به گزارش پایگاه خبری گلونی، سیدنعمتالله میرفلاح نصیری رئیس مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون؛ کار و رفاه اجتماعی گفت: «با توجه به اینکه نرخ بیکاری جمعیت جوان کشور بیش از ۲ برابر نرخ بیکاری کل است، بنابراین، وضعیت بیکاری در نقطه بحرانی قرار دارد.»
از الف تا یای اخبار درباره بحران بیکاری را از بر شدیم، از ابراز تأسفها تا جاگیریهای مناسب در برابر بیکاران. اما قرار نیست این اخبار تمام شوند، زنگ هشدارها و آژیرها سرمان را برده اما جنگ با بیکاری یکشبه جواب نمیدهد، کار یک دولت هم نیست، یک عزم ملی میخواهد و یک اراده برای شکستن همه توهمهای بزرگ و کوچک. خودباوری اما از این توهمها دور است؛ رسیدن به آن وقتی بیکاری سختتر. برای شکستن بیکاری باید از شعار دادن درباره بخش خصوصی دست برداریم، باید پای کارآفرینان را به جلسات فکر باز کنیم. با تغییر آمار ساعات کار نمیتوان منکر بیکاری شد.
نرخ بیکاری کشور در گروه سنی جوانان ۱۵ تا ۲۹ سالهها تا پایان سال ۹۵ در حالی معادل ۲۵.۹ درصد است که نرخ بیکاری کل جمعیت در سن کار کشور در دوازده ماه منتهی به ۹۵ به میزان ۱۲.۴ درصد اعلام شد. معمای بیکاری حالا هر روز پیچیدهتر میشود مؤلفههای جدیدی هم به آن اضافه میشود. بیکاری مثل یک دومینوی در حال تخریب همه حوزهها را تحتالشعاع قرار میدهد. آزمونهای استخدامی، طرحهای حمایتی مقطعی، روی آوردن به جوانگرایی برای مدتی اندک، درمانهای موضعی بیکاری هستند و مشکل ریشهای همچنان به قوت خود باقی است.
خبر خوب اینکه بیکاری بلند مدت یکساله کنترل شدهاست. خبر بد اینکه همچنان مشکلاتی چون تن به کار دادن و نداشتن مهارت و شغل موازی با تحصیلات هم قوت خود باقی هستند. برای حل مشکل بیکاری باید حاشیهنشینی و شعارزدگی را کنار بگذاریم و از پتانسیل دستگاههای اجرایی و نظارتی و تصویب قوانین تازه به نفع کارفرماها استفاده کنیم. مشکل اینجاست که این موازیکاری و درگیری همزمان همه نیروها هزینههای مالی زیادی دارد، هزینههایی که به بهانه آنها مقطعی به درمان موضعی معضل بیکاری میپردازیم.
پایان پیام