پایگاه خبری گلونی، نگار فیضآبادی: چند سالی میشود که تهرانیها از هجوم ارتش سفیدبالک ها در تابستان به ستوه آمدند. حشرههای گیاهخواری که به گفته علیرضا نادری، کارشناس محیطزیست، نامشان سفیدبالک است نه مگس سفید. حداقل در هفته با دو، سه نفر مواجه میشوم که علائم آلرژی دارند. اگرچه بیماریهای حادی از طریق این حشرات سمج گزارش نشده است اما کافی ست به دستگاه تنفسی برخی افراد راه پیدا کنند تا نشانههای حساسیت، بارز شود.
سفیدبالک ها آفتهایی هستند که از مناطق نیمه گرمسیری آسیا به نقاط مختلف دنیا رفتند. به گفته متخصصان، تغییر اقلیم در تهران و همینطور ایران باعث شده تا این حشرات روز به روز بیشتر شوند. اگر چند سال پیش درباره تغییر اقلیم میشنیدیم، البته چرا تا گذشته و راه دور برویم؟ همین حالا هم این اصطلاح به گوش خیلیها ناآشنا میآید. حتا شاید در کنار بقیه مشکلاتی که ایران با آنها دستوپنجه نرم میکند، تغییر اقلیم به نظر، مسئلهای ساده بیاید یا فکر کنیم هرگز برای ما اتفاق نمیافتد.
میدانید برخی متخصصان چه نسخهای برای دککردن سفیدبالک ها میپیچند؟ بعضیهایشان میگویند باید منتظر بمانیم تا دشمنان طبیعی این حشره از راه برسند و آنها را نابود کنند. اگر جواب کارشناسان ما این باشد که خب پس ما دو دستی، حق را میدهیم به مسئولان که شبانهروز وِرد زبانشان شده که مردم باید صبر کنند. برخیها هم میگویند ما هنوز نمیدانیم دقیقا چطور میشود با سفیدبالکها باید مبارزه کرد. خب دوستان گرامی بروید بدانید. وظیفهتان همین است. همانطور که مسئولان وظیفهدارند از تحقیقات بنیادی و کارکردی برای ریشه کردن مشکلات استفاده کنند. اگر قرار باشد منتظر دشمنان بیولوژیک سفیدبالکها باشیم که پس چه نیازی به محققان داریم؟
جامعه دانشگاهی ما آنقدر ظرفیت پژوهش ندارد که ببیند این حشرات چه مخاطراتی را ممکن است برای انسان به وجود بیاورند؟ یعنی تابستانها باید سفیدبالک ببلعیم و صبر کنیم تا روزی، روزگاری، وزارت بهداشت و ارگانهای متولی سلامت مردم، تحقیق کنند ببینند آیا سفیدبالک ها برای سلامتی انسان ضرر دارند یا خیر؟ البته تا آن موقع خدا بزرگ است. فکر میکنم از این به بعد اگر کارشناسی بگوید والا ما که نمی دونیم راه علاج چیه، خدا می دونه، انشاالله درست می شه و خلاصه اگر مسائل علمی را به چیزهایی حواله بدهند که نباید و یا مسئولیت اجتماعی خودشان را از طریق انجام پژوهش های کاربردی انجام ندهند، نباید تعجب کنیم. برخی کارشناسان، طوری ماجرا را کوچک جلوه میدهند که انگار نهتنها سفیدبالک ها ضرر ندارند، بلکه ممکن است بعدا معلوم شود سرشار از ویتامین هستند.
راستش حیران ماندهام که چرا متخصصان ما باید چنین جوابی بدهند. اینکه بگویند ممکن است لازم باشد چند سال صبر کنیم. تا چه روزی باید صبر کنیم و ببینیم نتیجه آزمون و خطاها چه میشود؟ ترسم از آن است که بعدا معلوم شود متخصصان و مسئولان، مثل همیشه! باز هم تأخیر داشتهاند.
پایان پیام