چرا درباره طبیعت لرستان سخت‌گیری می‌کنیم

به گزارش پایگاه خبری گلونی، دو سال پیش بود که گروهی از دانشگاهیان که فعالیت و رشته‌شان در رابطه با جغرافی و محیط زیست بود به سمت دریاچه گهر لرستان حرکت کردند.

یک گروه شاید ۳۰ نفره که ۱۵ نفر آنها دست‌کم تحصیل کرده یا دانشجوی مقطع دکتری در بهترین دانشگاه‌های کشور بودند.

این گروه هنگام گذر از رودخانه گهر آسیب‌های زیادی به طبیعت اشترانکوه وارد کردند. آنها فیلمی را از گذشتن افراد گروه از رودخانه منتشر کردند که در آن فیلم به‌طور مشهود در حال صدمه زدن به درختان بید اندمیک منطقه اشترانکوه بودند.

آنها برای اینکه بتوانند از رودخانه گذر کنند با تبر شاخه‌های درختان بید را می‌بریدند و به سمت دیگر رودخانه می‌رفتند.

متاسفیم که بگویم که حتی در میان قشر تحصیل‌کرده و باسواد و دانشگاهی ما هم سفر مسئولانه به طبیعت دیده نمی‌شود و گاه یک گروه ۳۰ نفره که آدم فکر می‌کند هرگز به طبیعت آسیب نخواهد زد، با درختان بید منطقه اشترانکوه چنین رفتاری می‌کند.

دو تن از اعضای هیئت تحریریه گلونی که دانش‌آموخته رشته محیط زیست تا مقطع دکتری هستند، عقیده دارند که سفر با تعداد زیاد گردشگر آن هم در فصل بهار و اردیبهشت می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری به طبیعت لرستان وارد کند.

برخی خوانندگان محترم درباره نقد گلونی به سفر ۵۰۰ نفره به منطقه بِسوم (بسطام) لرستان عقیده دارند که چرا فرهنگ‌سازی نمی‌کنیم و چرا گلونی از آنها نمی‌خواهد که رعایت کنند. در پاسخ باید بگوییم تجربه چند ساله ما و پایش‌های مداوم به ما نشان می‌دهد که متاسفانه ما نمی‌توانیم به گروه ۵۰۰ نفره گردشگر اعتماد کنیم و باید بگوییم اگر تعداد ۵۰۰ نفر گردشگرِ مسئول در هر تور در کشور وجود داشت  وضعیت ما به اینجا نمی‌رسید.

 در فروردین امسال خبرنگاران ما دست کم هفت بار به تنگه شیرز رفته‌اند و منطقه را پایش کردند. وضعیت منطقه شیرز کوهدشت روز‌به‌روز از روزهای قبل بدتر می‌شود و متأسفانه تعداد زیاد گردشگری که به این تنگه وارد می‌شود باعث آسیب فراوان به منطقه و دپوی زباله در آن شده است.

اما اگر باور داشته باشیم که ۵۰۰ گردشگر مسئول در کشور وجود داشته باشد و همه این ۵۰۰ نفری که مثلا به منطقه بسوم وارد می‌شوند هیچ زباله‌ای در دامن طبیعت باقی نگذارند و به هیچ درختی آسیب نزنند، باز هم یک پرسش مهم مطرح است: آیا این ۵۰۰ نفر در منطقه راه خواهند رفت یا نه؟

آیا می‌دانید گردشگری بی‌رویه چه بلایی بر سر دریاچه گَهَر آورده است. از فرسایش خاک خبر دارید؟ آیا می‌دانید نیزارهای گهر که سال به سال بیشتر می‌شوند به چه دلیل ایجاد شده‌اند؟ آیا می‌دانید برخی گردشگران در دریاچه گهر حمام می‌کنند؟

ما روش درست را انجام می‌دهیم. در گذشته سخت‌گیری نکردیم و بسیاری از منابع جنگلی لرستان از بین رفت.

وقتی کسی همین حرف‌ها را می‌زند با واسطه‌گری می‌گویند که بگذارید بروند تا برای اهالی درآمد داشته باشد. اما اعضای تحریریه گلونی که خود اهل لرستان هستند و سابقه دست‌کم ۳۰ ساله این منطقه را به چشم خود دیدند، باور ندارند که این تعداد گردشگر بتوانند برای افراد محلی درآمدزا باشد و باور دارند که این تعداد گردشگر می‌تواند به خاک منطقه و پوشش گیاهی آن آسیب فراوان وارد کنند و‌ وقتی حضور این تعداد گردشگر خارج از توان اکولوژیکی منطقه است اصلاً بحث های دیگر ضرورت ندارد.

فرهنگ‌سازی همین است که به تورهای گردشگری بفهمانیم که با این تعداد گردشگر وارد مناطق جنگلی و مرتعی لرستان نشوند و اگر تورگردشگری دغدغه محیط زیست داشته باشد. باید بداند که این تعداد ماشین و این تعداد گردشگر آن هم در حاشیه منطقه حفاظت‌شده اِسبی‌کوه خرم‌آباد آسیب زیاد به منطقه می‌رساند.

گهر را آسان گرفتیم اما دیگر آسان نخواهیم گرفت. این حرف ما نیست حرف و دغدغه مردم لرستان است.

پایان پیام