پرندگان، رویای پرواز را به گور می‌برند
پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: از گوشه پیاده راه حرکت می‌کردم. کمی جلوتر دیدم چند نفر با بچه‌هایشان خیره شدند به ویترین مغازه. صدای پرنده‌هایی که در قفس، خودشان را به این‌طرف و آن‌طرف می‌زدند، پیچیده بود در مغازه. نگاه کردم به جمله «بلبل جهت آزادی موجود است» که روی شیشه مغازه پرنده فروشی، جا خوش کرده بود. با خودم گفتم باز هم رویای پرواز پرندگان، در قفس سلاخی می‌شود. به این فکر کردم که کودکان با دیدن پرندگان در قفس، آزادی را در ذهنشان چگونه ترجمه می‌کنند؟
خلاقیت در اشتغال، حلقه گمشده‌ای ست که باعث شده بعضی از افراد به فروش بلبل برای آزادی روبیاورند. یعنی هیچ شغل دیگری وجود ندارد که کاسبان باید به فروش پرندگان مشغول شوند؟ البته این فقط یک نمونه است و در یک نوشتار چند صدکلمه‌ای نمی‌شود تمام معضلات را آسیب‌شناسی کرد. اما مشکلاتی در زمینه فروش حیوانات وجود دارد که با قدم زدن مسئولان در سایه و نبود عزم جدی برای رفع مسائل، بیشتر هم شدند.
پرنده‌های مختلفی از کشورهای دیگر وارد ایران می‌شوند تا زنجیره تلخ نقض حقوق حیوانات تکمیل شود. ایران هم البته در صادر کردن پرندگان به کشورهای دیگر، توانسته آنقدر قدرتمند عمل کند، تا جایگاهی را برای خودش در تجارت ننگین حیوانات، دست‌وپا کند. آمارها می‌گویند: «تجارت مجرمانه و غیرقانونی حیوانات یکی از پرسودترین تجارت‌ها پس از قاچاق مواد مخدر در دنیاست و رتبه دوم از نظر منابع مالی را به خود اختصاص داده است».
پرندگان، رویای پرواز را به گور می‌برند
فقر در میان جوامع محلی، مرثیه‌ای ست که هم ما را غم‌انگیز می‌کند و هم این سؤال را در ذهنمان ایجاد می‌کند که چرا نتوانستیم در حوزه کارآفرینی، آنقدر کارآمد عمل کنیم که انگیزه‌های مالی، بهانه‌ای برای زنده‌گیری و فروش حیوانات نباشد؟ ماجرا از جایی غم انگیزتر می‌شود که سودجویان با دیدن بازار داغ تجارت حیوانات، ترجیح می‌دهند وارد چرخه غیرقانونی و غیرشرعی قاچاق حیوانات شوند و با انگیزه طمع، پولشان را در کاسه‌ای بزنند که از خون حیوانات پر شده است.
تا جایی که «ایران، رتبه دوم کشتار پرندگان مهاجر در جهان را به خودش اختصاص دهد». و چه جایگاه خجالت‌آوری برای کشوری که به پیشینه فرهنگی و تاریخی خودش می‌بالد اما برخی از مردمانش، هنوز با فروش حیوانات، روزی می‌خورند.
حیرتم چندبرابر شد وقتی در خبرها خواندم که «شیخ‌نشینان عرب علاقه خاصی به «بالابان» ایران دارند. این پرنده که تعلیم پذیر است برای این شیوخ، شکار می‌کنند و گوشت تازه شکار را به اعراب شیخ هدیه می‌دهند. این پرنده خیلی کمیاب است و فقط در کوه‌های صخره‌ای کردستان پیدا می‌شود.
شکارچی‌ها وقتی پرنده مادر بیرون از لانه است جوجه‌ها را برمی‌دارند. تجارت‌های پنهان و آشکار پرندگان شکاری، به‌زودی نفس این پرندگان کمیاب را به شماره خواهد انداخت.
ایران جولانگاه اسارتگاه حیوانات با نام باغ‌وحش و باغ پرندگان شده است و بسیاری از مسئولان ما به چرخ‌دنده‌های ماشین تجارت حیوانات، روغن می‌زنند تا این چرخه معیوب و شوم، روان‌تر بگردد.
زمانی که درب باغ‌های پرندگان، آن هم بدون داشتن مجوزهای لازم، باز می‌شود تا رزومه شهردار سابق و همکارانش از افتتاح یک پروژه جدید سنگین شود. تا جایی که به گفته نقی میرزا کریمی، فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست استان تهران، «با توجه به وضعیت فعلی فاز اول باغ پرندگان، افتتاح فاز دوم آن می‌تواند معضل جدیدی در زمینه قاچاق پرندگان ایجاد کند. فاز دوم هنوز مجوز سازمان حفاظت محیط‌زیست را ندارد و ما منتظر هستیم که سازمان وضعیت مجوز این مرکز را روشن کند که آیا این مرکز مجوز اصلی را دارد یا خیر».
پایان پیام
