دانلود استنداپ

چرا مربیان خنداننده شو اصرار دارند برچسب‌های باهوش و بانمک و… را به شرکت‌کنندگانی بچسبانند که متن‌های ضعیفی دارند؟

علی صبوری برای ماندن در این مسابقه و معرفی شدن به یک استندآپ کمدین حرفه‌ای باید شیوه‌های دیگری را برای خنداندن مخاطب انتخاب کند.

محمدجواد رضایی اجرای ساده و قابل باوری داشت. قابل باور بودن شوخی های او یک ویژگی ذاتی است.

سهیل غلامرضاپور هم مثل بسیاری دیگر از شرکت‌کننده‌ها از لهجه و گویش محلی خود استفاده کرد و در این امر موفق بود. او در اجرایش هم از ترانه استفاده کرد، هم برخی اشعار سپید را نقد کرد و هم در جلب نظر مخاطبان موفق بود.

بیتا پورحسینی استیج را می‌شناسد. جنس اجراهایش مورد پسند تماشاگر است. تمرکزش را در طول اجرا از دست نمی‌دهد و روی اجرای تم خاصش اصرار دارد.

«تکرار» یکی از فنون طنزنویسی است و گویا رضا نظری از این فن آگاه است. چرا که در جایی دیگر، شوخیِ «با دست با دست صحبت نکن» را تکرار کرد و از مخاطب خنده گرفت.