حفاظت‌ کنندگان طبیعت؛ بازیگرانی که دوست دارند بزرگ انگاشته شوند

حفاظت‌ کنندگان طبیعت؛

پرسش اینجاست که ما «حفاظت گران طبیعت» مشتمل بر محققان، استادان، سمن ها، محیط بانان و فعالان، به عنوان یک قشر چقدر در دنیا جدی و مهم دیده می شویم.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، خبرگزاری مهر، محمدصادق فرهادی‌نیا*- حفاظت کنندگان طبیعت یکی از بازیگران جامعه هستند که تلاش می کنند نقش خود، به عنوان هماهنگ کننده رابطه انسان و طبیعت را ایفا کنند. فعالیت آنها در دوران معاصر شاید طی پنجاه سال گذشته خیلی پررنگ شده باشد. این پررنگی در همه جای دنیا یکسان نیست، در برخی کشورها بیشتر و دربرخی کشورها، از جمله جهان سوم، کمتر دیده می شوند. ولی پرسش اینجاست که ما «حفاظت گران طبیعت» مشتمل بر محققان، استادان، سمن ها، محیط بانان و فعالان، به عنوان یک قشر چقدر در دنیا جدی و مهم دیده می شویم؟

اساسا کسی حفاظت کنندگان طبیعت را دوست ندارد، ما همواره حامل بدترین اخبار هستیم، اخباری که عموما فاقد راه حل های سریع و قطعی هستند و تأثیر این اخبار نه فقط بر هر فرد، بلکه حتی بر نسلهای بعدی آن خواهد بود.

ابتدا آلودگی هوا، وقتی همه تلاش می کنند با برنامه ریزی و سرمایه گذاری این معضل را حل کنند، نوبت به تغییر اقلیم و اثرات آن بر بارندگی می رسد، درحالیکه هنوز کسی راه حل کاملی برای تغییر اقلیم ندارد، الان باید خبر حجم عظیم پلاستیک ها در اقیانوسها را مطرح کنیم. تازه جنگلها و نابودی جانوران و غیره هم که همیشه گفته می شوند. ما همیشه حامل غیرجذاب ترین و ناراحت کننده ترین اخبار دنیا هستیم. روند مشکل یابی ما از روند راه حل یافتن بشر برای این مشکلات سریعتر است.

در دنیا، حفاظت از طبیعت علی رغم جذابیت ظاهری آن، چندان به لحاظ مالی به صرفه نیست. فارع التحصیلان رشته های مربوطه دارای یکی از بالاترین نرخ های بیکاری در سرتاسر دنیا هستند. باور می کنید که گردش مالی صنعت آدامس سازی دنیا بیش از ۲۵ میلیارد دلار درسال است؟ این رقم در مقایسه با بودجه ای که در کشورهای مختلف برای حفاظت از حیات وحش مصرف می شود، قابل مقایسه است. به عبارت دیگر، در بخشهای زیادی از دنیا، مردم احتمالا برای آدامس بیشتر از فیل و خرس و پلنگ هزینه می کنند.

ما همچنان یکی از دوست نداشتنی ترین اصناف دنیا خواهیم ماند، دانش محدود و منابع اندک به ما اجازه می دهند تا فقط بخشی از مشکلات را برای بشر ترسیم کنیم ولی در یافتن راه حل ها چندان موفق نخواهیم بود.

اقتصاد دنیا هنوز درعمل به این نتیجه نرسیده که برای حل این مشکلات اساسی، نیاز به هزینه های اساسی دارد و طبیعتا، اولین گام درک کامل مشکل و یافتن راه حل برای اجرای آنست.

ما حفاظت گران طبیعت، شاید بین خودمان فکر کنیم که بازیگران مهمی در عرصه های ملی و بین المللی هستیم، ولی اعداد حکایت از آن دارند که علاقه بشر به یافتن راه حل مشکلاتی که بقای خودش را تهدید می کند، از برخی از غیرضروری ترین صنایع هم کمتر است.

دانشجوی دکترای جانورشناسی دانشگاه آکسفورد و عضو گروه تخصصی گربه‌سانان اتحادیه جهانی حفاظت IUCN

پایان پیام