سیمرغ فجر مجسمه اسکار
سیمرغ فجر مجسمه اسکار
جشنواره فیلم فجر ویترین فعالیت یک‌ساله سینمای ایران است، جایی که سینمای کشورمان ثمره یک سالِ خود را درو می‌کند و به ارزیابی آن می‌نشیند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، سید محمد بهشتی در بولتن سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر سال ۹۷ شماره یک نوشت:
جشنواره فیلم فجر ویترین فعالیت یک‌ساله سینمای ایران است، جایی که سینمای کشورمان ثمره یک سالِ خود را درو می‌کند و به ارزیابی آن می‌نشیند.
شاید توصیف بهتر این باشد که بگوییم جشنواره فیلم فجر نوروز سینمایی ایران است.
در جشنواره است که می‌فهمیم سینمای کشور در یک سالی که از عمر آن گذشته چه کرده است.
اگر سینمای ایران فرازونشیب داشته این موضوع در جشنواره فیلم فجر هم منعکس شده است.
در واقع جشنواره فیلم فجر، کارنامه سینمای ایران تعریف می‌شود.
این کارنامه ممکن است برخی سال‌ها نمره خوب گرفته باشد، برخی سال‌ها نیز نمره بد.
برای نمونه در افواه یا مطبوعات گوناگون می‌گویند امسال جشنواره خوبی نبود، یا سال بعد می‌گویند جشنواره خوب بود.
این قضاوت‌ها، در واقع قضاوت درباره سینمای آن سال است، و نه فقط جشنواره، چون خود جشنواره که فیلم تولید نمی‌کند، بلکه فیلم‌ها در قالب ویترینی با عنوان جشنواره اجازه عرض اندام پیدا می‌کنند.
سیمرغ فجر مجسمه اسکار
بسیاری از جشنواره‌های خارجی با تولیدات صرف سینمایی کشور خودشان ارتباط برقرار نمی‌کنند.
به‌واقع جشنواره‌های کمی متعلق به کشو‌رهایی است که خود آن کشور تولیدکننده سینما هم باشد و اساس را بر تولیدات کشور خود قرار دهد.
درست نظیر فستیوال اسکار که این ویژگی را دارد، اما در بسیاری از جشنواره‌ها این شاخصه کم‌رنگ است.
ما از روز اول اساس را بر این گذاشتیم که جشنواره فجر یک حلقه از زنجیره فعالیت‌هایی باشد که به تولید سینمای ایران کمک کند.
در واقع جشنواره فیلم فجر به عنوان حلقه‌ای از زنجیره تولیدی در سینما عمل می‌کند، نه یک حلقه مستقل از جریان تولید در سینمای ایران.
این ویژگی از ابتدا در جشنواره فیلم فجر وجود داشته و همچنان هم آن را حفظ کرده است.
خاطرم هست در آن سال‌های ابتدایی بعد از انقلاب که من دبیری جشنواره را برعهده داشتم، در شرایطی که شهر تهران بمباران می‌شد و هر لحظه ممکن بود آژیر قرمز کشیده شود، به شکلی جشنواره را اداره می‌کردیم که موجب می‌شد صف‌های طولانی‌ای در مقابل سالن‌های سینما ایجاد شود.
این اتفاق در آن شرایط جنگی حتی غیرعادی هم بود، اما ما توانسته بودیم فضای سینما را آنقدر گرم کنیم که به‌واسطه آن این‌چنین صف‌های طولانی‌ای در مقابل سینماها شکل بگیرد.
حتی مهمانان خارجی‌ای داشتیم که در شرایط جنگی کشور از فستیوال‌های گوناگون و از رسانه‌های معتبر دنیا در جشنواره حضور پیدا می‌کردند و میزبان‌شان بودیم.
هرچند معتقدم در طول آن سال‌هایی که مسوولیت داشتم، مسلما می‌شد جشنواره فجر را بهتر از آن هم برگزار کرد.
اما به هر حال آنچه گذشت، حداکثر توانی بود که در آن دوره داشتیم.
سیمرغ فجر مجسمه اسکار
متاسفانه گاهی مطبوعات سینمایی فضایی را ایجاد می‌کردند که گویی در آن سال‌ها به فیلمسازان قبل از انقلاب بی‌توجهی می‌شد و مسئولان سیاست‌گذار سینما می‌گفتند به چه فیلمی جایزه بدهید یا چه کارگردانی جایزه بگیرد، درحالی‌که کم نبودند فیلمسازانی که از قبل انقلاب وارد فضای فیلمسازی بعد از انقلاب شده بودند.
این افراد در جشنواره حضور داشتند و عرض اندام می‌کردند، و اتفاقا جایزه هم می‌گرفتند.
این نگاه منصفانه نیست چون این‌گونه نبود و رقابت وجود داشت و هیات داوران تصمیم می‌گرفت به چه کسی و چه فیلمی جایزه بدهد و دخالتی در کار آن‌ها صورت نمی‌گرفت.
پایان پیام
کد خبر : 110557 ساعت خبر : 12:47 ب.ظ