هر ایرانی یک استندآپ کمدین

یعنی آدم استندآپ می‌بینه که دلش بالا بیاد نه اینکه طرفی که اجراش می‌کنه یه جوری تمام مدت تو ژست و افه باشه که انگار اومده عکسبرداری برای بیلبورد با موضوع کت شلوار دامادی.

پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری خواه: از وقتی که شعار هر ایرانی یک استندآپ کمدین محقق شده، همه هنرمندان کشور هم به این وادی کشیده شدند؛ یعنی طرف فوتبالیسته، کنسرت می‌ذاره تا اینجاش رو بالاخره خودمون یه‌جوری با من بمیرم هضمش می‌کنیم اما اینکه وسط اجرا فاز استندآپ برمی‌داره رو آدم نمی‌دونه کجای دلش بذاره.

حالا اگر قصدش معاشرت با مخاطب باشه بازم اشکالی نداره آدم می‌گه طفلکی می‌خواد بگه من عین خواننده‌های خارجی ولی مجاز خیلی کولم ولی همین آدم بعد از تموم شدن کنسرتش یه‌جوری از در پشتی سالن رو ترک می‌کنه که مردم مجبور می‌شن با علم و آگاهی و از روی عمد با بدلش عکس بگیرن. مورد داشتیم بعد از کنسرت، هم با طرفدار تیمش، هم طرفدار سبک موسیقی‌ش هم سردبیر یه روزنامه طنز همزمان عکس گرفته، یه جوری که آدم کل قفسه‌های ذهنی‌ش بهم می‌خوره که این بابا رو تو کدوم کتگوری یا حوزه قرار بده، بعد ناچار می‌شی اسمش رو سرچ کنی یعنی سؤال چالش برانگیر اول مرغ بوده یا تخم‌مرغ رو راحت‌تر می‌تونی براش جواب پیدا کنی تا اینکه ببینی این آقا اول چی‌کاره بوده. به فاز جوک تعریف کردن که می رسه تو رودروایسی اخلاقی مجبور می‌شی بهش بخندی البته درست‌ترش آینه که بهش نخندی باهاش بخندی.

در هرحال همین‌که پول استندآپ رو روی بلیط محاسبه نکرده و پول بلیط رو با دلار و پوند و یورو محاسبه نکرده و مثل یه شرکت خوردرو ساز یهو چهل میلیون نکشیده روی اجراش باز هم جای شکرش باقیه. فقط نقدمون به این ماجرا و ماجراهایی مثل اینه در اینه که مدیر برنامه‌ها روی برنامه استندآپ، تن صدا و میمیک صورت طرف دقت بیشتری داشته‌باشن.

یعنی آدم استندآپ می‌بینه که دلش بالا بیاد نه اینکه طرفی که اجراش می‌کنه یه جوری تمام مدت تو ژست و افه باشه که انگار اومده عکسبرداری برای بیلبورد با موضوع کت شلوار دامادی. بخند بابا… چیزی نمی‌شه اگر تو هم بخندی، فوقش ملت آمار دکتری که لمینت برات کرده رو ازت می‌گیرن دیگه!

پایان پیام