۲۵مهر روز جهانی ریشهکنی فقر و نقش سمنها
پایگاه خبری گلونی، منوچهر بسحاق (مشاور جذب مشارکت خیریه های سراسر کشور و کارشناس تجارت الکترونیک): فقر و نابرابری اعم از اقتصادی یا اجتماعی یکی از معضلاتی است که جامعه ما امروز با آن دست به گریبان است. علیرغم درآمدهای نفتی و غیرنفتی متاسفانه این پدیده زشت در حال گسترش بوده و برنامههای دولتی از طریق سازمان های حمایتی بزرگ(کمیته امداد، بهزیستی و…) و برنامههای غیر دولتی از طریق خیریه ها و سازمانهای مردم نهاد نتوانسته است در مبارزه با این پدیده کارساز باشد. در این مطلب نگاهی مختصر به تعریف فقر و سازمانهای موثر در مبارزه بافقر از جمله سازمانهای مردم نهاد خواهم داشت.
امروزه تعریف فقر از فقر درآمدی فراتر رفته و مقولاتی همچون عدم دسترسی به آموزش و بهداشت، فرصتهای برابر، محرومیت از قابلیتهای فردی و اجتماعی از جمله عدم برخورداری از آزادیهای سیاسی و اجتماعی، نبود امکان برخورداری از مشارکت در نهادهای اجتماعی و نقض حقوق مدنی را در برگرفته است. در همین راستا راهکارهای کاهش نابرابری و فقر نیز گستردهتر شدهاند و در کنار سیاستهای مستقیم کاهش فقر و ارائه خدمات عمومی، راهکارهای دیگری نیز برای کاهش نابرابری و فقر در سالهای اخیر مطرح شده است.(مجتبی غفاری ۱۳۹۲)
۲۵مهر روز جهانی ریشهکنی فقر و نقش سمنها
سازمانهای جهانی و بانکها از جمله ملل متحد، بانک توسعه آمریکای لاتین و بانک آسیا در مطالعات و بررسیهای خود راهبردهایی را برای کاهش نابرابری و فقر پیشنهاد دادهاند.
بانک توسعه آسیا راهبردهای کاهش نابرابری و فقر را بر سه رکن اساسی زیر پیشنهاد داده است:
۱- رشد اقتصادی پایدار به نفع فقرا
۲- توسعه اجتماعی شامل توسعه سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعی و حمایت اجتماعی
۳- مدیریت اقتصاد کلان و حکمرانی خوب
رکن اول این برنامه متکی بر ایجاد اشتغال و تولید درآمد است که با ایجاد شغل در محیط های فقیرنشین بویژه برای زنان سرپرست خانوار و بی سرپرست از طریق آموزش، رشد اقتصادی ایجاد خواهد شد. با افزایش رشد اقتصادی در این محیط ها علاوه بر افزایش سرمایه اجتماعی، جرم و رفتارهای بزه کارانه نیز کاهش خواهد یافت.
راهکارهای کاهش فقر را میتوان به سه دسته کلی سیاستهای مستقیم کاهش فقر، خدمات اجتماعی عمومی و عوامل نهادی تقسیمبندی کرد. پرداختن به هر یک از این راهکارها فرصت مناسبی را میطلبد که در بخش عامل نهادی، اشارهای مختصر به سمنها داریم.
سازمانهای مردم نهاد به عنوان واسط بین دولت و مردم میتوانند عمل کرده و در کلیه ارکان برنامههای کاهش نابرابری و فقر در کنار دولت باشند.
مزیت سازمانهای مردم نهاد در چابکی آنان است. سازمانهای مردم نهاد میتوانند در حوزههای زیر به برنامههای کلان مبارزه با فقر کشوری (در صورتیکه چنین برنامه هایی تدوین شده باشد) کمک کنند:
توانمندسازی اجتماعی-اقتصادی فقرا از طریق سازماندهی و ارائه سطوح مختلف آموزشهای اجتماعی ـ اقتصادی (به عنوان مثال پرورش مهارتها در توسعه کارآفرینی و مدیریت کسب وکار)
تحویل خدمات مورد نیاز برای توسعه کارآفرینی و تعاونیها (برای مثال تکنولوژی و اعتبار)
توسعه مدلها و تکنولوژیها در توسعه کارآفرینی برای اجتماع فقرا
دفاع در مقابل تخریبهای زیست محیطی و کسب وکارها و صنایع بی فایده
دفاع از استراتژیها و رویکردهای اقتصادی به نفع مردم
بررسی استراتژیهای توسعه اقتصادی ناپایدار و غیرمنصفانه.(مجتبی غفاری ۱۳۹۲)
ناگفته نماند که پیش شرط همهی این فعالیت ها تلاش برای وضع قوانین مناسب (نحوه فعالیت و نحوه نظارت موسسات خیریه)و ایجاد نهادهای ذیربط برای مبارزه با فقر و نابرابری است. همچنین اصلاح نهادهای موجود حمایتی و چابک سازی آنها از جمله موضوعات مهمی است که در مبارزه با فقر باید به آنها توجه شود.
پایان پیام
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.