تعارض یک فیلم روانکاوانه و قصه‌ای درباره تنهایی

تعارض یک فیلم روانکاوانه و قصه‌ای درباره تنهایی

یک فیلم روانکاوانه خوش‌ساخت دیگر در جشنواره فیلم امسال و اتفاقی امیدوارکننده و قابل تامل.

پایگاه خبری گلونی انوشه میرمجلسی: «تعارض» فیلمی با روایت غیرخطی است که میان کابوس و رویا در رفت و برگشت است. موضوع فیلم حول تنهایی، انزوا، عشق و زندگی است. فرم ساختاری فیلم بسیار جذاب است و مخاطب با زاویه دید متفاوتی قصه را تماشا می‌کند.

محمدرضا لطفی در تعارض(ریست) برای بیان قصه‌اش به سراغ ساختار و فرم پیچیده‌ای رفته است که در عین پیچیدگی شما را به سفری ساده و آشنا به درون ذهن شخصیت می‌برد. رویکرد روانکاوانه این فیلم با تمرکز به متغیر «زمان» تعریف می‌شود و تفاوت کابوس یا رویا تنها با در نظر گرفتن این متغیر قابل درک است.

تعارض یک فیلم روانکاوانه و قصه‌ای درباره تنهایی

سفر به رویاها و درونیات آدمها و حذف عنصر زمان یا گاه نادیده‌گرفتن آن، نکته قابل تاملی است که درباره این فیلم می‌توان عنوان کرد.

توجه به گذشته، حال و آینده و نحوه روایت‌گری ما از هر کدام از این مقاطع یکی دیگر از ارجاعات فیلم است که در بستر توجه به نشانه‌های موسیقیایی فیلم بیشتر قابل تحلیل است؛ تعارض میان آن تصویری که از خودمان داریم و آنچه در واقعیت هستیم.

تعارض به عنوان دومین تجربه محمدرضا لطفی، ایده جالبی دارد که حضورش در جشنواره فیلم فجر می‌تواند امیدوارکننده باشد.

قبل از امسال اولین و آخرین حضور محمد رضا لطفی در مقام کارگردان در جشنواره فیلم فجر به سال ۱۳۹۲ و فیلم «روایت ناپدید شدن مریم» بر می‌گردد که با آن در بخش نوعی تجربه در سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت و آن فیلم جزو معدود آثار سینمای ایران است که در ژانر وحشت ساخته شده است و فضای مستند- داستانی دارد.

پایان پیام