فراری فیلم آبرومندی است

فراری فیلم آبرومندی است چون کارگردانش هنوز آبرودار و قابل، فیلم می‌سازد. از ابتدا چنین بوده و این خاصیت و خصوصیت را همچنان حفظ کرده است.

پایگاه خبری گلونی، علیرضا بهرامی: خیلی‌ها از همان ابتدای کار فیلمسازی‌شان هم اینچنین نیستند، خیلی ها هم از جایی به بعد، خاصیت و قابلیتشان را از دست می‌دهند.

فراری علیرضا داوودنژاد مانند دیگر آثارش به دنبال نوجویی‌های فردی و نوگرایی‌های جمعی است. حداقل رگه‌های مشهودی دارد. مانند بیشتر و چه بسا عموم آثارش هم دغدغه ملموس اجتماعی دارد.

فراری چند سیمرغ جشنواره فجر ۹۵ را در کارنامه دارد؛ ازجمله بهترین فیلمنامه برای کامبوزیا پرتوی. بی‌شک اما هزار سر و گردن از کامیون پرتوی که در جشنواره ۹۶ سیمرغ گرفت، بهتر و برتر است.

اینها را گفتم و یادآوری کردم که بعدش بگویم، اینکه فراری در اکران، به طور مطلق زمین زده می‌شود و شکست می‌خورد – حال به هر دلیلی و توسط هر که – نشانی از بیماری و فلاکت باری سینمای ایران است.

سینما و مدیریت و مسوولیتی که سرنوشت سینما و فیلمسازی داوودنژاد برایش مهم نیست و می ایستد تماشا می کند که فراری نفله شود و اشمئزاز امثال لاتاری تمام سر و صورت و هیکل ما را در بر بگیرد، چیزی از خودش ندارد، یک حقوق بگیر بی تاثیر است.

آیا روزگاری خواهند گفت، ما رییس و وزیرانی بودیم که در زمان ما، لاتاری را صدها هزار نفر دیدند، فراری را چند هزار نفر هم ندیدند؛ ما منفعلان!؟

پایان پیام