عادل بهتر است یا علیفر؟
پایگاه خبری گلونی، علیرضا بهرامی: صبوری کردیم، خیلی طول کشید تا بالاخره یک نفر پیدا شود، بین این‌همه اظهار نظر دل‌سوزانه و البته تعدادی هم اظهار فضل درباره‌ی ماجرای سرهنگ علیفر و امیر دولاب، به خودش بقبولاند که باید بگوید، عادل فردوسی‌پور کار اشتباه و ناجوانمردانه‌ای انجام داد. آخرش هم یک مرده‌شور این کار را کرد؛ مرده‌شور فیلم خواب تلخ که محسن امیریوسفی خلقش کرده و در نامه‌ای گفته است: «کار عادل‌خان فردوسی‌پور و متلک به علیفر هم جوانمردانه نبود و نشون داد او هم بعد از آقای علیفر دومین کسی است که در تست امیردولابی نمره قبولی نیاورد! البته به قول آقای خیابانی، این چیزی از ارزش‌های عادل‌خان کم نمی کند!»
به هر حال، آن سخن و رفتار آقای فردوسی‌پور، یا به این دلیل بوده که آقای علیفر را در حلقه و به‌اصطلاح باند یاران خود ندیده، یا به این دلیل که از جانب آقای علیفر احساس خطر داشته و یا اینکه خود را برتر از او می‌داند. در این میان، مورد سوم، جدی‌تر است. درحالی‌که باید به ایشان یادآوری کرد که اگر ملاک، بررسی ویژگی‌های صوتی و هیجانی یک گزارشگر فوتبال باشد، شاید نمره‌ی آقای فردوسی‌پور، نسبت به آقای علیفر، بالاتر نباشد. یا اصلا اینکه باید یادآوری کرد، آقای فردوسی‌پور که سال‌هاست مجری یک برنامه‌ی ثابت تلویزیونی است، همان‌طور که تعدادی از خصیصه‌های لازم برای یک مجری خوب را دارد،
تعدادی قابل توجه از ویژگی‌های اولیه‌ی اجرای برنامه‌ی تلویزیونی را ندارد؛ ازجمله نبستن پلک موقع صحبت کردن، ولو نشدن روی میز استودیو، کج ننشستن، تیک عصبی نداشتن موقع اجرا و… بله اما آقای فردوسی‌پور، با این وجود، مجری تلویزیون شده است؛ خب اگر یک چوب‌لباسی را هم به مدت ۱۶-۱۵ سال هفته‌ای ۴-۳ ساعت روی آنتن زنده شبکه‌ی ۳ بگذاریم، به شهرت می‌رسد؛ چه رسد به فردی تحصیل‌کرده که باهوش و چیزدان هم است. ما هم مثل بقیه، ایشان را دوست داریم اما خلاف اصول حرفه‌ای و اخلاقی بودن رفتارش را نمی‌توانیم کتمان کنیم. ما هم ایشان را دوست داریم اما نمی‌توانیم نادیده بگیریم که آقای فردوسی‌پور بیش از آن‌که بابت خصوصیات اجرای فوتبالی‌اش و نیز پیگیری مسائل فوتبالی در کل‌کل کردن با مسؤولان، برجسته شده باشد،
به‌خاطر تکه‌پرانی‌ها و معترضه‌های غیرفوتبالی‌اش در برنامه‌ی فوتبالی معروف شده است. بیشتر این را می‌شنویم که واو!! دیدی فلان موفقیت سینمایی خاص و اسمشو نبر را در برنامه‌ی تلویزیونی تبریک گفت؟!
به هر حال، خشک و تر با هم می‌سوزند. برای آقای فردوسی‌پور هم این‌گونه می‌توان در نظر گرفت که با همان فیلترهایی به صداوسیما راه یافته که همین شب‌ها شاهدیم افراد – قطعا محترمی – برخی بازی‌های یورو را گزارش می‌کنند که واقعا نمی‌توان درک کرد با کدام معیار و به چه دلیل منطقی، برای گزارش‌گری فوتبال پذیرفته شده‌اند؟!
بنابراین به‌اندازه‌ی مرده‌شور فیلم امیریوسفی (آقااسفندیار) باید جرات و انصاف داشته باشیم و بگوییم آقای جنتلمن! حرکتت بر مبنای اصول حرفه‌ای و اخلاقی، خیلی شنیع بود.
پایان پیام
کد خبر : 20521 ساعت خبر : 10:37 ب.ظ
سلام متاسفم که درمورد یه مجری و گزارشگر با سواد و محبوب وباسابقه اینجور بی حرمانه قضاوت می کنید این حرف شما توهین بزرگیست که ایشان را به چوب لباسی تشبیه کردین وضمنا اقای فردوسی پور بی احترامی نکردن به اقای علیفر شاید یه شوخی محترمانه بود بعدشم این موضوع رو اولین بار اقای رضا رشید پور تو برنامه شون رسانه ای کردن منظورم امیر دولابی که اقای علیفرگفتن وبعد همه جا پخش شد وکارایشون به نظرم درست نبوده مگه نه اینکه تو دینمون داریم مومن اینه ی مومنه اقای رشیدپور با این موضوع رو خصوصی به خود اقای علیفر می گفتن تا این مسئله همه گیر نمی شد اقای علیفر واقعا گزارشگر خوب و قابل و صادقی هستن و مصاحبه هاشون دیدم واقعا ادم کیف می کنه صادقه می گنه کی ازشون بهتره ازچه نظر و خودشون ازکی بهترن و از چه نظر برا هردوشون ارزوی موفقیت بیشتر و دارم وبراشمام ارزوی انصاف