خط و نشان‌های گردشگری
به گزارش پایگاه خبری گلونی، ابراهیم پورفرج؛ رییس جامعه تورگردانان ایران با تأکید بر ضرورت هرچه سریع‌تر حذف کردن مالیات بر ارزش‌افزوده از صنعت گردشگری، گفت: «به خاطر دریافت این مالیات، شرکت‌های خارجی ما را به کلاهبرداری، سوءاستفاده از قوانین دولتی و باج‌گیری متهم می‌کنند. شرکت‌های خارجی نسبت به این پول اضافه که همزمان باید به هتل، رستوران و آژانس‌های ایرانی بدهند شاکی هستند. یکی از شرکت‌های بزرگ آلمانی که ۲۴ سال است به ایران گردشگر می‌فرستد، اخطار داده اگر این روش ادامه پیدا کند ایران را از برنامه سفر خود حذف خواهد کرد، چون معتقد است ما از آن‌ها باج می‌گیریم.»
البته حق هم دارن چون هیچ جای دنیا برای یه کاپوچینو ۳۰ دلار پول نمی‌دن، یعنی تو زیمباوه که هر دلار معادل با ۲۵ هزار تریلیون دلار زیمبابوه‌ست هم اوضاع اینجوری نیس، یعنی ما خودمون هم اگر چهار تا اصطلاح خارجی تو مکالماتمون به‌کار بگیریم از همون سوار شدن به تاکسی باهامون به دلار و پوند و یورو هزینه‌ها رو محاسبه می‌کنن تا همون دم در مترو موقع خروج. برای همینه که هر کدوممون تو برگشت به شهرهامون همه توان رو در بکار بردن لهجه منطقه‌مون به‌کار می‌گیریم تا خدای نکرده شائبه خارجی بودن برامون پیش نیاد و باهامون دولا و پهنا حساب نکنن.
پیشنهادمون هم برای خارجی‌ها اینه که قبل از سفر روی زبونشون کار کنن، لبخند نزنن چون همین لبخند لو می‌ده که خارجی‌ان، آمار کرایه مصوب رو داشته‌باشن. تو هتل‌ها خیلی انتظار سرویس دهی نداشته‌باشن و برای گشت و گذار بومی از گوگل مپ استفاده کنن، فوقش یا گم می‌شن یا سر از یه شهر دیگه درمیارن. این‌ها به‌مراتب بهتر از اینه که پول برای برگشت به کشورشون نداشته‌باشن. یعنی ببین چه نرخی برای خدمات گردشگری ارائه دادن که آلمانی‌ها که اول مالیات بودن بعد دست و پا درآوردن هم به‌حرف اومدن. با همین فرمون پیش بریم باید تو اون فاکتورها یه تجدیدنظر کنیم و مالیات بر ارزش افزوده رو یه‌جوری بین قیمت‌ها پخش کنیم که کسی بهمون شک نکنه!
