قلعه بابک نماد مقاومت ایرانیان است
قلعه بابک نماد مقاومت ایرانیان است
به گزارش گلونی عظمت هر تمدنی با میزان بزرگی مشاهیرش سنجیده میشود و آسمان تاریخ سرزمینمان مملو از ستارگان درخشانی است که زندگیشان نقشه راهی است که با کمکشان میتوانیم به افقهای روشن در زندگی دست یابیم.
روزهای یکشنبه و سهشنبه برگی از زندگی مشاهیر بزرگ ایرانی را در گلونی مرور خواهیم کرد.
قسمت پانزدهم- قلعهای که نماد مقاومت ایرانیان است
این نوشتار داستان زندگی «بابک خرمدین» نیست. این نوشتار نقشه راهی است تا جوانان ایرانی عصر امروز بیاموزند، افتخار و هویت ایرانی که حالا به آن میبالند، رهین منت خون رنگین چه انسانهای شجاع و با اصالتی است. این نوشتار معرفی یکی دیگر از ستارگان درخشان آسمان تاریخ ایرانزمین است.
«بابک خرمدین»، اهل روستای بلالآباد اردبیل از حوالی قریه خرم در نزدیک رود ارس بود که شصت سال بعد از مرگ ابومسلم خراسانی به دست مأمون، رهبر جنبش و قیام «سرخ جامگان» ایران شد.
گرچه مأمون از قدرتمندترین خلفای عباسی بود و تمام شورشها را سرکوب و مخالفان را مطیع کرده بود اما تا زنده بود حریف بابک نشد. او به کرات لشگریان خود را برای سرکوب قیام بابک رهسپار کرد اما هر بار شکست خورد.
قلعه بابک
بابک خرمدین که بود و چه کرد؟ تاریخ دقیق زندگی او
محسن ظهوری از عصر ایران گزارش میدهد:
نماشای گلونی را دنبال کنید
بعد از مأمون، معتصم خلیفه شد و او هم مهمترین دشمن خود را بابک میدید. او برای سرکوب قیام بابک به یک ایرانی متوسل شد.
«افشین» سردار ایرانی خلیفه بنیعباس که قبلتر شورشهای مصر و شمال آفریقا را سرکوب کرده بود.
به این ترتیب نبرد دو ایرانی به دست اجنبی شکل میگیرد و این پایان کار بابک بود و پایان دو دهه نبرد علیه خلافت عرب.
آخرین پناهگاه بابک خرمدین، قلعهای منحصر به فرد بر بلندای کوهی به ارتفاع دو هزار و سیصد متر در ۳ کیلومتری شهرستان «کَلیبَر» در استان آذربایجان شرقی بود که در تابستان ۲۲۶ خورشیدی، دژ محکم و نفوذناپذیر بابک به دست افشین، فتح شد.
میگویند ساخت دژ که معماری ساسانی دارد به گذشتههای دور برمیگردد. به روزگار حکمرانی کادوسیان در سههزار سال پیش که با هخامنشیان چند باری جنگیده بودند.
در آن روزگار، قلعه را «بَذ» یا «جمهور» میخواندند و پس از نبرد بابک و افشین، به نام «بابک» شناخته شد.
ارزش و اهمیت دژ تاریخی بذ تنها به مبارزه میان بابک و افشین ختم نمیشود، این قلعه یکی از مشهورترین دژهای کوهستانی ایران است که شاهکاری در معماری نظامی به شمار میرود.
قلعه تماماً از سنگ و ساروج ساخته شده که در برابر سرمای سخت زمستان و برف و باران، مقاوم است و محاصرههای طولانی را تاب میآورد.
ارتفاع زیاد نیز سبب میشود نگهبانان در برجهای دیدهبانی دور تا دورش تا کیلومترها دورتر را زیر نظر داشته باشند.
دژ بابک، فتحنشدنی بود نه فقط به خاطر ارتفاع زیادش بلکه تنها راه رسیدن به آن مسیر باریکی بود که نیروهای مهاجم فقط میتوانستند پشت سر هم و به ستون یک از آن عبور کنند. راه منتهی به دروازه قلعه باز هم باریکتر بود، با سربازانی منتظر در دو برج دیدهبانی کنارش.
«بابک خرمدین» در برابر افشین پایداری کرد اما نهایتاً دل به نفوذناپذیری قلعهاش بست. جایی که تیر و کمان به آن کارگر نمیشد و راهی برای رساندن سلاحهای سنگینی چون منجنیق و دژکوب به آن نبود. قلعهای که بابک در آن میتوانست به قول «ابوعلی بلعمی» در کتاب تاریخش با تعداد کمی سرباز جلوی سپاهی بایستد.
اما افشین نیز دل به فرمانروایی خراسان بسته بود و دریافت خشنودی معتصم عباسی را در گرو کشتن بابک میدید.
سرانجام با انبوه سپاهیانش و با تلفات بسیار زیاد، کار محال فتح قلعه بابک انجامشدنی گشت. بعد از سقوط قلعه، بابک از آنجا میگریزد اما در نهایت به دست هشتمین خلیفه عباسی اعدام میگردد.
در اوایل دهه ۴۰ خورشیدی بود که تیم باستانشناسی به رهبری «سیفالله کامبخشفرد» ویرانههای قلعه را از زیر خاک بیرون آورد.
ویرانههای قلعهای که حالا برایمان نه تنها نماد زیبایی و هنر نظامی است بلکه نماد مقاومت ایرانیان است در طول تاریخ.
قسمتهای قبل را از این لینک مشاهده کنید
پایان پیام
نویسنده: بهاره حاصلیان
خرید عسل از سایتهای معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
کد خبر : 257221 ساعت خبر : 3:43 ب.ظ