به گزارش پایگاه خبری گلونی نمایشگاه آثار خوشنویسی و تذهیب خانم رضوان داودآبادی فراهانی از ۱۲ تیرماه در عمارت حکیمیه آغاز شده و تا ۳۱ تیرماه ادامه خواهد داشت.
گفت‌وگوی اختصاصی با ایشان را بخوانید:
حدود ۲۲ سال است که مدرس انجمن خوشنویسان تهران هستم و همچنین مدت طولانی است که تذهیب کارهایم را هم خودم انجام می‌دهم. خط نستعلیق و نسخ و ثلث را می‌نویسم، اما تذهیب، در واقع طلاکاری است. بیشتر از آبرنگ و گواش استفاده می‌شود. طلای اصل هم بنا به سلیقه هنرمند می‌تواند استفاده شود اما خب چون هزینه بالایی دارد غالبا استفاده نمی‌شود. البته تذهیب می‌تواند مطلقا یک تابلوی کامل باشد و لزومی ندارد کنار خط قرار بگیرد. تذهیب از هر لحاظ خودش غالب خاص دارد. نه خط در خدمت تذهیب است و نه تذهیب در خدمت خط. هرکدام کنار دیگری زیبایی را دو چندان می‌کنند.
در این نمایشگاه ۱۲ کار گذاشته‌ام که مربوط به ۲ الی ۳ سال گذشته است. چون گاهی یک کار دو الی سه ماه زمان می‌برد. نمایشگاه تا پایان تیرماه برگزار خواهد بود و من در خدمت بازدیدکنندگان هستم که البته برای خط و تذهیب کارگاه هم داریم.
نام عمارت حکیمیه از کجا آمد
نام عمارت حکیمیه (سید جوادی) برگرفته از عنوان حکیم‌باشی ظل‌السلطان می‌باشد که تا سال ۱۲۶۱ هجری قمری حکیم‌باشی، میرزا تقی خان انصاری کاشانی بود و پس از آن میرزا حسین خان آزاد شد.میرزا تقی فردی فرهیخته و دلسوز بود. میرزا حسین خان تحصیل کرده فرانسه بود و دانش وسیعی درباره هنر ایران داشت. پس از ماجرای مشروطه ایران را برای همیشه ترک کرد و در پاریس ساکن شد و به تدوین کتابی مبسوط درباره هنر ایران به زبان فرانسه همت گماشت. در قسمتی از دوران استقرار وزارت معارف یا آموزش و پرورش، این عمارت دفتر کار وزرا بود بنابراین به اتاق وزرا نیز مشهور است.
پایان پیام
