پایگاه خبری گلونی، نگار فیضآبادی: محمد کرمی، رییس اداره محیطزیست شمیرانات اعلامکرده: «پرونده زمینخواریها در بخشهای لواسان، رودبار قصران، منطقه حفاظتشده ورجین و منطقه حفاظتشده البرز مرکزی است. وی ضمن اشاره به وجود ۸۷ پرونده زمینخواری در این شهرستان گفت: تمامی پروندهها توسط دستگاههای قضایی در حال بررسی است».
وضعیت پرشتاب زمینخواری در ایران نشان میدهد خودمحوری و طمع از حدومرز گذشته است. زمینخواران به مناطق حفاظتشده هم رحم نمیکنند. سالهاست این فرهنگ باب شده است که آدمها زرنگتر بار بیایند و نه مسئولتر. حرص این مجرمان، تمامی ندارد. انگار آب شور خورده باشند. اگر بخواهیم با زمینخواران، کوه خواران، ساحل خواران و… درباره نسل بعدی صحبت کنیم مضحک است. باوجود ۸۷ پرونده زمینخواری در شمیرانات، خیلی هنرکنیم کلاهِ خودمان را حفظ کنیم که زمینخواران آن را غارت نکنند. حقوق نسل آینده پیشکش.
البته زمینخواران، یک شبه سبز نمیشوند. سرنخ را باید در دستگاههای دولتی جستجو کرد. چه نفوذ و روابطی میان زمینخواران و ادارات وجود دارد که این همه پرونده زمینخواری تشکیل میشود؟ اگر چشمان تیزبینی وجود داشته باشد و خلأهای قانونی با وضع قوانین بازدارنده، جبران شود باز هم این همه پرونده سیاه خواهیمداشت؟ مافیای زمینخواری، آنقدر قدرتمند شده است که جلوی چشممان منابع طبیعی را میدزدند.
اینکه مسئولان بگویند زمینخواری اقدام بدی ست، قوای سهگانه هم آن را اقدامی مذموم بدانند و روحانیت هم بگوید کار ناثوابی ست، بههیچوجه کافی نیست. دوران سخن از بدیهیات گفتن و مبهم صحبت کردن به سرآمده. رسیدگی جدی و فوری به دست اندازی ها در منابع طبیعی و اراضی ملی، یک مطالبه اجتماعی و وظیفه دولتمردان است.
درحالیکه عدهای نان شب ندارند بخورند و یا فکر اجاره خانهشان آنها را فرسوده کرده اما ازمابهتران و شرکا زمینهایی را تصاحب میکنند که حق ملت ایران است. اگر زمینخواران و همدستانشان، گمان میکنند با تصرف زمینها و تغییر کاربری میتوانند گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند باید بگوییم پایتان را فراتر از گلیمتان دراز کردهاید و آنچه تصاحب میکنید اراضی ملی است و نه میراث پدرانتان.
هر تأخیر مسئولان برای رسیدگی به این جرائم، نابخشودنی است. اینکه مدیری بگوید پروندهها در حال بررسی هستند، کفایت نمیکند. مدیران، موظف به ارائه گزارشهای مستند هستند و بهتر است هر جا کمکاری کردند به سخن رهبری رجوع کنند که ضمن ابراز تأسف شدید از دستاندازی افراد سودجو به جنگلها، منابع طبیعی و محیطزیست، گفتهاند: «دستگاههای مسئول باید قاطعانه با تعدی به هر بهانهای اعم از هتلسازی و جذب گردشگر و ساخت حوزه علمیه و برخی توجیهاتِ بهظاهر قابلقبول مقابله کنند».
پایان پیام