وبینار چیست و چگونه به آگاهی و آموزش کمک میکند؟
وبینار چیست و چگونه به آگاهی و آموزش کمک میکند؟
قدرت تحریک مغزی علوم امروزی به مراتب بیشتر از علوم کلاسیک است.
به گزارش گلونی یکی از اصول پیشران قانوناصلاح ارتباطات راه دور [آمریکا]، مصوب سال ۱۹۹۶، این است که: «مدارس و کلاسها… باید به تسهیلات ارتباطی راه دور پیشرفته دسترسی داشته باشند».
وبینار چیست
وبینارهای گلونی را از دست ندهید
در بین همه رسانهها، اینترنت و ارتباطات مدرسهای در کانون توجه قرار دارند که امری کاملا منطقی و بجاست. اما منظور از «تسهیلات ارتباطی راه دور پیشرفته» چیست و این تسهیلات چه تاثیری بر آموزش خواهد داشت؟
در دهه اخیر، مبادلات پستی الکترونیک در بین کلاسها الگوی غالب ارتباطات راه دور در مدارس بوده است.
گرچه پیامهای ارسالی به متن غیرتصویری آسکی محدود بود، اما توانایی هر کلاس در برقراری ارتباطات راحت و ارزان با کلاس مجاور، یا کلاسهای دیگر در پهنه جهان، به قدری چشمگیر بود که آموزگاران توانستند پروژههای یادگیری متعدد و موفقیتآمیزی را بر محور پست الکترونیکی به اجرا درآورند.
با این حال، امروز نمیتوانیم از پست الکترونیکی بهعنوان ارتباطات راه دور پیشرفته یاد کنیم.
بلکه باید نگاهمان به قابلیتهای خارقالعاده اینترنت باشد که در قلب ارتباطات پیشرفته قرار دارد.
دسترسی مدارس به شبکه جهانی اینترنت، به گونهای که بتوانند از مزایای آموزش روزانه آن بهرهمند شوند، نیاز به سرمایهگذاری چشمگیری در سختافزار و زیرساخت دارد.
مدیران مدارس دیگر نمیتوانند رایانهها را در آزمایشگاهها پنهان کنند، بلکه بایستی آنها را در همه زمینههای یادگیری در مدرسه بهکار گیرند و این ماشینها باید مجهز به قابلیتهای «چند رسانهای» و فنی روزآمد و حتی به شبکههای محلی در سطح مدرسه بها بدهند.
بسیاری از مدرسهها باید دوباره سیمکشی شوند که هزینههای زیادی برایشان در بر دارد.
آموزگاران نیز باید شیوه کار با سختافزار و تلفیق آن با تجربههای خود را بیاموزند. سرانجام اینکه آموزگاران باید یادگیری از طریق شبکه را با فرهنگ مدرسهای درهم آمیزند.
اما آیا با پایان یافتن سیمکشی، اتصال و روشنشدن رایانهها و آموزشدیدن معلمان، دیگر دانشآموزان میتوانند به اینترنت دسترسی داشته باشند؟
اینترنت عرصه ناشناختهای است که موانعی دارد و همانطور که زندگی روزانه ما استانداردهای پذیرفتهشدهای برای رفتار به موقع دارد، در این عرصه نیز استانداردهای پذیرفتهشدهای وجود دارد.
همچنان که برای رانندگی باید قوانین جاده را آموخت، دانشآموزان نیز برای بهکارگیری سودمند و مسئولانه اینترنت باید به «سواد اطلاعاتی» و «اخلاقیات» مجهز باشند.
بدیهی است برقرارکردن ارتباطات پیشرفته بین کلاسها، مستلزم تعهدات بیشتر و طاقتفرساتری نسبت به آن چیزی است که ظاهرا به نظر میرسد.
هیچ کس، حتی سیاستگذاران، بهدرستی نمیداند این امر چند ۱۰ میلیون دلار هزینه دارد و یا اینکه چنین هزینهای از کجا تامین خواهد شد.
در دورهای که آموزش با سایر نیازهای گوناگون محاصره شده است، آیا صرف میلیونها دلار برای مرتبط ساختن کلاسها با استفاده از تسهیلات ارتباطی راه دور پیشرفته، عادلانه است؟ یکی از سخنرانان در انجمن نمایندگان مدارس کالیفرنیا میگوید:
«وقتی سقف کلاس چکه میکند، پرکردن آن با فناوری احمقانه به نظر میرسد! آیا مدارس واقعا باید سرانه ناچیز خود را به تعمیر سقف کلاسها اختصاص دهند یا رایانههای جدید بخرند و آنها را به اینترنت متصل کنند؟»
وبینار چیست
- محیط اطلاعاتی نوین
از نظر فیزیکی، اینترنت آرایه گستردهای از شبکههای درون پیوندی (حدودی ۶۰ هزار شبکه تا جولای ۱۹۹۵) است که تابع پروتکل تیسیپی/ آیپی و نشأتگرفته از آریانت میباشند.
هر یک از این شبکهها متشکل از میلیونها رایانه است که از راه خطوط تلفنی، ارتباطات ماهوارهای، کابلهای الیاف نوری و غیره با یکدیگر پیوند دارند.
به راستی که اینترنت ابداع بیهمتای بشریت است (و معمولا) از آن بهعنوان تسهیلکننده یاد میشود. در نتیجه، بهرغم تبلیغات جاری، هنوز در میان عامه مردم ناشناخته است.
برای اینکه مردم احساسی از این شبکه دیجیتالی گسترده پیدا کنند، پژوهشگران از چند اصطلاح استفاده میکندن که فقط جنبههای ویژهای از حوزه عملکرد «برخط» اینترنت را توصیف میکنند.
