هجوم ویلاهای سربه فلک کشیده و ساختمان‌های بزرگ به محل زندگی گرازها

هجوم ویلاهای سربه فلک کشیده و ساختمان‌های بزرگ به محل زندگی گرازها

پایگاه خبری گلونی؛ راضیه حسینی: «گرازها به محله شیخ زاهد لاهیجان هجوم آوردند».

این تیتر فیلمی است که چند گراز را در حال جستجوی غذا میان مردم محله شیخ زاهد لاهیجان نشان می‌دهد.

احتمالاً گرازها هم در مورد ما همین فکر را می‌کنند. موجوداتی که به قلمرو آنها هجوم آورده‌اند و اصلاً متوجه نیستند این مناطق زمانی زیستگاه حیوانات بوده است.

گرازها به محله شیخ زاهد لاهیجان هجوم آوردند

از این موارد در شمال کم نیست. هر جا که محیطی خوش‌آب و هوا و منظره‌ای زیبا دیدیم بیل و کلنگ برداشتیم و افتادیم به جان طبیعت.

سرولات زمانی منطقه‌ای جنگلی و زیبا بود اما حالا به مکانی پر از ویلاهای لوکس تبدیل شده و حیوانات آن منطقه ناگزیر به فرار شده‌اند.

 به هر روستا و هر منطقه خوش آب و هوا در گیلان که سر بزنید ویلاهایی را می‌بینید که قد علم کرده‌اند و مثل قارچ در حال افزایش هستند.

حیوانات روستا هم دیگر نمی‌توانند مثل گذشته زندگی راحتی داشته باشند. باید مراقب خودروهای گران‌قیمتی که کنار جاده پارک هستند باشند، باید حواس‌شان باشد به اشتباه سر از ویلاها در نیاورند که سرنوشت خوبی در انتظارشان نخواهد بود.

هجوم ویلاهای سربه فلک کشیده به محل زندگی گرازها

شاید سال‌ها بعد از شمال فقط ویلاهای لوکس به جا بماند. دیگر از شالیزارهایی که تا چشم کار می‌کرد سبز بودند و هیچ‌کجا نمی‌شد این وسعت زیبا و سبز را پیدا کرد، خبری نباشد. دیگر جنگلی نباشد تا حیوانات دور از چشم انسان‌ها در آن بی‌سرو صدا زندگی کنند؛ و بعد شاهد اخباری مانند«هجوم گرازها به محله شیخ‌زاهد» باشیم.

حیوانات هم حق زندگی دارند. ما انسان‌ها محل زندگی آنها را گرفته‌ایم، ویلا و پارک و مناطق تفریحی ساخته‌ایم و جالب اینجاست که وقتی آنها را دور و بر خودمان می‌بینیم و یک تکه از غذای‌مان را برای‌شان می‌اندازیم و چنان ژست یک دوستدار حیوان و عاشق محیط زیست به خودمان می‌گیریم که هر کس نداند فکر می‌کند تا به‌حال حیوانات بسیاری را از خطر نابودی و انقراض نجات داده‌ایم و اگر ما نبودیم یوزپلنگ ایرانی هم حتماً تا به حال منقرض شده بود!

این حیوانات چیز زیادی  نمی‌خواهند، همین که پای‌مان را از محل زندگی‌شان کوتاه کنیم کافی است نیازی به ته مانده غذاهای ما ندارند خودشان می‌توانند از پس سیر کردن شکم‌شان برآیند، البته اگر ما بگذاریم.

پایان پیام