زمان دربی جام حذفی چه کارهایی نباید انجام بدهیم؟

زمان دربی جام حذفی چه کارهایی نباید انجام بدهیم؟

به گزارش گلونی خیلی‌ها در کشور ما مانند سایر کشورها عشق و زندگی‌شان فوتبال است. آن‌ها می‌میرند برای تیم مورد علاقه‌شان.

آن‌ها با فوتبال زندگی می‌کنند. با شکست تیم‌شان شکست می‌خورند و با پیروزی تیم‌شان روی ابرها قدم می‌زنند. اما آیا واقعا فوتبال لیاقت عشق ما را دارد؟ آیا فوتبال زندگی ماست؟

زمان دربی جام حذفی

تصور کنید تیم مورد علاقه‌تان در لیگ برتر برای دهمین بار متوالی قهرمان شود و در تمام این سال‌ها تیم رقیب را هم شش بر صفر برده باشد.

از آن‌سو جام حذفی هم مدام قهرمانی از آن تیم شما باشد و در تمام مسابقات هم بازیکن مورد علاقه شما آقای گل بشود.

بعد تیم شما برود آسیا و قهرمان بشود. بعد برود جام باشگاه‌های جهان و ابتدا سه بر صفر بوکاجونیورز را ببرد بعد در فینال مقابل رئال مادرید دو بر صفر عقب باشد که ناگهان در دقایق آخر دو گل بزند و بازی برود به وقت اضافه.

در وقت اضافه هم بازیکن مورد علاقه شما توپ را از وسط زمین در اختیار بگیرد و بعد از دریبل زدن همه رئالی‌ها توپ را به تور دروازه رئال بچسباند و سوت پایان نواخته شود.

رویای شیرینی بود؟ آیا از این بهتر هم می‌شود؟ دیگر قله‌ای می‌ماند برای فتح کردن؟

خب حالا چند ساعت از فینال جام باشگاه‌های جهان می‌گذرد و بازیکنان برگشتند به هتل. شما هم تلویزیون را خاموش می‌کنید و سرتان را از مستطیل سبز خارج می‌کنید.

حالا وقت آن رسیده تا به زندگی واقعی برگردید. یک نگاه به اطراف بیندازید. مادر درگیر کمردرد است و به سختی از جایش بلند می‌شود.

پدر چند پلاستیک قرص ریخته جلویش و ناراحت از پیدا نشدن چند نوع از قرص‌هایش است.

برادر می‌خواهد ازدواج کند اما نه شغل دارد و نه پس‌انداز. خواهر با سن بالا ازدواج نکرده و گوشه خانه نشسته است.

بلند بشوید بروید پشت پنجره و به بیرون نگاه کنید. آلودگی هوا بی‌داد می‌کند. ترافیک امان همه را بریده است. همسایه‌ها سر جای پارک دعوا می‌کنند. کودک هشت ساله‌ای تا کمر فرو رفته در سطل زباله.

دختر جوانی در حال صحبت با موبایل است که ناگهان یک موتوری گوشی موبایلش را می‌قاپد و او جیغ‌کشان به دنبال موتوری می‌دود.

دلار به گران‌ترین قیمت تاریخ خود رسیده است. هر لحظه ممکن است کشور وارد جنگ بشود. سکه بیش از ده میلیون تومان داد و ستد می‌شود و همین موضوع خیلی‌ها را بی‌چاره کرده است.

کرونا مملکت را در خود غرق کرده و هرروز خبر فوت یکی از آشنایان می‌رسد. جامعه به شدت دوقطبی شده و مردم سر هر موضوعی به جان یکدیگر می‌افتند.

نگاه کنید. خوب نگاه کنید. زندگی واقعی شما این است نه فوتبال. عشق واقعی شما همین اطرافیان هستند نه فوتبال.

فوتبال فوق فوقش به این درد بخورد که پس از یک روز سخت کاری یک کاسه تخمه برداری و جلوی تلویزیون روی مبل لش کنی و اتفاقات تلخ روز را با آن از ذهن خود پاک کنید.

فوتبال عشق و زندگی ما نیست. فوتبال سرگرمی است که ما نباید با آن سرگرم شویم. هیچ از خود پرسیدید که جامعه ما کی وقت کرد اینقدر وارد بحران شود؟

جواب این است: همان موقتی که ما سرگرم بودیم. سرگرم زندگی اشتباهی. سرگرم عشق‌های اشتباهی. پس فوتبال لیاقت عشق ما را ندارد. فوتبال زندگی ما نیست.

پایان پیام

نویسنده: محسن فراهانی