اما باید دید آیا این توصیفها (که در مثالها استفاده میشود)، میتواند بازگوکننده تمامی پتانسیل این شبکه برای سیاستگذاران باشد؟
یکی از توصیفهای جالب آن، «عصر ارتباطات» است که خود اینترنت را – بهعنوان سختافزار – توصیف نمیکند، بلکه قدرت توزیع اطلاعات این شبکه را توصیف میکند.
این اصطلاح، نمایانگر رشد سرسامآور منابع اطلاعاتی و توجه همه رسانههای گروهی به یک محیط الکترونیکی جامع و مانع است.
جوهره عصر اطلاعات، یگانهسازی همه منابع اطلاعاتی و دادهها از طریق «ارتباطات مبتنی بر محیط رایانهای» خواهد بود. عصر اطلاعات برای ایجاد تحول در محیط اطلاعاتی، نیازمند زمان است.
همانند واژه «زیست کره» (یا بیوسفر)، واژه نوینی با عنوان «اینفوسفر» ابداع شده است که کمی بعد آن را توضیح میدهیم.
در حالی که بیوسفر به عناصر جاندار و بی جان کره زمین اطلاق میشود، اینفوسفر تقریبا به پیشرفتهای بشریت در تمامی زمینههای فعالیتش اشاره میکند.
از دیدگاه فناوری، ردّ پای اینفوسفر در تلگراف و رادیو، نخستین رایانهها و نمایشگرها، و اینترنت و شبکه جهانی دیده میشود.
اینفوسفر با توجه به تاثیر جهانی خود، موجب تغییرات فرهنگی و سیاسی نیز شده است.
فضاپیمای اسپوتنیک، ایستگاههای فضایی سرنشیندار و نخستین تصویری که از کل زمین گرفته شد (کرهای آبی رنگ و معلق در فضا)، انسانها را وادار کرد که جهانی بیندیشند.
برچیده شدن دیوار برلین بسیاری از موانع را از سر راه اینفوسفر برداشت و تطبیق گسترده فناوریهای ارتباطات راه دور توسط علم و تجارت، اینفوسفر را در دوران کودکیش تغذیه کرد.
اینفوسفر برای کلاسهای درس، پیشنهادهای بسیاری به همراه دارد. در پرتو تازهترین پیشرفتهای فناوری اینترنت – بهویژه شبکه جهانی – شاهد رشد انفجارگونهای اینفوسفر هستیم.
همانطور که در گامهای آغازین رشد سریع همه سامانهها ملاحظه کنیم، اینفوسفر را نیز نابسامان، بیساختار و حتی وحشتناک مییابیم. بازتاب این وضعیت را میتوانیم در بحثهای جاری مربوط به محدودسازی دسترسی و سانسور ببینیم.
با توجه ملاحظاتی که از نگاه والدین مطرح است و همچنین هزینه گزاف پیریزی ارتباطات راه دور کلاسها، میتوان این پرسش را مطرح کرد که آیا به جز ارسال پیامهای پستی الکترونیکی و دسترسی به پایگاههای داده، هیچ چیز مفید دیگری (در اینترنت) هست که به آموزگاران در تدریس و به دانشآموزان در یادگیری کمک کند؟ آیا هیچ مدرکی داریم که موید این همه تلاش برای کشاندن کلاسها به اینفوسفر باشد؟
بررسی مساله دسترسی برخط به منابع و کاربرد کلاسی آنها، پنج کارکرد آموزشی کلی اینفوسفر را آشکار میکند.
وبینار چیست
۱-۱. دسترسی از راه دور
دسترسی از راه دور یعنی استفاده از منابع بههنگام در یادگیری، که شامل کتابخانههای برخط، پایگاههای دادهها، موزهها، ماهوارهها و سایر کلاسهای درس میشود.
دانشآموزان میتوانند از طریق اینترنت آخرین عکسهای شاتل فضایی را دریافت کنند، تصویرهای روحبخش از نمایشنامههای شکسپیر را ببینند، با قوانین مصوب کنگره (آمریکا) آشنا شوند و یا به منابع چهل زبان بیگانه دسترسی داشت باشند.
بهعنوان مثال، دانشآموزان میتوانند برای تکمیل تکالیف درسی خود از وب سایت کنگره یاتصویرها و نقشههای جنگ داخلی (آمریکا) که در اینترنت موجود است، استفاده کنند.
وقتی دانشآموزان فقط سرگرم پژوهش هستند، با بهرهگیری از اینترنت اندک اندک به اطلاعاتی دست مییابند که بیانگر دنیای واقعی و تقریبا نامحدود است.
وبینار چیست
۱-۲. نشر مجازی
برای نخستین بار در تاریخ است که توانایی انتشار از محدوده چاپ منابع مکتوب فراتر میرود. پیشتر کار نشر در انحصار نویسندگان و شرکتهای انتشاراتی بزرگ بود، اما اکنون برای کلاسهای درس نیز یک انتخاب است که از طریق نشر مجازی در شبکه جهانی اینترنت میسر شده است.
نشر مجازی میتواند با مطرح کردن تحقیقات دانشآموزان در دنیای واقعی، درستی آنها را بسنجد. وقتی کار دانشآموزان به اطلاع افراد خارج از کلاس میرسد، احساس لیاقت میکنند و میکوشند در کارهایی که برعهده آنان است، جدیت بیشتری به عمل آورند.
در پروژه «نویسندگان خانه الکترونیکی» دانشآموزان شعرهای خود را به منظور دریافت بازخورد از دوستانشان (از طریق اینترنت) به سراسر دنیا فرستادند.
از طریق شبکههایی که به وسیله «خانه مدرسه جهانی» و شبکه بینالمللی آموزش و ابتکار حمایت میشد، دانشآموزان کشورهای مختلف دستاوردهای کار جمعی خود را که شامل مجلههای جدید، نشریات ادبی، خبرهای زیست محیطی و حقوق بشر بود، منتشر نمودند.
