رکوردهای وحشت‌آور ایران در تخریب جنگل‌ها
پایگاه خبری گلونی، آرشین ساکی: دیروز ایسنا آماری منتشر کرد از وضعیت جنگل‌های ایران و آمار و رکوردهایی که وحشت‌آور بودند.
در این خبر آمده است اگر با همین سرعت پوشش جنگلی ایران را نابود کنیم، تا ۵۰ سال آینده هیچ جنگلی نخواهیم داشت. آمار منتشر شده هم وضعیت نابودی درختان و جنگل‌ها را به طرز وحشتناکی بیان می‌کند. مثلا سالانه ۶ میلیون متر مکعب برداشت ایران از جنگل‌های شمال کشور است که نزدیک به سه میلیون سال قدمت دارد.
یا تا به الان ۱۰ میلیون متر مربع مساحت عرصه‌های جنگلی مازندران در اثر ویلاسازی تخریب شده. مساحت نابود شده جنگل و مراتع ایران در هر ثانیه ۳۶۰ متر مربع است. با این آمار ایران در میان شش کشور مخرب جنگل جهان قرار دارد و اگر روند ثابت بماند، ۶۰ سال طول می‌کشد تا تمام جنگل‌ها از بین برود.
خواندن این عدد و رقم‌ها برای بعضی افراد تلنگر است اما برای برخی دیگر هیچ تاثیری که ندارد هیچ، تازه اگر تا انتهای خبر را هم برایشان بخوانی، می‌نشینند حساب می‌کنند که اصلا ۶۰ سال دیگر زنده هستند؟ برخی هم که معتقدند این آمار و ارقام صحت ندارد و این طرفداران محیط زیست این روزها بیخودی شلوغش کرده‌اند. این‌ها نمونه‌هایی از عکس‌العمل‌هایی است که بارها در اطرافمان دیده‌ایم.
رکوردهای وحشت‌آور ایران در تخریب جنگل‌ها
تا زمانی که حفظ درختان، جنگل‌ها و دغدغه محیط زیست به عنوان یک فرهنگ در بین جامعه و خانواده‌ها جا نیفتد انتشار این آمار دردی را دوا نخواهد کرد. این روزها همه از فصل‌های جا‌به‌جا می‌نالند. خیلی‌ها معتقدند آب‌و‌هوای منطقه زندگی‌شان نسبت به گذشته تغییر کرده است. این کاملا درست و علمی است. آسیبی که ما به پوشش‌های محیطی وارد کرده‌ایم باعث تغییر اب‌و‌هوای مناطق شده است.
دلیلش نه حکومت است نه سیاست و نه برنامه‌ریزی الهی. خداوند نعمت‌هایی را در اختیار ما قرار داده که متاسفانه ما خوب از آن‌ها نگهداری نکرده‌ایم.
مدتی برنامه‌های محیط زیستی و حمایت از طبیعت به یک ژست تبدیل شده بود و خدا را شکر خیلی‌ها خواه ناخواه وارد این گردونه شده بودند. اما تب تندشان زود به عرق نشست و چندی است خبری از آن حامیان دوآتشه طبیعت نیست. آموزه‌های این‌چنینی باید در سنین کم و در مدارس به کودکان داده شود. هنوز هستند کودکانی که کندن برگ‌ها و شاخه‌های درختان را تفریح و سرگرمی می‌دانند.
خانواده‌ها نقش موثری در این زمینه دارند. لطفا انقدر چرتکه دست‌تان نگیرید و عمرتان را حساب نکنید. اگر ذره‌ای به فکر آیندگان هستید باید با تمام قوا به فکر طبیعت اطراف‌تان باشید. همه ما برای ادامه حیات خود و فرزندان‌مان به هوا نیاز داریم، اگر پوشش‌های جنگلی از بین برود بازندگی‌ها آسیب شدیدی وارد می‌کنند و نابود کننده خواهند بود.
با پیشرفت تکنولوژی بسیاری از کاغذبازی‌ها در ادارات و شرکت‌ها به حالت الکترونیک درآمده اما باید تا جایی که می‌توان در مصرف کاغذ صرفه‌جویی کرد و فرهنگ صرفه‌جویی را به کودکان آموزش داد.
پایان پیام
