بیم و امیدهای محیط زیست
بیم و امیدهای محیط زیست
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اصغر محمدی فاضل (معاون پیشین سازمان حفاظت محیط زیست) در یادداشتی که ماهنامه «سرزمین‌من» (شماره۹۴ _ شهریورماه ۱۳۹۶) منتشر کرده، نوشته است:
این روزها با استقرار دولت جدید، هر مدیر ارشد دولتی که منصوب می‌شود علاوه بر چالش‌های ناشی از پست جدید، با این دل‌نگرانی هم دست و پنجه نرم می‌کند که با انتظارات پرسنل حوزه جدید تحت نظارتش چه کند؟
مرسوم است که مدیران در مراسم معارفه می‌گویند که برای بهبود شرایط حرفه‌ای و معیشتی کارکنان تلاش خواهند کرد ولی برای موفقیت به همکاری و همدلی همه نیاز دارند. باتجربه‌ها می‌دانند بعد از فرونشست هیجانات و خاموش شدن چراغ‌های سالن برگزاری مراسم، استخر بزرگ توقعات خواهد ماند و اختیارات محدود و بودجه قطره چکانی که هیچگاه مطلوب نخواهد شد! سازمان حفاظت محیط‌زیست و کارکنان آن نیز از این قاعده مستثنی نیستند و پرسنل ستادی و استانی و محیط‌بانان سراسر کشور این روزها چشم به رئیس جدید سازمان دارند. از یک سو توقعات برآورده نشده و انباشته شده در یکی دو دهه گذشته و از سوی دیگر آرزوهای برآورده نشده‌ای که برای خوب شدن حال محیط‌زیست ناخوش احوالِ ایران، در پی برآورده شدن آن‌هاهستند.
بیم و امیدهای محیط زیست
البته مرز میان انتظار و آرزو بسیار باریک است. سازمان حفاظت محیط‌زیست در دولت یازدهم سیاستی پلکانی برای ارتقای جایگاه ملی و بین‌المللی در پیش گرفت. «معصومه ابتکار» ـ رئیس این سازمان در دولت قبلی ـ که همزمان بر سه اولویت ساماندهی داخلی، افزایش تعاملات جهانی و آشتی با رسانه‌ها متمرکز بود، می‌کوشید تصویری مثبت و امیدبخش از محیط‌زیست کشور ترسیم کند و آن را از یک موضوع فرعی به یکی از دلمشغولی‌های همه ایرانیان تبدیل کند. به‌نظر می‌رسید رویکرد ابتکار در صورت ادامه مسئولیت در دولت دوازدهم، برداشتن گام‌های عملی و اجرایی با یک تیم مدیریتی جدید بود؛ کاری البته پردردسر و تحولی که بیش از تغییر سخت‌افزار، به تغییر فکرها نیاز دارد. ایجاد همدلی میان مدیران و پرسنل برای همسو کردن آن‌ها با یک دستور کار، همیشه دشوارتر از آن چیزی است که از دور به‌نظر می‌رسد.
اکنون با انتصاب «عیسی کلانتری»، پیکره اجرایی سازمان متولی محیط‌زیست کشور در انتظار خارج شدن از زیر سایه غلیظ نهادهای دیگر است و بدون تردید با تقویت چنین امیدواریی، برای ایجاد تحول از خود اشتیاق نشان خواهند داد، اما کماکان مهم‌ترین چالش، د‌ستگاه‌های پرقدرت و پرنفوذی هستند که گاهی منافع خود را در معدنِ محیط زیست می‌جویند و اغلب پس از آن‌که شیره جان طبیعت بی‌دفاع را کشیدند، عرصه را مجروح، متروک و هراس‌آور رها می‌کنند.
آیا تیم مدیریتی جدید سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور قادر خواهد بود درمقابل فشارهای زیاده‌خواهانِ تاب بیاورد؟ همه کسانی که دل در گرو آبادی ایران عزیز دارند، امیدوارند چنین‌باشد.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
پایان پیام
کد خبر : 53080 ساعت خبر : 7:58 ق.ظ