نشر مجازی به نوشته محدود نمیشود. دانشآموزان میتوانند طرح، تصویر، صدا و انیمیشن را نیز برای یکدیگر بفرستند. و بهزودی خواهند توانست «اَبَر متن» از کتابهای دیجیتالی، صداها، فیلمها و تصویرهای زنده را نیز پخش کنند.
وبینار چیست
۱-۳. حضور از راه دور
حضور از راه دور به دانشآموزان این امکان را میدهد تا رویدادها را از راه دور تجربه کنند.
دانشآموزانی که نزدیک به یک فاجعه بومشناختی (مثل زلزله و…) هستند یا در مسیر توفانها زندگی میکنند، میتوانند توضیحات دست اولی را برای دوستانشان در سرتاسر جهان بفرستند و یا دادههایی را از طریق کاوشگرهای راه دور گردآوری نمایند، چه این کاوشگر در صحن مدرسه مستقر باشد و چه در کره ماه.
وقتی از فناوریهای ویدئویی استفاده میشود، ارتباطات مبتنی بر محیط رایانهای به دانشآموزان اجازه میدهد رویدادها را همانطور که در دوردستها اتفاق میافتد، ببینند و بشنوند.
به این ترتیب، دانشآموزان میتوانند به دنیای واقعی سفر کنند، در آزمایشهای واقعی مشارکت نمایند و در نتیجه مسئولیتی مشابه دانشمندان در حال کار، بپذیرند.
بهعنوان مثال، دانشآموزان در پروژه جیسن توانستند کف اقیانوس را با کمک روبانی که توسط موسسه اقیانوسنگاری وُودزهول هدایت میشد (و اطلاعات آن از راه اینترنت در اختیار آنان قرار میگرفت) بررسی کنند.
در پروژه «زندگی در قطب جنوب» دانشآموزان به سفرنامههای دانشمندان و نشریاتی در این زمینه دست یافتند که نحوه زندگی، کار و تفریح ساکنان مناطق این قطب را به آنان یاد میداد.
۱-۴. مشاوره راه دور
مشاوره راه دور، از طریق ارتباطات راه دور، به یک انتخاب آموزشی غنی و مناسب تبدیل میشود. بسیاری از سایتهای موجود در اینترنت، مثل گروههای حرفهای و تابلوهای اعلانات، به تقاضای دانشآموزان پاسخ میدهند.
دانشمندان و استادان – بهعنوان مشاور – میتوانند با استفاده از منابعی فراتر از کتابهایدرسی و دیدگاههای شخصی معلم به پرسشهای دانشآموزان پاسخ دهند.
بهعنوان مثال، یک مهندس تازه نفس میتواند به دانشآموزان دبیرستان هارلم مشاوره بدهد و یا دانشآموختهای از دانشگاه امآیتی قادر است در درس ریاضی با دانشآموزان مونتانا کار کند.
برنامه «از کارشناس جغرافیا بپرس»، یکی از نمونههای مشاوره راه دور است که مجری آن وزارت کشور آمریکاست.
در این برنامه (که از طریق اینترنت اجرا میشود) جغرافیدانان حرفهای به پرسشهای دانشآموزان پاسخ میگویند.
آنها در نخستین سال اجرای برنامه به بیش از ۳۰۰۰ پرسش پاسخ دادند.
دورههای آموزشی راه دور در جهت پرورش عمومی آموزگاران و آموزش بزرگسالان، نوعی مشاوره راه دور است که هماکنون برای دانشآموزان ۱۰ تا ۱۲ ساله در دست توسعه است.
این دورهها میتواند فرصتهای آموزشی هر مدرسه را گسترش داده و همچون یک استراتژی بالقوه قدرتمند برای آموزشهای پیشرفته، جبرانی و «در منزل» عمل کند.
اگر محققان، استادان و مردمان موفق در این امر مهم مشاکرت ورزند، مشاوره راه دور میتواند الگوهای «نقش مثبت» را به دانشآموزان معرفی کند. برقراری چنین روابطی نهتنها دانشآموزان را تشویق میکند، بلکه به مشاوران نیز پاداش (روانی) میدهد.
۱-۵. اشتراک اطلاعاتی راه دور
بهطور کلی کارکردهای گوناگون اینفوسفر به دانشآموزان اجازه میدهد تا انواع مختلف اطلاعات را از راههای گوناگون به اشتراک بگذارند.
اشتراک اطلاعاتی راه دور غالبا با ارسال پیامهای دوستانه پست الکترونیکی بین صفحه کلیدها آغاز شود.
اندکی بعد به ارتباطات «یک به چند» و «چند به چند» نفره تبدیل میشود و سرانجام با اشتراک منابع اطلاعاتی، ایدهها، تجربیات، دادهها و یافتهها به اوج خود میرسد.
گذر از ارتباطات ساده به «یادگیری مشترک»، نوعی رقابت تحلیلی در زمینه مطالعات تطبیقی ایجاد میکند. همچنین دانشآموزان را فرا میخواند تا با تعاملات اجتماعی عمیقتری درگیر شوند.
در این نوع یادگیری تعاملی، طرفین رابطه، یعنی دانشآموز و معلم، به یک اندازه سهیماند (و یاد میگیرند)، حال آنکه در شکل سنتی این رابطه، معلم متکلم وحده است.
در برنامه «کاوش پروژهای» که تیایآرسی آن را با کمک انجمن ملی جغرافیا طراحی کرده بود، دانشآموزان عضو شبکه، ایدههای پژوهشی مورد علاقه خود را پیشنهاد نمودند.
اگر ایدهای از سوی دیگر دانشآموزان مقبول میافتاد، به پروژه تبدیل میشد و دانشآموز پیشنهاددهنده، مدیریت پژوهش را برعهده میگرفت. سایر دانشآموزان هم در تهیه و گردآوری اطلاعات مشارکت میکردند.
