قسمت سیزدهم میدان سرخ؛ مطابق با نیاز مخاطب

در ۲۶ آذر ۱۴۰۰ 1

به گزارش گلونی قسمت سیزدهم سریال میدان سرخ، از پرمحتواترین قسمت‌های این سریال بود.

اینقدر محتوا از هر سوراخش بیرون زد که ما نمی‌دانیم از کجا شروع کنیم و چه بگوییم.

ما در این قسمت شاهد صحنه‌های زیادی از بالا هستیم. خیلی زیاد، واقعا زیاد.

ما فکر می‌کنیم کارگردان هلی‌شات را به تازگی کشف کرده و می‌خواسته به تمام مخاطبان نشان بدهد که آنها هم از این‌ها دارند.

ممنون که هلی‌شات‌های تمام‌نشدنی‌تان را در چشم‌مان فرو کردید.

قسمت سیزدهم میدان سرخ

همچنین این قسمت سرشار از حرکت ماشین بود. کارگردان به خوبی نیاز مخاطب را شناسایی و بر اساس آن فیلمش را ساخته است.

مخاطب نیاز دارد ساعت‌ها ماشین‌ها را دنبال کند.

حتما باید ببینیم که ماشین حرکت می‌کند، می‌پیچید، دنده عقب می‌گیرد، دور می‌زند، وارد کوچه می‌شود، از کوچه خارج می‌شود، ویراژهای احمقانه می‌دهد، پارک می‌کند، از پارک در می‌آید و خلاصه هر چیز دیگری.

واقعا اگر این صحنه‌ها را نمی‌دیدیم دچار بحران‌های روحی جبران‌ناپذیری می‌شدیم. ممنون که ما را در کسل‌کننده‌ترین قسمت‌های سریال شریک کردید.

در سکانسی دیگر ما تصویر آهسته اسب را می‌بینیم. شاید با خودتان بگویید خب که چی حالا؟ اما اشتباه نکنید.

این سکانس از کلیدی‌ترین سکانس‌های سریال است. الکی که تصویر آهسته نکرده‌اند، بالاخره دلیلی داشته.

حالا شاید دلیلش را الان متوجه نشوید اما بالاخره روزی متوجه می‌شوید، مثلا شاید در دیار باقی، پس صبور باشید.

جدا از این صحبت‌ها، بازی خوب و آمادگی بدنی اسب، از نکات مثبت و غیر قابل انکار این قسمت بود.

در نهایت سوالی که ذهن ما را مشغول کرده این است که چرا ماشین اسباب‌بازی که پیام خریده بود، جعبه نداشت؟

شارژ هم داشت، یعنی اول خودش با آن بازی کرده بعد هدیه آورده؟

زشت است، نکنید این کارها را. هدیه می‌خواهید بدهید، نو بدهید.

کارگردان که اینقدر خرج روی دست تهیه‌کننده گذاشت، خب یک ماشین اسباب‌بازی نو هم می‌خریدید که اینقدر زشت نباشد جلوی هشتاد میلیون ایرانی، والا.

در مجموع ما فکر می‌کنیم میدان سرخ سریالی است که از زمان خودش بسیار جلوتر است.

واقعا حیف است، دنیا هنوز آماده پذیرش چنین سریال پرمحتوا و جذابی نیست.

امیدواریم کارگردان ما را ببخشد، شاید آیندگان قدرش را بدانند.