سرودی از دختران کابل برای ایرانشهر بزرگ

سرودی از دختران کابل برای ایرانشهر بزرگ

به گزارش گلونی دختران کابلی پایان دوره تحصیلیشان را با سرودی که شاهنامه را اصل و هویت ایشان را پارسی می‌داند، جشن گرفتند.

این سرود زیبا، آن هم از زبان دختران افغانستانی، جلوه‌ای ویژه از فرهنگ ایرانشهری است.

ایرانشهر محدود به مرزهای سیاسی و جغرافیای مدرن نیست. همه عرصه‌ای که از دوران باستان تا امروز، تحت تاثیر فرهنگ ایرانی و زبان فارسی قرار گرفته، بخشی از قلمرو فرهنگ و تاریخ ایرانشهر است.

ايرانشهر در اين بيان، به گفته دكتر سيدجواد طباطبايی هم اشاره به يك سرزمين جغرافيايی و هم دلالت بر يك فرهنگ سياسی و اجتماعی و اقتصادی دارد كه در طول هزاره‌ها به‌رغم فراز و نشيب‌های فراوان تداوم داشته و همواره ققنوس‌وار از پس وقايع و رويدادها از خاكستر آنچه ويران شده و سوخته سر برآورده است.

سرودی از دختران کابل

نماشای گلونی را دنبال کنید

امروز در دنيا همه به دنبال هويت خودشان هستند.

در دورانی زندگی می‌كنيم كه شاهد جهانی شدن (globalism) هستيم، اما به هر حال هر تمدنی يك هويتی دارد و اتفاقا خيلي خوب است كه ما در اين آشفته بازار بی‌هويتی بدانيم كه چه کسی هستيم، از كجا آمده‌ايم و سير اين تاريخ چه بوده است؟

در گفتمان ایرانشهری بحث از يك نژاد نيست.

ايرانی بودن يعنی كسی كه به فرهنگ و تمدن ايران پايبند است و می‌تواند در اين مرزها هم زندگی كند و حتی فراتر از آنها باشد.

خواه جوانی از آذربایجان باشد، پسری از میان رودان یا دخترانی از کابل جان، که خواهر توامان خراسان امروز است.

دختران کابلی با خواندن این سرود، نه فقط بر حقیقت هویت و اصالت ایده ایران شهر صحه گذاشته‌اند، بلکه شادی گریز از تعصب و افراط‌گرایی قومی و مذهبی، که مدتی است دامن افغانستان را به هنرمندانه‌ترین شکل فریاد می‌زنند.

آوای این دختران نوید آینده روشن نسل تازه افغانستان در رویارویی با چشم‌تنگی گروه‌های افراطی است که هنوز هم حقی از تحصیل و پیشرفت برای دختران قائل نیستند.

دخترانی که چون تهمینه و گردآفرید و رودابه، اصیل‌ و خواهران تنی دختران سیستان و مازندان و جگرگوشه مادری به نام ایرانشهر هستند.

از کردستان تا تاجیکستان و سمرقند و بخارا.

پایان پیام

نویسنده: آرزو قدوسی