از سوی دیگر، مدیر پروژه نیز ممکن بود در گردآوری اطلاعات برای پروژههای سایر دانشآموزان سهیم باشد.
در پروژه «بچهها، دانشمندان جهانی»، دادههای هواشناسی از رایانههای بزرگ به رایانههای کوچک منتقل میشود (دسترسی راه دور) و دانشآموزان از دانشمندان درباره یافتههایشان سوال میکنند.
اینک بلندپروازانهترین پروژه همکاری راه دور، پروژه «یادگیری جهانی و مشاهده به سود محیط زیست» (گلوب) است که به ابتکار دفتر معاون رئیس جمهور آمریکا، بنیاد ملی علوم، ناسا، سازمان ملی امور اقیانوسی و جوی، آژانس محیط زیست، وزارت کشور و وزارت آموزش پیریزی شده است.
این برنامه درصدد گسترش مشارکت بین دانشآموزان سراسر جهان و دانشمندان برجسته، برای تشخیص کلیدیترین پارامترهای زیستمحیطی است.
دانشآموزان یافتههای خود را برای یکی از پایگاههای داده گلوب ارسال میکنند و از این طریق منبعی غنی برای تحلیلهای مقایسهای دانشمندان محیط زیست و یادگیری دانشآموزان فراهم میگردد.
وبینار چیست
- از همکاری برخط تا تشریک مساعی راه دور
تشریک مساعی راه دور یکی از پیشرفتهترین روشهای ارتباطات راه دور کلاسهاست که همکاری برخط را به سطح «حل مساله توزیع شده»، طراحی مشارکتی و تحقیقاتی چند کلاسی مشارکتی ارتقا میدهد.
هر چند «حل مساله به روش مشارکتی» بهترین فرصتهای آموزشی را در اختیار میگذارد، «هریس خاطرنشان میکند که «پروژههای آموزشی حل مساله، هنوز کممشتریترین نوع فعالیتهای مبتنی بر اینترنت است که دانشآموزان پیشدانشگاهی به آن میپردازند».
با اینکه تشریک مساعی راه دور یکی از تازهترین کاربردهای ارتباطات راه دور کلاسی است، اما آموزگاران تعداد روزافزونی از پروژههای جذاب را پیریزی کردهاند.
این آموزگاران ایدههای پرکشش را مطرح نموده و آنها را از طریق شبکهها برای دیگران فرستادهاند تا همکاری آنان را جلب و امکان پیادهسازی آنها را فراهم نمایند.
یکی از نخستین پروژههای بزرگ تشریک مساعی راه دور، «شبکه یادگیری بین فرهنگی» بود که با همکاری مشترک کلاسهای آلاسکا و ساندیهگو به منظور تهیه روزنامهای بهنام تاریخچه رایانه آغاز شد.
در یک شبکه گسترده، ستونهایی (مثل ستونهای مجلات متعارف) تعبیه شده بود که هر ستون به گروهی متشکل از ۱۰ تا ۱۲ معلم، دانشآموز و استاد دانشگاه در آمریکا، مکزیک، ژاپن و رژیم اشغالگر تعلق داشت تا در این مجله مشترک قلم بزنند.
دانشآموزان فرهنگهای گوناگون، از یکدیگر «همچون منبعی برای یادگیری بیشتر درباره همدیگر و دنیای اجتماعی، فرهنگی و فیزیکی استفاده میکردند».
در شبکه آموزشی محیط رودخانهای جهانی دانشآموزان با مطالعه کیفیت آب درگیر شدند که از طریق این همکاری، مناطق مشخصی بررسی شد.
تشریک مساعی راه دور از اشتراک دادهها فراتر میرود. در پروژه «آزمایشگاه جهانی» که توسط تیایآرسی و با همکاری بنیاد ملی علوم (آمریکا) به اجرا درآمد، پروژهای جهانی و مبتنی بر ارتباطات راه دور پیریزی شد و دانشآموزان به کاوش در محیط زیست محلی و جهانی پرداختند.
آنان پس از اینکه یافتههایشان را در یک پایگاه دادهها به اشتراک گذاشتند، پدیدههای محیطی را با همکاری یکدیگر شناسایی نمودند، طرحهای پژوهشی را مورد بحث قرار دادند و تحقیقات تقسیمشدهای را که از پروتکلها، روششناسیها، استانداردها و ابزارهای یکسانی سود میجست، با هم اجرا نمودند.
یکی از کشفیات دانشآموزان، بالا رفتن بیسابقه میزان دی اکسید کربن در کلاسهایشان در طول یک روز تحصیلی بود. یکی از کلاسها توانست مدیر خود را متقاعد کند که سامانه تهویه هوای مدرسه را عوض کند.
هر چند پروژههای تشریک مساعی راه دور، مستلزم آمادگی کامل برای همزمانسازی و استانداردسازی فعالیتها بین کلاسهای مختلف است، ولی تاثیر محیط را افزایش داده و مزایای مهمی برای رشتههای مختلف دارد.
آنها دانشآموزان را قادر میسازند تحقیقات و آزمونهای مشترک انجام دهند و بنابراین همان روش دانشمندان و محققان را ترویج میکنند.
دانشآموزان باید از روشهای یکسانی پیروی کنند، ضمن اینکه تنوع دادهها به آنها اجازه میدهد یافتههای خود را در عرصههای منطقهای، ملی و جهانی مطرح نمایند.
چگونه این توانمندیهای اینفوسفر، راه خود را به کلاسهای درس باز میکند؟ مشکل بتوان تصویر دقیقی از این موضوع ارائه کرد؛ زیرا توانمندیهای پیشرفتهتر، نیازمند ارتباطهایی باکیفیت بالا که در بسیاری از مدارس کمیاب است.
