شهدای محیطبان را فراموش نمی‌کنیم

پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: گلوله‌ها شلیک شدند. این فقط یک جمله نیست. سرآغاز غم‌انگیزی ست برای ختم دو زندگی. سال گذشته، حیات دو انسان شریف به نام محیطبان‌ها با شلیک شکارچیان متخلف، به خطِ پایان رسید. همزمان با این اتفاق تلخ، مقامات سیاسی، چهره‌های معروف، کاربران شبکه‌های اجتماعی و بسیاری از مردم، واکنش خودشان را نسبت به این اقدام بی‌رحمانه شکارچیان نشان دادند و با خانواده‌های داغدار شهدای محیطبان، ابراز همدردی کردند.

بلوغ فکری مردمان یک سرزمین، اجازه نمی‌دهد که آنها مهم‌ترین اتفاقات کشورشان را فراموش کنند. اگر شهادت محیطبان‌ها مهم است، که همینطور است، لازم است پرداختن به آن را فقط در یک روز خاص، محدود نکنیم. زنده نگه داشتن یاد شهدای محیطبان، علاوه بر اینکه به خودی خود، ارزشمند است، یک پیام بزرگ را هم به ما یادآوری می‌کند. اینکه هوای طبیعت‌مان را بیشتر داشته باشیم و از مسئولان تا مردم گرفته، تدبیری مناسب برای وضعیت محیط زیست کشورمان بیندیشیم.

اگر بیشتر مردم به صورت خودانگیخته، نسبت به طبیعت و حیات وحش، علاقه مند باشند و رفتار حامیانه ای نسبت محیط‌زیست کشورشان داشته باشند، قطعا اتفاق خوش یُمن و ایده آلی ست. اما لازم است که مسئولان و کنشگران محیط زیست، حفاظت از طبیعت را ترویج دهند، تا آسیب های اجتماعی در حوزه محیط زیست هم کاهش پیدا کند. در ایران، قوانین بسیار خوبی وجود دارد که اگر افراد خودشان را مسئول عمل به مقررات بدانند، شاهد این حجم از پرونده‌های قضائی در زمینه های مختلف از جمله محیط زیست نخواهیم بود. که متاسفانه چنین نیست.

 در کشور ایران هم، مانند سایر کشورهای دیگر، برای شکار تقاضا وجود دارد. این موضوع، حقیقتی انکارناپذیر است. اما پرسش کلیدی اینجاست که مسئولان با چه راهکار و قانونی که ضمانت اجرایی داشته باشد می توانند این تقاضا را در وضعیت شکننده امروز حیات وحش، مدیریت کنند؟ مدیران دولتی، صرف نظر از وعده‌ها با چه اقداماتی می‌توانند به طور جدی کمک کنند این تقاضا منجر به مرگ محیطبان‌ها نشود؟ اگر مسئولی ادعا می‌کند برای طبیعت، احترام قائل است لازم است تا از محیطبان ها به عنوان پاسداران منابع ملی و طبیعی ایران، جایگاهی خدشه ناپذیر را در نظر بگیرد تا ما ناظر شهادت مظلومانه محیطبانان سرزمین‌مان نباشیم.

فراموش نکنیم که عرصه های طبیعی کشور ما به سربازان آماده به خدمتی مثل محیطبان ها احتیاج دارد. نبض طبیعت و حیات وحش از ضربان قلب محیطبان ها جدا نیست. این یادداشت، بهانه ای ست برای ادای احترام به تمام شهدای محیطبان، که خالصانه در راه حفاظت از محیط زیست، می‌کوشند. سوم تیر سال ۹۵، محمد دهقانی و پرویز هرمزی، دو تن از محیط بانان منطقه حفاظت شده گنو در در ارتفاعات منطقه استان هرمزگان به دست شکارچیان متخلف به شهادت رسیدند. روحشان شاد و گرامی

پایان پیام