بزرگداشتی برای خالق سربداران

محمد علی نجفی با سریال تماشایی‌اش سربداران، در شب‌های تاریک و پر وحشت موشک‌باران، مهمان خانه‌های ایرانیان شد و خود را برای همیشه در دل هم میهنانش جای داد.

پایگاه خبری گلونی، میرمجید صفوی: نقل است یکی از بزرگان کشور بعد از دیدن سریال «سربدران»، چندین بار سازنده سریال را دعا کرد و گفت: «خدارا شکر، مشکل سینما برطرف شد.»
براستی هم سینما و رویکرد جمهوری اسلامی در مورد آن در سال‌های ابتدایی انقلاب،به کلاف سردرگمی می‌ماند که هیچ افق روشنی در برابر آن وجود نداشت. حکومت تازه استقرار یافته و انقلابیو، با نگاهی به پیشینه نه چندان موجه سینما در ایران، آن را پدیده‌ای طاغوتی و مفسده برانگیز می‌دانستند که علیرغم اقبال بخش‌هایی از جامعه به آن، باید رو به تعطیلی می‌رفت.

در آن روزها اما ساخته شدن سریال پرمخاطب سربداران باعث شد که نگاه جامعه انقلابی به سینما تغییر کند. حالا دیگر نه فقط مردم انقلابی خواستار تعطیلی سینما نبودند، بلکه از آن به مثابه ابزاری برای پیشبرد اهداف انقلاب حمایت می‌کردند. خالق سریال سربداران که به سهم خود، آینده سینما در ایران را تضمین کرده بود، محمد علی نجفی نام داشت.

به شخصه یکی از علاقه‌مندان پر و پاقرص بخش بزرگداشت‌‌ها، در جشنواره فجر هستم. مخصوصا در سال‌های اخیر که انتخاب افراد با دقت و ظرافت بیشتری انجام می‌گیرد. امسال محمد علی نجفی از جمله افرادی است که آیین بزرگداشت او در سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر برگزار خواهد شد. کارگردان هفتاد و دوساله سینمای ایران که فیلم‌هایی چون جنگ اطهر، گزارش یک قتل، پرسه در شهر لاجوردی و چندین فیلم مستند و کوتاه کارنامه او را تشکیل می‌‌دهند

اما بدون تردید مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین اثر او، همان سریال سربداران است که علاوه بر محبوبیت در بین مخاطبان، ایفاگر نقشی انکارناپذیر در تاریخ سینمای ایران بوده است که بدان اشاره شد.

گفتنی است که وی علاوه بر کارگردانی و تهیه‌کنندگی، در پروژه‌هایی همچون معمای شاه و در چشم باد، به عنوان بازیگر نیز حضور پیدا کرده است. محمد علی نجفی همچنین اولین مدیر سینمایی پس از انقلاب بود که سعی داشت سازوکاری جدید برای سینمای به شدت محدود شده‌ی آن دوران پی‌ریزی کند.
فارغ از تمام اینها اما، محمد علی نجفی با سریال تماشایی‌اش سربداران، در شب‌های تاریک و پر وحشت موشک‌باران، مهمان خانه‌های ایرانیان شد و خود را برای همیشه در دل هم میهنانش جای داد.

پایان پیام