هر چند برخی مدارس در هر کلاس خود دارای رایانههای قوی و خطوط پرظرفیت ارتباط با اینترنت هستند، اما در بیشتر مدارس صرفا رایانههایی قدیمی وجود دارد که به کلاسهای رایانه آنها تعلق دارد.
بهعلاوه، تفاوتهای زیادی در تخصص و تجربیات معلمان وجود دارد؛ برخی با رخوت با اینترنت برخورد میکنند و برخی دیگر میکوشند در همه مواقع آن را بهکار گیرند.
هر چند در حال حاضر تحقیقات محدودی درباره چگونگی ورود ارتباطات برخط پیشرفته به کلاسهای درس انجام شده است، اما الگوی زیر از برجستگی خاصی برخوردار است.
فعالیتهای مبتنی بر ارتباط راه دور، غالبا در ابتدا به صورت فعالیتهای فوق برنامه شروع میشود، آنگاه پس از یک دوره اکتشافی که موجب تجربهاندوزی معلمان در آموزشهای راه دور میشود، رسما به کلاسهای درس راه مییابد.
آسانترین راه برای واردکردن ارتباط راه دور به کلاسهای درس، استفاده از برنامه بهبود ارتباط راه دور است. در این برنامه، فعالیتهای تنگاتنگ، مکمل برنامههای درسی موجود میشوند.
مثلا کلاس علوم میتواند با دسترسی به آخرین تصاویر تلسکوپ هابل، و کلاس جامعهشناسی با آمار جمعیتهای دفتر آمار ایالات متحده تکمیل گردد. در کلاس ادبیات نیز میتوان با مولف یک کتاب بحث کرد و یا به انتشار مجازی اشعار وی پرداخت.
برای اضافهکردن برنامههای ارتباط راه دور به کلاسهاس درس، معلمان مجبور نیستند برنامههای درسی یا شیوه تدریس خود را تغییر دهند.
در واقع، استراتژی کلی تدریس، کماکان به صورت «معلممحور» و «کتابمحور» باقی میماند، اما دانشآموزان با اطلاعات و اندیشههایی که نیازمند تفکر جدی از جانب آنهاست، آشنا میشوند.
معلمانی که برنامههای درسی خود را با امکانات گوناگون ارتباط برخط گسترش دادهاند، با وارد کردن واژولهایی از برنامههای ویژه ارتباط از راه دور در برنامههای سنتی گام بعدی را بر میدارند.
در سراسر جهان، هزاران معلم مدارس ابتدایی، ماژولهایی را از «شبکه کودکان انجیاس» – که مشترکا ت وسط تیایآرسی و جامعه ملی جغرافیا تدوین شده است – در برنامههای آموزشی خود میگنجانند.
آن دسته از معلمان مدارس متوسط و دبیرستانها که در پروژه آزمایشگاه جهانی شرکت دارند، واحدهایدرسی ارتباط از راه دور ویژهای را به دروس زمینشناسی، زیستشناسی، فیزیک، شیمی و علوم محیطی اضافه میکنند. معلمان معمولا واحدهای آزمایشگاه جهانی را بهصورت نیمهوقت و یک روز در هفته پیاده میکنند.
دلایل زیادی برای این الگوی پیادهسازی وجود دارد. دسترسی ناقص یا نامناسب به اینترنت، ممکن است میزان ارتباطی را که معلم میتواند برقرار کند، محدود سازد. بهعلاوه، برنامه درسی جامعی برای استفاده کامل از توانمندیهای ارتباط از راه دور پیشرفته طراحی نشده است.
همچنین، بسیاری از معلمان آموختهها، تجارت و اعتماد به نفس لازم برای کنار نهادن شیوههای سنتی تدریس و پرداختن به شیوههای جدید و نامأنوس را ندارند.
وبینار چیست
فلسفه اتصال کلاسهای درس، آمادهسازی دانشآموزان برای آینده است.
در واقع ما با تقاضای روزافزونی برای «کارگران علمی» متبحر در ارتباط راه دور روبرو هستیم و در آینده نزدیک، دیگر تقاضایی برای مهارتهای سختافزاری، همچون راهاندازی رایانه یا مودم وجود نخواهد داشت.
با پیشرفت فناوری، ارتباط برخط مشکلتر از بهکارگیری تلفن نخواهد بود.
پدیده در حال ظهور اینفوسفر، شیوه کارکردن ما را دگرگون میسازد و نحوه دستیابی، تحلیل، پردازش و تبادل اطلاعات را تغییر میدهد.
این مهارتهای دسترسی و مدیریت اطلاعات و همچنین توانایی ارزیابی اطلاعات، نیازهای دانشآموزان را از نظر تضمین جایگاه رقابتی آنان در بازارهای کار آینده، برآورده خواهد ساخت.
اتصال دانشآموزان به اینفوسفر، کاری بیش از آمادهساختن آنان برای رقابت در صحنههای اقتصادی قرن بیست و یکم است.
مربیان (تربیتی) به نحو روزافزونی بر ارتباط راه دور بهعنوان وسیلهای برای تطابق با استانداردهای اصلاحی جدید تکیه میکنند.
منابع مطالعاتی نیز دلایل مشترکی برای استفاده از اینفوسفر بهعنوان وسیله دستیابی به اهداف پیشرفته تربیتی نقل میکنند. رایجترین دلایل به شرح زیر است:
وبینار چیست
* آوردن جهان واقعی به کلاسهای درس. این گفته که «آموزش، دانشآموزان را برای زندگی در دنیای واقعی آماده میسازد»، قدیمی شده است.
حالا دیگر یادگیری در پشت درهای بسته صورت نمیگیرد و ارتباط راه دور، با آوردن جهان واقعی به درون کلاسهای درس، قلمرو یادگیری را گسترش میدهد.
