بدترین شیرین کاری، نمک پاشیدن به زخم هاست

بدترین شیرین کاری، نمک پاشیدن به زخم هاست

پایگاه خبری گلونی، نگار فیض آبادی (کارشناس ارشد روانشناسی بالینی): بعد از وقوع حوادث تروریستی در تهران، طیف گسترده‌ای از مردم ناراحتی‌شان را در شبکه های اجتماعی، نشان دادند. عده‌ای با نوشتن، این اقدام را محکوم کردند و با اشتراک گذاشتن پرچم ایران و هشتگ‌های “در کنار همیم، ایرانِ‌متحد، نه به تروریسم، اتحاد، همه با همیم”، هبستگی، وحدت و بکپارچگی ملت ایران را به نمایش گذاشتند.

ایرانیان بارها نشان داده‌اند در شرایط ناگوار، کنار هم هستند و داغداران را تنها نمی‌گذارند. اما در میان این جمع قابلِ‌ستایش، رفتار دو دسته را باید تقبیح کرد. دسته اول، کسانی که همزمان با یک رنگ و یک صدا شدن ایرانیان با هم، از این فرصت برای دعواهای سیاسی و جناحی استفاده کردند تا بذر ناامیدی و ناامنی بکارند. البته باید از آنها سوال کرد که از این کاشت متعفن، چه گل خوشبویی برداشت کردید؟ باید پرسید وقتی سود و منفعت‌تان (بخوانید نان‌تان) را در خون مردم می زنید، چه چیزی عایدتان می‌شود؟ به فرض که با نوشتن طعن و کنایه خطاب به دولت روحانی، در فضای مجازی به شهرت هم برسید و با آمار بازدیدکنندگان، دلتان غنج برود، آیا به جان تان می چسبد این شهرت؟ آیا از نظر شما باید کنایه‌هایتان به عنوان یک مطالبه اجتماعی، تلقی کرد؟ کاش به یاد بیاورید آن مثل معروف را که: ‌«هر‌سخن جا و هر نکته، مکانی دارد»

دسته دوم کسانی بودند که بدون فوت وقت، از این حادثه به نفع تولید و انتشار جوک استفاده کردند. قطعا این رفتار، در کنار تجمع مشکل سازِ مردم در صحنه حوادث، نیاز به آسیب شناسی دارد. شاید بشود با آموزش، بخشی از این رفتارها را اصلاح کرد. بنابراین ضروری است تا متخصصان حوزه‌های مرتبط با موضوع، برای درمان این نابه‌هنجاری‌ها اقدام کنند. و باز هم جای خالی آموزش صحیح در رسانه ها به چشم می خورد. چه بخواهیم چه نخواهیم کسانی هستند که خط قرمزهای شوخی را نمی‌دانند و با هزل و هجو، روح جمعی را خدشه‌دار می‌کنند.

بدترین شیرین کاری، نمک پاشیدن به زخم هاست

«هوش هیجانی»، یک نیروی کمکی است که کمک می کند افراد در شرایط سخت، همدلانه کنار هم بمانند و دردِ هم را التیام ببخشند. مهارتی که هر قدر بیشتر تقویت شود از مزیت‌هایش، بیشتر سود خواهیم برد. سه مؤلفه اصلی هوش‌هیجانی شامل: ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻫﯿﺠﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺧﻮد (ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ)، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻫﯿﺠﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺧﻮﺩ (ﺧﻮﺩﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ) و ﺗﺸﺨﯿﺺ، ﺩﺭﮎ ﻫﯿﺠﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺩﯾﮕﺮﺍن (ﺩﯾﮕﺮﺁﮔﺎﻫﯽ) است. کسی که این مهارت‌ها را در خودش تقویت کرده باشد می داند در شرایط ملتهبی مثل حوادث تروریستی ۱۷ خرداد، و سایر رخدادهای ناگوار، “روح جمعی” آزرده شده است. بنابراین جوک، تولید و بازنشر نمی‌کند. باور کنید نمک زدن به زخم‌ها، شیرین‌کاری خوبی نیست.

در چنین شرایطی لازم است با بهره‌گیری از هوش هیجانی، درک احساسات عموم مردم، احترام گذاشتن به هیجانات یک ملت و رفتار مسئولانه و همدلانه، به ایجاد فضای آرام و امن کمک کنیم. حتا کسانی هم که این حادثه را دستاویزی قرار دادند تا به اهداف سیاسی خودشان برسند “روح جمعی” را خدشه دار کردند. نوعی خودخواهی محض که حداقل در شرایط سخت کشور، هیچ سودی ندارد. با ماهر شدن در خودشناسی، تقویت مهارتِ شناخت هیجانات خودمان و دیگران و ارائه پاسخ درست و به هنجار به این هیجانات، می‌توانیم عواطف مثبت را در جامعه رواج دهیم و یک قدم برای حال خوب خودمان و دیگران برداریم.

کانال تلگرام گلونی خبرهای پایگاه را به راحتی در اختیارتان می‌گذارد.

پایان پیام