ابتدا باید جنگل زاگرس را انبوه کنیم
ابتدا باید جنگل زاگرس را انبوه کنیم
به گزارش گلونی همانطور که قبلا بیان شد، قطع بی‌رویه درختان طی سالیان دراز در جنگل‌های زاگرس، سبب شده است تا تراکم جنگلی کاهش پیدا کند.
از طرفی، عدم مراقبت و نگهداری صحیح از جنگل، منجمله سهل انگاری‌های انسانی در کنار عوامل طبیعی، سبب بروز آتش‌سوزی‌های جبران‌ناپذیری در جنگل‌های ایران خصوصا زاگرس شده است.
درنتیجه، تعداد بسیار زیادی از درختان مِنجمله بلوط و سایر گیاهان منطقه را از بین برده و خاک زاگرس اغلب عاری از پوشش گیاهی شده است.
در کنار این عوامل، چون همه این جنگل‌ها به عنوان مرتع چرا می‌شوند، امکان رویش نهال بسیار کمتر فراهم می‌شود. زیرا بذر درخت معمولا زمین مساعدی برای رویش پیدا نمی‌کند.
ابتدا باید جنگل زاگرس را انبوه کنیم
حال برای نجات بلوط های زاگرس چه می‌توان کرد؟
با کاشت بلوط می‌شود زاگرس را نجات داد.
از فرسایش و شسته شدن خاک جلوگیری کرد و نیز ظرفیت خاک را در نگهداشت آب بالا برد.
با بالا رفتن میزان نفوذپذیری آب در خاک‌های جنگلی، آب کافی در اختیار ریشه درختان قرار خواهد گرفت، بنابراین رشد درختان بلوط در این مناطق سریعتر خواهد شد.
طی چند سال اخیر، فعالانِ حیطه محیط زیست در تلاش هستند تا با ترویج فرهنگ اهداء بذر، نقش مهمی در بازیابی جنگل‌های ایران، به‌خصوص گونه های درختی کمیاب‌تر و گونه هایی که در معرض خطر نابودی هستند ایفا کنند.
درخت بلوط نیز از این قاعده مستثنی نیست.
البته هنوز راه طولانی‌ای در پیش است و بذرهای بلوط بسیاری چشم انتظارند تا به دستان ما ریشه در خاک بسپارند و روزی سایه سترگ خود را بر خاک زاگرس بیاندازند…
فقط با یک اقدام نمی‌توان به کمکِ بلوط شتافت.
برای تحقق این مهم، باید چرای دام را نیز در این مناطق ممنوع کرد تا نهال‌ها بزرگ شوند و خاک در سایه قرار گیرد و رطوبت خاک حفظ شود.
پایان پیام
نویسنده: لیلا دباغ، کارشناس ارشد محیط زیست
با سپاس از کتاب‌های نردبان
منابع:
شمه‌ای درباره جنگل‌های ایران (وزارت کشاورزی) ۱۳۲۱
جنگل‌شناسی جلد دوم (دانشگاه تهران) ۱۳۲۹
کد خبر : 189606 ساعت خبر : 3:57 ب.ظ