دانشآموزان و معلمان میتوانند با هر کس و هر منبعی ارتباط تعاملی برقرار کنند و یادگیری را به زندگی، علایق و توجهات خود نزدیکتر سازند؛
* کمک به دانشآموزان در درک این نکته که دانش پدیدهای ساختنی است. وقتی دانشآموزان به اینفوسفر متصل میشوند، به انبوهی از دادهها و منابع انسانی دسترسی پیدا میکنند.
این موضوع، فراگیری را به فرآیندی پویا مبدل میسازد؛ نگاه دانشآموزان به جامعه علمی دقیقتر میشود و میتوانند فعالانه در یادگیری و ایجاد دانش بیحد و حصر جدید مشارکت کنند.
* ارائه الگویی موثر برای یادگیری مادامالعمر. هنگامی که دانشآموزان در انبوهی از اطلاعات چندرسانهای به جستجو میپردازند، یافتههای خود را با هر «آزمونهای اعتبار» محک میزنند و فنون ارتباط راه دور، همچون مهارت نشر در شبکه جهانی را فرا میگیرند و در واقع مهارتهایی را فرا میگیرند که میتوانند در بقیه عمر خود بر آنها تکیه کنند.
* تقویت مهارتهای اجتماعی، ارتباطی و تفکر نقادانه. هنگامی که دانشآموزان به تعامل و یادگیری مشترک با سایر کلاسهای درس یا مشاوران برخط میپردازند؛ مهارتهای ارتباطی، اجتماعی و گروهی آنان افزایش مییابد.
بهعلاوه، زمانی که از آنان خواسته میشود به صورت مشارکتی به حل مساله بپردازند و تحلیلی را از طریق ارتباط راه دور انجام دهند، مهارت تفکر موشکافانه و نقادانه آنان بهکار گرفته میشود.
* همخوانی با استانداردهای در حال ظهوری که برای یادگیری بر مبنای تحقیق وجود دارد. هر چند توجه گستردهای به یادگیری بر مبنای پروژه وجود دارد، ولی حتی معلمان نوآور نیز از انجام پروژههای دانشآموزی اکراه دارند.
ارتباطات مبتنی بر محیط رایانهای با قادر ساختن معلمان به شرکت در پروژههای جاری یا تعریف پروژههای جدید، قویا یادگیری بر مبنای تحقیق را ترویج میکند.
* افزایش تاخیر محیط یادگیری. معلمان میتوانند با هدایت دانشآموزان به سمت استفاده از منابعی همچون آرشیوهای تاریخی نادر، گزارشهای شاهدان عینی و موزههای دیجیتال، تاثیر محیط یادگیری را افزایش دهند.
ارتباط راه دور، محیط تربیتی پیشرفتهای فراهم میکند که دانشآموزان میتوانند در آن به ارتباط، همکاری و تجربههای مشترک بپردازند و از دانش یکدیگر سود ببرند. در این چارچوب، یادگیری دانشآموزان نیز همچون بزرگسالان در دنیای واقعی است.
* بخشیدن چهرهای انسانی به یادگیری. معلمان با استفاده از منابع برخط، به بسیاری از جنبههای یادگیری – چه به صورت ارتباط با سایر کلاسهای درس و چه به صورت ارتباط با خبرگانی که جنبه معلم دارند – چهرهای انسانی میبخشند.
* فراهمآوردن الگویی از نقشهای آینده دانشآموزان. معلمان با گردآوری متخصصان، فرهیختگان، کاشفان، مربیان، نویسندگان، شاعران و دانشمندان به صورت الکترونیک در کلاسهای درس، دانشآموزان را در مقابل الگوهایی از نقشهای مثبت قرار میدهند.
* عدالت. اینفوسفر، انبوهی از منابع آموزشی فراهم میکند که دستیابی به آنها از هیچ راه دیگری – حتی برای ثروتمندترین مدارس – امکانپذیر نیست.
وبینار چیست
از طریق ارتباط پیوسته، امکان دسترسی به منابع مشابه برای همه مدارس بهطور عادلانه فراهم خواهد شد.
بهطور خلاصه، تاثیر انقلاب ارتباطات، بسیار بیشتر از جایگزینشدن تخته سیاه با تابلوهای سفید و براق است؛ اینفوسفر، ماهیت و پویایی کلاسهای سنتی را منقلب میکند.
در طراحی این محیط جدید یادگیری، بر خودمختاری و استقلال دانشآموزان تاکید میشود.
یادگیری کلاسی به فرآیندی «دانشآموز محور»، تعاملی، تجربی و مشارکتی مبدل خواهد شد؛ و اینها اهدافی است که از دیرباز توسط بسیاری از مربیان تربیتی مطرح شده، ولی هرگز برآورده نشده است.
از این پس، دانشآموزان گیرنده غیر فعال اطلاعات نخواهند بود، بلکه آن را مدیریت و تلفیق میکنند و حتی در توسعه اینفوسفر مشارکت مینمایند.
آنان نهتنها گیرنده اطلاعات، بلکه «دهنده» یا خالق آن خواهند بود. اطلاعدهی میتواند شامل گزارش وقایع، در میان نهادن مشاهدات و یافتهها، طرح ایده برای پروژههای آینده و بازنگری عملکرد همقطاران باشد.
این سطح از تعامل، جوامع دانشآموزی جدیدی به وجود میآورد.
در این پارادایم نوآورانه، توانایی دانشآموزان به مشارکت در اینفوسفر با یادگیری آنان عجین خواهد شد.
بهعلاوه، آموزش به مدارس محلی و مقطع مشخصی از عمر خود محدود نخواهد شد و برخلاف الگوی سنتی که قدمت آن به سومریان باستان میرسد، مادامالعمر و همیشگی خواهد بود.
برای اولین بار حقیقتا میتوانیم نسلی از دانشآموزان را برای آینده پرورش دهیم؛ و برای اولین بار دانشآموزان میتوانند از جدیدترین فناوریها سود ببرند و برخلاف همیشه، آخرین کاربران آن نباشند.
