پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری خواه: میگن: «مسافر خشمگین مترو لندن که به خاطر صدای بلند گفتوگوی مرد جوانی با تلفن همراهش عصبی شده بود، در حملهای غافلگیرانه تکهای از گوش او را با دندان کند. به گفته شاهدان، این مسافر پیش از حمله چند بار از مرد جوان خواسته بود آرامتر صحبت کند اما وقتی متوجه شد گوشش بدهکار نیست به طرفش حمله کرد و گوش او را با دندان کند. مرد مهاجم پس از انتقال به اداره پلیس تحت بازجویی قرارگرفت.»
البته کل عوامل متروی لندن شانس آوردن که کسی تو متروشون جوراب نانوی ۱۰ تومن همکار رو ۵ تومن نمیفروخته یا جاکنترلی، آبکش و ترشی لیته و رب انار و گوشواره و لوازم آرایشی نمیفروخته، وگرنه متهم یه جلیقه انتحاری تهیه میکرد و خودش رو نرسیده به ایستگاه «پکام ریه» منفجر میکرد یا شما فکر کن همین آدم ساعت ۸ عصر بخواد از متروی مثلاً صادقیه بره به کرج، وقت سونامی جمعیت پرتش میکنه ایستگاه فرهنگسرا میخواد چیکار کنه؟ دوبار که سروکارش به ایستگاههای تقاطع اصلی خطوط اینجا بیفته، میفهمه که برای هرچیزی نباید خودش رو ناراحت کنه، اصلاً باید از ما مشارکت در تماس و ارسال پیامک تو مترو رو یادبگیره، اونقدری که دلمون صافه و با همه مردم دنیا رو هستیم تو متروهامون هم تو چزوندن مخاطب اونور خط نظر همه اقشار جامعه رو بهکار میگیریم.
حالا متهم هم حتماً اعصاب نداشته یا تعدیل شده یا هوای کافی واسه نفس کشیدن نداشته یا بغلی در حال اجرای فن سر زیر بغل بوده یا کنار دستیش تا خرخره سیر خورده و داشته پرونده بودجه سال ۹۷ رو در حدفاصل ۵ تا ایستگاه شلوغ ارزیابی میکرده. بالاخره این مشکلات واسه همه هست، روزانه ۵۰۰ نفر در حالیکه از سرکارشون تعدیل شدن، سوار متروهای تهران میشن، اگر قرار بود هر کدومشون گوش بکَنن که سنگ رو سنگ بند نمیشد.
پیشنهادمون اینه که تو متروهای لندن گلگاو زبون سنبلالطیب دم کنن بدن دست مردم یه کم ریلکس بشن یا یه دوره توریستی مترونوردی براشون بذارن!
پایان پیام
کد خبر : 62747 ساعت خبر : 10:42 ق.ظ