محسن فراهانی

جا دارد از مردم محل و کلانتری منطقه قدردانی کامل خود را اعلام کنیم، چرا که خیلی سعی کردند دندان‌های خبرنگار ما را از روی خرخره‌ی آن مرد جدا کنند.

به جان مادرم من نمی‌خواستم بخورم. رفقا گفتند عروسی داداشته حالا یه قُلُپ بخور. به زور ریختن تو حلقم نامردا.

هر روز صبح تا شب زیر آفتاب و زیر باران، در سرما و در گرما درون خیابان‌های شهر راه می‌روم و گونیِ پول‌هایم را که ناموساً سنگین هم هست به دوش می‌کشم.

از خزر تا خلیج فارس غیر ممکن است. می‌شود چهارتا لنج فرسوده خرید و در خط شمال-جنوب مسافرکشی کرد و یا دکه‌ای در کنار رود راه انداخت …

وظیفه‌ی ما زیرآب‌زن‌ها بسیار سخت و طاقت‌فرسا است و من از مسئولین درخواست می‌کنم حق سختی کار ما را افزایش دهند.