دانشآموزان میتوانند از آخرین پیشرفتهای هر زمینه یادگیری، به محض وقوع آنها مطلع شوند و منتظر نمانند تا یک دهه بعد آنها را در کتابهای درسی ببینند.
فراهم کردن امکان دسترسی باکیفیت بالا به اینفوسفر برای همه دانشآموزان، بدون شک با مقاومت ربرو خواهد بود، زیرا هزینه و مسائل گوناگونی به دنبال دارد، ولی در اینجا باید کلمات الوین تافلر، مولف کتابهای «شوک آینده» و «موج سوم» را یادآور شویم که میگوید: «اگر آموزش، وظیفه یا توجیهی داشته باشد، این وظیفه یا توجیه همانا آمادهسازی جوانان برای آینده است».
این درست است که با بام برخی کلاسها چکه میکند، اما مربیان تربیتی، سیاستگذاران، والدین و همه کسانی که در بهبود جامعه سهمی دارند، باید توجه کنند که هزاره آینده نویدبخش پیشرفتهایی است که هرگز قابل تصور نبوده است.
شالوده این فرصتها باید در مدارس امروز ما بنا شود.
وبینار چیست؟ اگر کمی به یادگیری آنلاین علاقه داشته باشید و یا از تکنولوژی آموزشی سر در بیاورید، به احتمال زیاد با واژه وبینار (Webinar) آشنایی خواهید داشت.
وبینار چیست
وبینار از ترکیب دو واژه وب و سمینار تشکیل شده است (Web Based Seminar) و بستری مجازی است که ما میتوانیم آموزشهای خود را مبتنی بر اینترنت ارائه کنیم.
به زبان ساده، وبینار، یک سمینار یا همایش است که به صورت اینترنتی برگزار میشود.
وبینار چیست
از طریق «وبینار» میتوان بدون نیاز به اجاره فضا و حضور فیزیکی، یک جلسه مجازی را با گروهی از حاضرین برگزار کرد.
از طرف دیگر، مخاطب نیز بدون نیاز به ترک منزل یا هر جایی که حضور دارد میتواند با استفاده از رایانه دسکتاپ یا لپتاپ یا حتی گوشی موبایل خود در وبینار شرکت کند.
وبینارها در اغلب موارد با امور تجاری و کسبوکار مرتبط هستند و از آنها به عنوان یک تاکتیک در راستای تقویت اعتبار یا گسترش رابطهها استفاده میشود. در عین حال، به خصوص اگر یک تیم کاری بین المللی داشته باشید می توانید به جای برگزاری جلسات گروهی داخلی شرکتتان به صورت فیزیکی، وبینار برگزار کنید.
وبینار چیست
وبینار چه مزایایی دارد؟
از جمله مزایای وبینار در ارتباط با مخاطب به صورت خلاصه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱-دستاورد های مصرف کنندگان وبینارها بسیار تاثیر گذار است.
۲- وبینار راحت و کاربرپسند است.
۳- وبینار ها می توانند در تبلیغات به شما کمک کنند.
۴- وبینار اعتبار شما را افزایش میدهد.
۵- وبینارها می تواند آگاهی از نام تجاری را افزایش دهند.
۶- وبینارها به شما کمک می کنند تا تعداد بسیار زیادی مشتری داشته باشید.
۷- وبینارها راه حل موثری هستند.
۸- تعداد بسیار بیشتری از مخاطبین.
آیا بایددر وبینار حتماً به صورت زنده شرکت کنید؟
امروزه دو نوع وبینار وجود دارد. اول وبینارهایی که زنده هستند و به صورت زنده و به صورت پخش مستقیم برگزار میشوند و امکان تعامل بهتر و بیشتری را فراهم میکنند؛ چون مخاطب میتواند در هر زمان که بخواهد سؤالات خود را مطرح کرده و فوراً یا با فاصله اندکی پاسخ مورد نظر را دریافت کند.
وبینار چیست
وبینارهای از پیش ضبط شده: این وبینارها قبلاً برگزار شدهاند و معمولاً به صورت تکرار در اختیار مخاطبان جدید قرار میگیرند؛ بنابراین امکان گفتگوی زنده و پاسخگویی سریع به سؤالات مخاطب وجود نخواهد داشت. برای وبینارهای از پیش ضبط شده میتوانید چندین زمان تکرار در نظر بگیرید تا همه بتوانند ثبت نام کرده و در زمانی که برایشان مناسبتر است از محتوا استفاده کنند.
فقط به این چند نکته دقت کنید:
۱. بهتر است از مرورگر گوگل کروم استفاده کنید.
۲. در وبینارهایی که قرار است مخاطبان و شرکت کنندگان نیز سخنرانی داشته باشند، داشتن میکروفن و «وبکم» ضروری است.
۳- بهتر است از اینترنت خوب و پرسرعت استفاده کنید.
۴- لطفا در روز برگزاری وبینار، ۳۰ دقیقه قبل به آدرس وبینار مراجعه نمایید و با نام کاربری و کلمه عبور خود وارد سیستم شوید.
وبینار چیست
با موبایل یا کامپیوتر؟
با هردو!
ما برای شما شرایطی فراهم کردهاید که هم میتوانید با موبایل و هم با لپ تاپ یا سیستم کامپیوتر خود که متصل به اینترنت باشد، به راحتی در وبینار شرکت کنید. همانطور که گفتیم، کافی است روی لینکی که برایتان ارسال خواهیم کرد کلیک کرده و با یوزرنیم و پسور وارد شوید.
وبینار چیست
زمان یک وبینار چقدر است؟
یک وبینار می تواند از چند دقیقه تا چندین ساعت را شامل شود.
