پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه : نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵ نشان می‌دهد: «فقط ۶.۱ درصد از مردم ایران ۶۵ سال یا بیشتر سن دارند.» این یعنی موج جوانی را در کشور باور کنیم. به این استعدادهای بالقوه تکیه کنیم و برای به فعلیت رساندن آنها تلاش کنیم. حرف‌ها و تبلیغات دوره‌ای را کنار بگذاریم و باور کنیم روی خط جوانی هستیم. باور کنیم برای حل معضل بی‌کاری و اشتغال این جوان‌ها باید بیشتر وقت بگذاریم. خلاقیت در طرح‌های حمایتی از آنها را شروع کنیم.
امید به زندگی در کشور به ۷۴ سال رسیده این یعنی راه درازی برای حمایت از این نیروهای آماده در پیش است. بستر مناسب ورود آنها به جامعه را فراهم کنیم. از وزارتخانه‌ای مانند وزارت ورزش و جوانان بخواهیم که پاسخگو باشند. طرح‌های دپو شده و تاریخ مصرف گذشته را برای حمایت از این موج جوانی کنار بگذاریم. ما برای درک جوانان در رأس هرم مشاغل به آنها احتیاج داریم. به القای حس باورپذیری آنها. به اینکه نشان بدهیم چینش مهره‌هایمان را در مواقع بحرانی بلدیم. جوان‌گرایی را از تیم‌های ورزشی شروع کردیم، کاش موجش به فاز اجرایی اجتماعی هم برسد درتاروپود زندگی بتوانیم آن را ببینیم.
خامی جوان‌ها را با به‌کارگیری مشاوره از آدم‌های کاربلد رفع کنیم. کاش در لابلای برنامه‌های کلان برای توسعه کشور از به‌کارگیری این موج جمعیتی غافل نشویم. بی‌توجهی به جوان‌ها آنها را سردرگم می‌کند. باعث می‌شود جای اهدافشان را گم کنند و هویت واقعی و حقیقی‌شان را در لابلای صفحات مجازی از دست بدهند. توجه به جوانان باید از یک جریان مناسبتی و مقطعی تعمیم پیدا کند به کل زندگی. راه را برای نشان دادن استعدادهای شگرف آنها در زمینه‌های صنعتی باز کنیم. نگذاریم به خودزنی و نقدهای بی سرانجام گرایش پیدا کنند.
در لابلای همین جوک‌ها و لطیفه‌های فضای مجازی می‌توان این خودزنی‌ها را در جوانان دید، اسمش نقد و نقب زدن نیست. اسمش حس کنارگذاشتن از جریان سیال زندگی اجتماعی‌است. جوان‌ها را باید از ماندن در جایی به اسم آمار بیرون کشید. پایشان را به زندگی واقعی، به کار واقعی و به آرزوها و اهداف واقعی‌تر باز کرد. باید کاری کرد دور این حس کنارگذاشته‌شدن از زندگی را برای همیشه خط بکشند.
پایان پیام
