پاریس به اندازه همه ایران سینما دارد
ژیل رناورد تهیهکننده فرانسوی سینما را ترکیبی از هنر و صنعت میداند و معتقد است فستیوالها به این دلیل برگزار میشوند که بگویند سینما هنر است.
به گزارش ستاد خبری، دانشجویان و اساتید دانشکده سینما تئاتر امروز شنبه چهارم اردیبهشتماه میزبان یک تهیهکننده فرانسوی بودند. رناورد که معاون موسسه فیلم «یونی فرانس» در فرانسه است، درباره اقتصاد سیما و جایگاه سیمای فرانسه در دنیا صحبت کرد. او در ابتدای صحبتهایش با اشاره به اینکه این اولین حضورش در ایران است، گفت: روز گذشته با خبر شدیم که فیلم «فروشنده» به کارگردانی اصغر فرهادی از ایران در جشنواره فیلم کن پذیرفته شد و این نشان میدهد رابطه خوبی میان سینمای ایران و فرانسه وجود دارد.
این تهیهکننده سینما با بیان اینکه سینمای فرانسه بعد از سینمای امریکا قرار گرفته و جایگاه مهمی در سطح بین المللی پیدا کرده گفت: سینما برای اولین بار در فرانسه متولد شده است و ۲۸ دسامبر ۱۸۹۵ نخستین اکران یک فیلم سینمایی در فرانسه اتفاق افتاده و دولت فرانسه همیشه اهمیت خاصی به موسسات سینمایی داده است.
او ادامه داد: دو شرکت فرانسوی «گومو» و «پته» تا پیش از جنگ جهانی دوم در تمام دنیا مطرح بوده است، اما بعد از جنگ جهانی دوم مجبور شدند فعالیتهای خودشان را تنها در فرانسه متمرکز کنند، بعد از آن هم شرکتهای امریکایی در تمام دنیا گسترش پیدا کردند.
رناورد با توضیح اینکه کلید دیده شدن صنعت یک سینما در دیگر کشور، پخش صحیح آن است، بیان کرد: اگر فرانسویها در اواخر دهه ۲۰ سینمای قدرتمندی داشتند و حالا امریکاییها قدرتمند شدهاند، به این دلیل است که شرکتهای پخشکننده در دنیا داشتهاند، چیزی که امروزه ایران ندارد و فیلمهایش پخش نمیشوند. هر کشوری باید در بخشهای دیگر دنیا پخش کنندهای داشتهباشند که فیلمها را بخرد و البته باور هم داشته باشد که این فیلم میفروشد.
این تهیهکننده با اعتقاد به اینکه سینمای فرانسه تنها سینمایی است که در تمام نقاط دنیا وجود دارد، عنوان کرد: تماشاگران فیلمهای سینمایی در خارج از فرانسه همان مقداری هستند که در داخل کشور بودهاند، ۸۰ میلیون تماشاچی در داخل فرانسه داریم و ۱۰۰ میلیون تماشاچی برای فیلمهای فرانسوی در خارج از کشور که اتفاق خوبی است. در این میان تنها امریکاییها هستند که تماشاچی بیشتری در خارج از کشور نسبت به داخل دارند.
رناورد در بخش دیگری از صحبتهایش به بازراهای بزرگ سینمایی در دنیا اشاره کرد و گفت: بزرگترین بازار دنیا به بازار فیلمهای هندی اختصاص دارد که در حدود سه میلیون تماشاگر در سال در دنیا دارد، دومین رتبه به امریکا و سومی برای کشور چین است که باید گفت چینیها روند رو به رشدی را در حال طی کردن هستند و تا دو سال اینده حتی ممکن است بازار امریکا را بگیرند.
او ادامه داد: حدود ۱۵ سال قبل اصلا سینمایی در چین وجود نداشت و شاید بتوان گفت بزرگترین انقلابی که در سینما رخ داد این بود که چین وارد این بازار شد. برخی فیلمهای امریکایی هستند که درآمد بیشتری در چین دارند. امروزه تنها شرکتی که بیشترین سالن سینماها در دنیا را در اختیار دارد، یک شرکت چینی است و فیلمهای چینی در امریکا به نمایش گذاشته میشوند. ۳۰ هزار سالن سینما در چین وجود دارد. در روز حدود ۱۵ سالن سینمای جدید ساخته میشود که البته اتفاقی عظیم است.