کسانی که در وبینار شرکت نکردهاند می توانند فایل ویدئویی آن را دریافت کنند؟
وبینار چیست
بله. فایل هر وبینار را می توان ذخیره کرد و برای کسانی که امکان شرکت در وبینار را نداشته اند، ارسال کرد. ما این کار را خودمان انجام خواهیم داد و شرکت کنندگان لزومی ندارد وبینار را ذخیره کنند.
وبینار چیست
یا امکان پرسش و پاسخ بین مدرس و شرکت کنندگان وجود دارد؟
بله ارتباط میان مدرس و کارآموزان می تواند به صورت دوطرفه برقرار شده و همانند کلاس های حضوری امکان پرسش و پاسخ وجود دارد. شما میتوانید انتخاب کنید این پرسش و پاسخ در قالب متن (چت) و یا در قالب گفتاری و پخش صدا اتفاق بیافتد.در صورت تمایل برای ارتباط شرکت کنندگان با هم در اتاق وبینار برگزار کننده میتواند برای هریک سطح دسترسی ایحاد کند.
اختیار امکان پرسش و پاسخ با سخنران است.
انواع وبینار: آیا وبینار باید حتماً به صورت زنده برگزار شود؟
احتمالاً این سؤال برای شما پیش آمده که با توجه به اینکه وبینار نیز یک سمینار است، آیا باید به صورت زنده برگزار شود؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت که دو نوع مختلف از وبینار وجود دارد:
وبینار چیست
- وبینار زنده: همانطور که مشخص است وبینارهای زنده به صورت زنده و به صورت پخش مستقیم برگزار میشوند و لذا امکان تعامل بهتر و بیشتری را فراهم میکنند؛ چرا که مخاطب میتواند در هر زمان که بخواهد سؤالات خود را مطرح کرده و فوراً یا با فاصله اندکی پاسخ مورد نظر را دریافت کند.
- وبینارهای از پیش ضبط شده: این وبینارها قبلاً برگزار شدهاند و معمولاً به صورت تکرار در اختیار مخاطبان جدید قرار میگیرند؛ لذا امکان گفتگوی زنده و پاسخگویی سریع به سؤالات مخاطب وجود نخواهد داشت. برای وبینارهای از پیش ضبط شده میتوانید چندین زمان تکرار در نظر بگیرید تا همه بتوانند ثبت نام کرده و در زمانی که برایشان مناسبتر است از محتوا استفاده کنند.
زمان اغلب وبینارها بین ۴۵ تا ۶۰ دقیقه و ساختار اغلب آنها به این ترتیب است که میزبان یک موضوع مشخص را معرفی میکند، دقایقی به پرسش و پاسخ میگذرد و در نهایت به یک sales pitch (سخنرانی کوتاه برای ترغیب مخاطب به خرید) ختم میشود.
بنابراین ابتدا باید یک موضوع مشخص برای وبینار خود پیدا کنید. این موضوع باید مورد علاقه مخاطبانتان باشد، لذا بهتر است که نگاهی به پرسشهای رایج مشتریان و دنبال کنندگان کنونی خود داشته باشید و ببینید که چه موضوعات و مسائلی بیشتر مطرح شدهاند.
اگر به دنبال استفاده از وبینار در راستای بازاریابی و فروش هستید موضوع آن باید با کسبوکار شما مرتبط باشد.
وبینار چیست
در پایان به نکات ساده اما بسیار تأثیرگذاری اشاره میکنیم که با توجه به آنها میتوانید بازده وبینارهای خود را افزایش بدهید:
- روز و ساعت مناسبی را برای برگزاری وبینار انتخاب کنید. مثلاً توجه داشته باشید که غالباً برگزاری وبینار در ساعات کاری ایده خوبی نیست.
- از قبل تمرین کنید و کاملاً آماده باشید. دقت کنید که همانطور که تپق زدن یا از یاد بردن نکات مهم تأثیر مطلوبی را بر مخاطب نخواهد گذاشت، چشم دوختن به متن نیز نشان از عدم تسلط شما دارد و نمیتواند نظر وی را جلب کند.
- هدف خود را مشخص کنید. آیا به دنبال رشد فهرست ایمیلهایتان هستید؟ آیا میخواهید مشتریان راغب (Lead) آمادهتری را در اختیار تیم فروش قرار بدهید؟ یا اینکه به دنبال مشتری جدید یا بازاریابی برای محصول جدیدتان هستید؟ ساختار جلسه، محتوا و سازوکارهای تبلیغ به هدف شما بستگی دارد و لذا با تعیین دقیق آن وقت خودتان و مخاطبانتان را به هدر نخواهید داد.
- زمانی را برای طرح سؤالات مخاطبانتان در نظر بگیرید. نظرسنجیهای مختلف نشان داده که ۹۲ درصد از شرکت کنندگان وبینارها ترجیح میدهند که زمانی برای پرسش و پاسخ در وبینار وجود داشته باشد؛ بنابراین حتماً یا در بین وبینار به سؤالاتی که مطرح میشود پاسخ بدهید یا اینکه زمانی را در انتها به این کار اختصاص بدهید.
- مخاطب را غافلگیر کنید. غافلگیر کردن مخاطب باعث جالبتر شدن فضا و افزایش علاقه و تعداد حاضران خواهد شد. مثلاً میتوانید از یک مهمان خاص دعوت کنید، یک فایل منحصر به فرد را برای دانلود در اختیار حضار قرار بدهید یا یک تخفیف ویژه برای آنها در نظر بگیرید.
- گام نهایی را مشخص کنید. دقیقاً مشخص کنید که در پایان وبینار چه اتفاقی خواهد افتاد. مثلاً بسته به هدفتان میتوانید یک بروشور یا کاربرگ در اختیار مخاطب قرار بدهید یا کار را با یک فراخوان به عمل خاص به پایان برسانید.
پایان پیام
از کتاب: یادگیری برای هزاره نوین
موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی
کد خبر : 169562 ساعت خبر : 3:57 ب.ظ