دریسکه Deriska: به معنی روشنایی اندک است و همین‌طور نوری که از ستارگان در شب می‌تابد.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، علیمردان عسکری‌عالم در کتاب ادبیات شفاهی قوم لر شماری از عقاید عامه مردم لر را گردآوری کرده است.
این کتاب مجموعه‌ای از آیین‌ها و اسطوره‌ها را در دل خود جای داده است. یکی از مدخل‌های کتاب به دریسکه اشاره می‌کند.
دریسکه Deriska: به معنی روشنایی اندک است و همین‌طور نوری که از ستارگان در شب می‌تابد. لیکن در میان مردم این منطقه به آتشی می‌گویند که تا سه شب در کنار قبر مردگان روشن می‌کنند.
در باور عام این مردم روح مردگان تا به قبر و تاریکی عادت کند، از تاریکی می‌ترسد، به همین خاطر برای کمک به مردگان باید کنار قبر آنان آتش روشن کرد؛ چرا که آتش موجودات خبیث را از کنار قبر مردگان دور می‌سازد و همین‌طور از گزند موجودی مرده‌خوار به نام «گوّر پشکنک Gur peshkenak» یا گورکن دور می‌دارد.
عامه عقیده دارند که این موجود شامه‌ای قوی دارد و به محض خاک‌سپاری مردگان سر وقت آنان می‌رود و گور را وا می‌زند و مرده را بیرون می‌کشد و می‌خورد. در صورت چنین اتفاقی بازماندگان آن مرده همیشه مورد سرزنش و طعنه قرار می‌گیرند و در مشاجرات لفظی آن بی‌لیاقتی آنان را که منجر به بیرون کشیده‌شدن اموات آن‌ها از قبر توسط گورکن را به رخ آنان می‌کشند.
امروزه به جای آتش در کنار قبر مردگان چراغ فانوس روشن می‌کنند؛ این کار را تا سه یا هفت شب پیاپی انجام می‌دهند.
پایان پیام
