نمونههای بیاخلاقی در تبلیغات انتخاباتی
به گزارش پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: ماندن روی صندلی شورای شهر خرمآباد، چنان برای عدهای اهمیت پیدا کرده است که گاهی به راحتی اخلاق را زیر پا میگذارند.
پیروزی در انتخابات و استفاده از انواع روشهای تبلیغاتی حق هر کاندیدایی است ولی استفاده از راههای نخنما و در برخی موارد سواستفاده از پست و قدرت فعلی، نمونههای بیاخلاقی در تبلیغات است.
نمونههای بیاخلاقی در تبلیغات انتخاباتی
ایجاد تجمعات ساختگی و فیلمبرداری از مراجعه و ابراز احساسات در ظاهر خودجوش شهروندان و هجوم برای گرفتن عکس یادگاری و سلفی حتی در سیزدهبدر! روشهایی هستند که فقط برای فریب افکار عمومی است. این مشتاقان و هواداران در چهار سال گذشته کجا بودند؟
همانطور که گفته شد امکانات تبلیغی نمایندگان فعلی شورای شهر از باقی کاندیداها بیشتر است، ولی اگر نمایندهای باوجود دسترسی به این امکانات، اخلاق را رعایت کرد و جوانمردانه به مبارزه انتخاباتی پرداخت ارزشمند است. مبارزه جوانمردانه این نیست که برای تحقق وعدههای دادهشده در انتخابات گذشته، و برای خوشآمد هممحلهایها و یا همطایفهایها، خانهای بر سر ساکنینش خراب شود.
تبلیغات (به انگلیسی: Advertising)، (به فرانسوی: Publicité) تبلیغ ریشه درزندگی اجتماعی انسانها دارد و عملی است که در آن فروشنده یا تولیدکنندهای با انجام امری سعی میکند که خریدار بالقوه را از تولید این محصول آگاه کند. این عمل با روشهای گوناگونی انجام میشود.
آگهی به مطالبی گفته میشود که از جانب فرد یا دستگاهی برای آگاه کردن عموم مردم تهیه و به روشی مناسب منتشر میگردد. آگهیها میتوانند چاپی یا غیر چاپی باشند. همچنین از نظر مالکیت میتوانند به دو گروه دولتی و غیردولتی تقسیم گردند. آگهی انحصار وراثت، ابلاغیه، احضاریه، آگهی مزایده و آگهی استخدام نمونههایی از آگهیهای دولتی هستند.
پایان پیام