام به این کار می‌کنند.

تالاب‌های شادگان، هورالعظیم، میان‌گران و بام‌دژ و پارک‌های ملی کرخه و دز میزبان بیشترین پرندگان مهاجر هستند که تا اوایل فروردین در خوزستان می‌مانند.

اما در سال‌های اخیر تعداد این پرندگان به‌شدت کاهش پیدا کرده است. جمعیت ابن پرندگان در دهه‌های گذشته بیش از یک میلیون بوده است ولی اکنون با کاهش ۸۰ درصدی به ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار رسیده است.

اگرچه خشکسالی‌ها و تغییر اقلیم در این کاهش بی‌تاثیر نبوده است ولی شکار بی‌رویه هم یکی از دلایل عمده است.

تالاب شادگان با ۴۰۰ هزار هکتار مساحت بزرگترین تالاب ساحلی کشور است و در سال‌های گذشته به تنهای میزبان حدود ۱۰۰هزار پرنده بود.

عکس‌های رضا نیک فلک از بازار کیان اهواز و بازار شادگان

پرنده‌ها در محمیه ها یا دامگاه های تالاب های هورالعظیم و شادگان سلاخی می‌شوند.

شکار پرندگان در خوزستان یک نسل‌کشی واقعی است

ولی دام‌گسترانی و شکار در جای‌جای این تالاب تعداد این پرندگان که برخی مانند فلامینگو فقط در همین تالاب تولید مثل می‌کردند را به میزان قابل توجهی کاهش داده است.

نسل برخی از انواع این پرندگان در شادگان منقرص شده است و بقیه هم در خطر نابودی‌ هستند.

هرسال از تعداد پرندگان مهاجر کاسته می‌شود و همچنین این پرندگان مسیرهای تازه‌ای غیر از ایران برای گذراندن زمستان انتخاب می‌کنند.

در چنین شرایطی نهادهای مسئول هیچ اقدامی در جهت مبارزه با کشتار دسته‌جمعی و ایجاد امنیت زیستی برای پرندگان مهاجر نمی‌کنند.

ادامه این روند موجب می‌شود تا در سال‌های آینده تالاب‌ها و آبگیرهای ایران خالی از هرگونه پرنده باشد.

پایان پیام

کد خبر : 141000 ساعت خبر : 10:24 ق.ظ

لینک کوتاه مطلب : https://golvani.ir/?p=141000
اشتراک در نظرات
اطلاع از
0 Comments
Inline Feedbacks
نمایش تمام نظرات