کال جنی طبس بهشتی در میان کویر
پایگاه خبری گلونی، سمیه باقری حسن‌کیاده: ترس از ارواح و اجنه و هر چه که به نظر ماورایی است گاهی آدمی را از دیدن زیبایی‌های دلچسب زمینی نیز محروم می‌کند.
از من می‌شنوید گاهی دل را به دریا بزنید و کمی ترس و هیجان را چاشنی روز‌های تکراری زندگیتان بکنید و بروید و غرق رازهای هستی شوید.
نرفتن و ندیدن مکان‌های رمز‌آلود و شگفت‌انگیز دنیا شما را در چهار‌چوبی تعریف شده از زندگی گرفتار و اسیر می‌کند.
به استان یزد که بروید و به ۳۵ کیلو‌متری شمال شهر طبس و نزدیک روستای ازمیغان سری بزنید، به دره‌ای خاموش، خنک و آبدار، در دل پهنه داغ و تب‌دار کویر می‌رسید.
دره‌ای که نقش و نگار‌های منظم و زیبای دیواره‌های آن حکایت از فرسایشی عمیق توسط سیلاب‌ها و جریان خروشان آب‌ها دارد. و دقیقا به همین دلیل است که اهالی محلی به آن کال می‌گویند.
به این اسم با‌‌مسما، ترس و وحشت مردم روستا‌های اطراف از حضور اجنه و ارواح را هم که اضافه کنید به نام اصلی دره یعنی «کال جنی» می رسید.
در کال جنی یا به قول محلی‌ها دره جنی، آب عنصری کمیاب نیست. بلکه در جای جای آن می‌توانید آبشارهای کوچکی را ببینید که محلی‌ها به آن‌ها «شُلَن» می‌گویند.
می‌توانید در حوضچه‌های کم عمق آن تنی به آب بزنید و خنکای بهشت را در دل کویر سوزان اطراف طبس حس کنید و روحی صفا دهید.
می‌توانید گاهی به بالای سر خود نگاه کنید و ذره ای از آسمان را هم ببینید؛ چرا که در طول مسیرتان ممکن است آنقدر دیواره‌های دره به هم نزدیک شوند که دیگر نتوانید همان یک ذره تصویر از آسمان را هم داشته باشید.
می‌توانید آثار حیات را هم در کال جنی به آسانی بیابید؛ آثاری که طبق گفته کارشناسان میراث فرهنگی دست‌کم به دوران امپراتوری ساسانیان بازمی‌گردد.
در نزدیکی‌های انتهای دره،تونلی شگفت‌آور و مهندسی‌ساز می‌بینید که آب را به درون قنات هدایت می‌کند و دقیقا از همان‌جا که آب به قنات می‌ریزد، باقی مسیر دره خشک و بی‌آب و علف می‌شود.
و چه عجیب است که همه این‌ها نه حاصل فرسایش، که ساخته دست بشری توانمند است که زمانی در دل بیابانی داغ و خشک برای خودش آب ذخیره می کرده است تا باقی بماند و اکنون بزرگ‌ترین دردش برای بقا بی‌آبی است.
کمی جلوتر که بروید، در ارتفاع ۲متری از سطح زمین، چاهی قرار دارد که می‌توانید به کمک یک همراه وارد آن شوید و دنیای جدیدی را زیر زمین ببینید.
تالاری وسیع با دو دالان بزرگ که هرکدامشان شامل چند اتاق است شما را قطعا هیجان‌زده می‌کند.
این‌جا هنوز می‌توانید رد تیشه معماران چیره‌دست ساسانی بر دیواره‌ها را با انگشت نشان دهید.
می‌گویند که این دالان‌ها و اتاق‌ها زمانی محل چله‌نشینی یکتا‌پرستان بوده است؛ همان‌ها که هم خدا را می‌پرستیدند و هم طبیعت را مقدس می‌دانستند و قابل احترام.
وجود تونل‌ها و خانه‌هایی به نام خانه گبر‌ها در دل دیواره‌های کال جنی که برای سکونت زرتشتیان ساخته شده بود از شگفتی‌های دیگر این دره زیباست.
این‌جا نخل‌هایی می‌بینید که خودشان خواسته‌اند که سر از خاک برآورند و قدرت‌نمایی کنند و فخر بفروشند به خشکی کویر. این‌جا نیزارهایی وجود دارد که هر ساقه نی‌اش از جدایی یاری عزیز حکایت‌ها دارد.
این‌جا آب و گرمای زمین، ایمان به خدا و احترام به طبیعت، انسان و قدرت شگفتش در غلبه بر سختی‌ها، همه و همه را می‌توانید یکجا ببینید.
با این همه دره جنی یا کال جنی جاییست که نباید به تنهایی مسافرش باشید، حتی اگر به ارواح و اجنه اعتقاد نداشته باشید.
چند دقیقه فیلم درباره کال جنی طبس
پایان پیام
