هر ایرانی یک منطقه حفاظت شده

پایگاه خبری گلونی،‌ رضا ساکی: هر ایرانی یک منطقه حفاظت شده

این روزها نگران جنگل‌ها و تالاب‌ها و رودخانه‌ها هستیم. نگران خشکسالی و کم‌آبی. نگران سدها و نگران ویلا‌سازی‌ها. نگرانی‌های محیط‌‌زیستی در کشور کم نیست ولی یک جای دیگر هم هست که باید بیش از کوه‌‌ها و جنگل‌ها و دره‌ها و رودها و تالاب‌‌ها نگرانش باشیم. آنجا معده‌ی ماست. معده‌. معده من، معده تو و معده ما. به این خبرها دقت کنید:

«به دلیل آثار شدید تخریبی، سازمان حفاظت محیط زیست معدوم کردن ۵۰۰ تن آبلیموی غیر مجاز شرکت «دست‌چین» را در فضای طبیعت غیر مجاز دانست.»
«معاون سازمان شیلات کشور از ممنوعیت استفاده از ماده رنگی سرطان‌زا در پرورش ماهی قزل‌آلا و برخورد با پرورش‌دهندگان متخلف خبر داد.»
«رییس اتحادیه فروشندگان آش، هلیم، کباب و غذاهای سنتی تهران نسبت به فروش هلیم تهیه شده از سیراب شیردان فاسد، کاه و خوراک دام در تهران هشدار داد.»

یعنی ببینید آن آبلیمو چه مزخرفی دارد که حتی برای دفن در زمین هم مجاز نیست و بدانید که گذشت دوره‌ای که می‌گفتند ماهی برای سلامتی خوب است و آگاه باشید که برخی هر چه دست‌شان بیاید توی غذا می‌‌ریزند تا ارزان‌تر تمام بشود.

به نظرم وزارت بهداشت باید به روش محیط زیست، معده‌های مردم ایران را به عنوان مناطق حفاظت شده اعلام کند. شعارش هم می‌تواند این طوری باشد: هر ایرانی یک منطقه‌ی حفاظت شده.

پایان پیام هر ایرانی یک منطقه حفاظت شده

خشکسالی

خشکسالی، دورهٔ کم‌آبی است که طی آن یک منطقه با کمبود در ذخیره و منابع آبی مواجه است. از این تعریف، بلافاصله می‌توان نتیجه گرفت که دورهٔ کم‌آبی نسبت به یک منطقه به خصوص و ویژگی‌های مختلف آن سنجیده می‌شود و به سادگی نمی‌توان مفاهیم و مسائل مربوط یا برآمده از آن را در طول زمان و مکان تعمیم بخشید. خشکسالی یا به عبارتی دورهٔ امتداد خشکی می‌تواند از چند ماه تا چند سال باشد. در واقع از نظرگاه علمی عبارت دقیق‌تر و مناسب‌تر به جای خشکسالی، «دورهٔ کم‌آبی» است.

خشک‌سالی می‌تواند باعث عدم توازن در میزان آب و در نتیجهٔ آن کمبود آب، نابودی گیاهان، کم شدن شدت جریان آب (برای نیروگاه‌های برق‌آبی)، کاهش عمق آب‌های سطحی و خاک مرطوب می‌شود. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که تبخیر سطحی و تبخیر آب از گیاهان از حد معمول در مدت معین بیشتر شود. خشکسالی جدی‌ترین معضل فیزیکی برای کشاورزی در همه جای دنیا است. برای مقابله با این پدیده بارور کردن ابرها می‌تواند (نه الزاماً) روشی مؤثر ولی کوتاه‌مدت است.