پاسخ داریوش ارجمند به نشریه یالثارات
این برادرانی که اینقدر دلشان به حال فرهنگ این مملکت میسوزد جشن معتادان را در کوچههای این شهر ندیدهاند؟! چطور یک عکس از جشنواره شیشه در پشت خیابان مولوی و اطراف تئاتر شهر کار نمیکنند! آیا مشکل مملکت فقط جشن حافظ و شهاب حسینی است. میخواهید با حذف او چه کسی را جایگزین کنید. شما که قدرت دارید هر کاری که دلتان میخواهد بکنید. بعد از تصمیم قانونی وزارت ارشاد از همان جایی که اجازه گرفتید تا نشریهتان را منتشر کنید بروید و مجوز بگیرید که همه ما را ممنوعالفعالیت کنید. شاید باید ما هم برویم کنار خیابان مولوی مواد بفروشیم بلکه در امان باشیم. همانطور که آنها در امان هستند. آیا مشکل مملکت فقط جشن حافظ است، در این مدت یک کلمه ازحقوقهای میلیاردی حرفی زدهاید؟
البته که همه چیز نمیتواند در سیطره یک سلیقه قرار بگیرد برخی ممکن است از جماعت هنرمند خوششان نیاید اما اینکه از ابزار و پشتوانهای که دارند برای فحاشی و توهین و به انزوا کشاندن یک عده استفاده کنند کار شرافتمندانهای نیست. شاید به نظر برسد که ما جماعت هنرمند مردمان کم زوری هستیم. اما تمام قدرت و زور ما مردم است. وقتی به هنرمند یک مملکت توهین میشود این ناسزا و فحش شامل دوستداران آن هنرمند هم میشود و به همین دلیل هم هست که امروز مردم در شبکههای اجتماعی و در جامعه طوری از هنرمندان دفاع میکنند که دیگر نیاز به واکنش و پاسخگویی ما وجود ندارد. اصلاً نیازی نیست که بخواهیم در برابر لیچاربافی یک عده از خودمان دفاع کنیم.
به یاد دارم در صحنهای از سریال امام علی(ع) بعد از جنگ نهروان مقابل مسجد کوفه شخصی به روی مالک اشتر آب دهان میاندازد. مالکاشتر در واکنش به این حرکت به مسجد میرود و برای آن عرب بدوی درخواست مغفرت میکند. ما هنرمندان از این صحنهها آموختهایم و برای این جماعت دعا میکنیم و از خداوند میخواهیم که هدایتشان کند.
والبته من این جماعت را به خدای متعال واگذار میکنم و در سر پل صراط «شهدالله، شهدالله» یقه آنهایی را که به من و خانوادهام توهین کردهاند میگیرم و رها نمیکنم. من به روز قیامت اعتقاد دارم.
پایان پیام
کد خبر : 22528 ساعت خبر : 3:26 ب.ظ