احساس تنهایی اصلا در کشورما وجود ندارد ما خیلی هم سرمان شلوغ است

احساس تنهایی اصلا در کشورما وجود ندارد ما خیلی هم سرمان شلوغ است.

شاید روند فزایندۀ تنهایی چیز تازه‌ای نباشد اما سه برهه‌ای که احساس به اوج می‌رسد، شاید غافلگیرتان کند:

اکثر مردم گزارش کرده‌اند که در اواخر دهۀ سوم زندگی (بیست‌وچند سالگی)، اواسط دهۀ ششم (پنجاه‌وچندسالگی)

و اواخر دهۀ نهم (هشتادوچند سالگی)، در حد متوسط یا شدید احساس تنهایی می‌کنند. این نتایج برگرفته از تحقیقی است که در ژورنال “اینترنشنال سایکوجریاتریکس” به چاپ رسیده است.

پایگاه خبری گلونی؛ راضیه حسینی: جامعه آماری این گزارش احتمالا هر کشوری جز ایران است، به چند دلیل.

دلایل تفاوت ما و آن‌ها

اول این‌که مردم خارج اکثرا در اواسط دهه ششم زندگی برای بازنشستگی آماده می‌شوند و حس دور بودن از محل کار و دوستان شاغل کمی ناراحتشان می‌کند.

برای همین احساس تنهایی می‌کنند.

ولی بعد از گذشت چند سال طوری خودشان را سرگرم می‌کنند و از زندگی لذت می‌برند که تا هشتاد و چند سالگی اصلا یادشان می‌رود تنهایی را چه جوری می‌نویسند.

مردم ما در پنجاه و چند سالگی دارند به این فکر می‌کنند که بعد از بازنشستگی برای این‌که بتوانند از عهده مخارج زندگی، شهریه دانشگاه، هزینه ازدواج بچه‌ها و… بر بیایند چه کنند.

بعضی‌ها سر از آژانس در می‌آورند و بعضی هم مسافرکشی می‌کنند. تازه این افراد کسانی هستند که ماشین دارند بی‌ماشین‌ها می‌روند پی شغل‌های دیگر.

 با این شرایط پنجاه و چند ساله‌های ما نه تنها احساس تنهایی نمی‌کنند بلکه آرزویشان این است که یک ساعت بتوانند در تنهایی و آرامش باشند.

با این شیوه زندگی  معمولا در هشتاد و چند سالگی اصلا این‌جا نیستند که بخواهند احساس تنهایی کنند.

در یک آرامش ابدی به خواب فرو رفته‌اند و فرشتگان خدا هر کاری می‌کنند نمی‌توانند از خواب بیدارشان کنند.

این آمارها برای کشورهایی است که نمی‌دانند افزایش قیمت یعنی چه.

پولی که تا دیروزبرای یک قوطی رب می‌دادی و امروز می‌توانی فقط یک قاشق چایخوری ازهمان قوطی را داشته باشی یعنی چه؟

خلاصه این‌که خدا را شکر ما درکشورمان هیچ هم احساس تنهایی نمی‌کنیم کلی هم سرمان شلوغ است. شما بروید برای تنهایی خودتان فکری کنید.

پایان پیام