مرحوم زرویی نصرآباد متولد شد تا انصاف در طنزنویسی را ترویج دهد
کسی که نه فقط بهخاطر سوادش، بلکه به دلیل برخورد متواضعانهاش، محبوب شاگرداناش شد. مرحوم زرویی نصرآباد متولد شد تا انصاف در طنزنویسی را ترویج دهد.
کسی که نه فقط بهخاطر سوادش، بلکه به دلیل برخورد متواضعانهاش، محبوب شاگرداناش شد. مرحوم زرویی نصرآباد متولد شد تا انصاف در طنزنویسی را ترویج دهد.
شاید مرا به اسم کوچک نمیشناخت. شاید اصلاً نمیشناخت. اما تمام اطرافیانم میتوانند گواه این باشند که من شیفتهی استاد زرویی بودم. شیفته سواد و اخلاقش.
ابوالفضل زرویی نابغه طنزنویسی ایران پشت میزی پر از یادداشت و کتابهای باز از دنیا رفت. یعنی زندگیاش را با مطالعه و طنز گذراند و با کتاب نیز از دنیا رفت.
زرویی رفت و امروز روز طنز نوشتن است. پس امروز روز طنز نوشتن من است. امروز اگر طنز ننویسم آقای زرویی را ناراحت میکنم.
ابوالفضل زرویی مرد طناز ادبیات و مطبوعات ایران، پشت میزش در خانه احمدآباد مستوفی نفسهای آخر را کشید و هنوز به ۵۰ سالگی نرسیده جدی جدی با زندگی خداحافظی کرد و رفت.