وقتی لرها همه با هم بودند

لرستان فرهنگی پهنه بزرگی از کشور ایران است که یازده استان را در بر می‌گیرد. لرها به عنوان از اقوام ایرانی همیشه در پی همبستگی با هم بوده‌اند و با این همبستگی از کیان و مرزهای ایران حراست کرده‌اند.

به گزارش بخش فرهنگی گلونی، در هفته فرهنگی استان‌ها که در دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران برگزار شد همه استان‌های لرنشین با هم در یک غرفه حضور پیدا کردند. این غرفه که نماینده‌ی استان‌های کهگیلویه‌و‌بویراحمد، چهارمحال‌وبختیاری و لرستان بود با حضور لرهای مناطق مختلف از نهاوند و دره‌شهر تا دهدشت و ممسنی، صمیمیتی وصف‌ناشدنی پیدا کرده بود. دانشجویان لر دختر و پسر با لباس لری در این هفته شرکت کردند. 

همچنین سایر اقوام مانند کردها، عرب‌ها، آذری‌ها، بلوچ‌ها، ترکمن‌ها، گیلک‌ها و مازنی‌ها در کنار غرفه‌های استان‌های اصفهان، یزد، فارس، بوشهر و هرمزگان میزبان دانشجویان و بازدیدکنندگان بودند.

پایان پیام

در مورد قوم لر

لُر قومی ایرانی است که در غرب و جنوب باختری ایران زندگی می‌کنند. زبان لری خویشاوند نزدیک زبان فارسی و به همراه فارسی از دسته باختری زبان‌های ایرانی است. ویژگی‌های زبان لری نشان می‌دهد که چیرگی زبان‌های ایرانی در منطقه کنونی لرستان در دیرینه‌شناسی باستان بیشتر از سوی ناحیه پارس صورت گرفته نه از سوی ناحیه ماد.گویش‌های زبان لری نزدیک‌ترین گویش‌های ایرانی به زبان فارسی هستند.

زبان لری همانند زبان فارسی نواده‌ای از زبان پارسی میانه است و واژه‌های آن همانندی بسیاری با فارسی دارد. ریشه زبان‌های ایرانی لری (بختیاری، خرم‌آبادی) مانند زبان فارسی به پارسی میانه (زبان ساسانیان) و از طریق پارسی میانه به پارسی باستان (زبان هخامنشیان) برمی‌گردد. برخی اقوام لر کوچک در قرن دوازدهم هجری شمسی از نواحی کردنشین عراق کوچ کرده و در لرستان ساکن شدند. برخی گویش‌های زبان لری مانند لری خرم‌آبادی نیز تحت تأثیر زبان کردی قرار گرفته‌اند اما لرها مردمانی هستند که از نظر قومی جزئی از مردم کرد به‌شمار نمی‌آیند و خویشاوندی لرها با مردمان کردتبار تنها در ایرانی بودنشان است.