معاون موسسه فیلم «یونی فرانس» همچنین تاکید کرد: امروزه سازندگان امریکایی در ساخت فیلم تنها به مخاطبان امریکایی فکر نمیکنند، به مخاطب خارجی هم فکر میکنند. البته از دیدگاه فرانسوی سینما، کارگردانها اول به داستانی که میخواهند تعریف کنند فکر میکنند و به عنوان هنرمند آن را میبینند. سینمای هالیوود و امریکایی بیشتر تجاری هستند و ابتدا مخاطب را در نظر میگیرند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، برناورد با بیان اینکه در مدت کوتاهی که در ایران حضور داشته، ظرفیتهای زیادی را در سینمای ایران دیده است، بیان کرد: امروزه در سینماهای ایران بیشتر فیلمهای ملی نمایش داده میشود و مشخص است که به این فیلمها اهمیت زیادی میدهند، اما برای اینکه در سطح بینالمللی دیده شوند، باید راه زیادی را طی کند.
او در ادامه افزود: سینمای فرانسه به صورت کاملا خصوصی اداره میشود و شاید همین موضوع دلیلی باشد که سینمای فرانسه هم در داخل و هم در خارج از آن دیده میشود. همچنین سینمای فرانسه در قلمرو خودش بسیار قوی است و در سال ۳۰۰ فیلم در بخش خصوصی تولید میشود و میبینیم که این روزها تمایل به ساخت فلیمها بیشتر شده و راحتتر این است که حرفهای خودمان را با سینما بزنیم، البته مشکل در اکران این فیلمهاست که هرچقدر هم سینما داشته باشیم، بازهم سالن کم میآید. در فرانسه هر چهارشنبه فیلمهای جدید برای اکران حاضر میشوند و هر بار در حدود ۱۰-۱۵ فیلم به چرخه اکران اضافه میشود. انتخاب این فیلمها کار سختی است، فیلمهایی هستند که تبلیغ داشته باشند و در سالنها دیده شوند، فیلمهای کوچکتری هم هستند که باید راهی را برای به نمایش درآمدن پیدا کنند. ۱۳۰ سالن سینما و ۳۰۰ سالن سینما در پاریس وجود دارد، درست به اندازه تعدادی که در کل ایران وجود دارد.
این تهیهکننده در ادامه تاکید کرد: قوانین و مقرراتی در فرانسه وجود دارد که تعادل میان فیلمهای کوچک و بزرگ را ایجاد میکند، برای مثال سینماهای بزرگ که ۱۰-۱۵ سالن سینما دارند، اجازه ندارند برای یک فیلم دو سالن را در نظر بگیرند. دفاع از سینما یعنی دادن حق دیده شدن به همه فیلمها.
مرکز سیاِنسی یعنی مرکز ملی سینما که وابسته به مرکز فرهنگی فرانسه است، قوانین برای اکران فیلمها را مشخص میکند، البته آنها برای تولید و ساخت فیلم تصمیمگیری نمیکنند و آنها میخواهند به رشد فیلمها کمک کنند و مالیاتی را برای بلیت سینماها در نظر می گیرند و ۱۰ درصد از فروش بلیتها به عنوان بودجهای برای بهبود بخشیدن اوضاع سینمای فرانسه در نظر گرفته میشود.
رناورد بزرگترین مشکل صنعت سینمای فرانسه را چنین توصیف کرد: فیلمهای اولی زیادی در فرانسه وجود دارد و سال گذشته از میان ۳۰۰ فیلم ساخته شده، ۷۵ فیلم اولی و ۵۰ فیلم دومی وجود بود. اما در فرانسه مشکل فیلمسازها ساخت فیلم های اول و دوم نیست، فیلم سوم است! اینکه در کارگردانها و تهیهکنندهها در این حرفه بمانند، موضوع مهمی است که البته خیلی سخت اتفاق میافتد. همچنین سینمای فرانسه از حضور کارگردانهای زن استقبال زیادی میکند که ویژگی بسیارخاص سینمای فرانسه است.
معاون موسسه سینمایی «ونی فرانس» با بیان اینکه سینمای فرانسه همچنان بر این عقیده است که سینما تنها سرگرمی نیست، ادامه داد: در فرانسه معتقدیم که فیلمها باید تفکر داشته باشند و نقطه نظرهای شخصی کارگردان که پایه و اساس همه چیز در فیلم به حساب میآید را به نمایش بگذارد.
او تاکید کرد: سینما یک هنر و صنعت است و سینمای فرانسه سعی میکند تعادل را میان این دو برقرار کند. نمیخواهیم جنبه تجاری سینما را دور بریزیم چون جنبه هیجانی محسوب میشود و لازم است، باید بدانیم سینما یک محصول مانند محصولات دیگر نیست و فستیوالها برای این هستند که بگویند سینما یک هنر است.
سی و چهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر از اول تا ششم اردیبهشتماه با دبیری رضا میرکریمی در پردیس چارسو برگزار میشود.
پایان پیام
کد خبر : 17028 ساعت خبر : 1:52 ب.ظ