به یگانگی خدا سوگند اگر همهی کارمندان و مدیران و مسئولان این کشور، یک صدم پدرم شرافت کاری داشتند، امروز اخبار بیبیسی میگفت: ایران باز هم آمریکا و اتحادیه اروپا را تحریم کرد.
پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: ۲۹ فروردین هر سال روز ارتش است. روز مردان جنگ. روز پوتینهای واکس خورده. پدرم سی سال در ارتش خدمت کرد. ۸ سال درجنگ بود و ۲۲ سال در غربت. حتا یک روز هم غیبت نکرد. سی سال بدون یک دقیقه تاخیر در ورود و حتا یک دقیقه تعجیل در خروج، لباس نظامی به تن کرد و پوتین واکس خورده به پا.
اما اگر کسی پدرش نظامی باشد، خاطرات جالبی دارد برای گفتن.
این سالها انگار خانهمان تیپ زرهی بود.
پدر فرماندهی تیپ و مادر فرماندهی گردان و خواهر فرمانده گروهان و من سربازِ صفرِ شهرستانیِ کچلِ مُفو.
ساعت ده شب خاموشی بود. ۹ و نیم درب دژبانی را میبستند. تا ۹ و نیم آمدی خانه آمدی، اگر نیامدی در بسته میشد تا فردا ۶ صبح. قبل از صبحگاه.
جمعه وقت نظافت بود. باید کفشها واکس میخورد. ناخنها کوتاه میشد.
روی صورت کاغذ میکشیدی باید سُر میخورد. اینها اگر نمیشد، اضاف میخوردی. لغو مرخصی میشدی. پامرغی میرفتی. دستشویی میشستی.
وقتشناسی از خصایص ارتشیها است. ساعتهای خانهی ما همگی بیست دقیقه جلوتر تنظیم شدهاند.
خود پدر هم نیم ساعت زودتر از خانه خارج میشود تا مبادا دیر برسد.
یکی از اقوام ما را برای شام دعوت کرد. پدر به ما گفت کمی زودتر برویم که سر وقت برسیم. وقتی رسیدیم آنها هنوز صبحانه نخورده بودند.
پدرم به سربازها موقعیت جغرافیایی آموزش میداد.
حالا در خانه وقتی میخواهد آدرس بدهد انگار شهید باکری در ارتفاعات گیلان غرب به فرماندهی گردان آدرس میدهد:
رسیدی به میدون، میری سمت شمال غربی میدون. اونجا که رسیدی ۴۵ درجه میپیچی سمت شرق.
اینقدر میری تا میرسی به چهارراه. رسیدی چهارراه، بپیچ سمت آفتاب غروب.
اگر همه ارتشی بودند
پدر هنوز هم قوانینش را دارد. هنوز هم مرد جنگ است. هنوز هم شرافت کاریاش را دارد. هنوز هم وقتشناس است.
هنوز هم آدرس میدهد از شمال غربی برو به سمت طلوع آفتاب.
به یگانگی خدا سوگند اگر همهی کارمندان و مدیران و مسئولان این کشور، یک صدم پدرم شرافت کاری داشتند، امروز اخبار بیبیسی میگفت: ایران باز هم آمریکا و اتحادیه اروپا را تحریم کرد.
روز ارتش بر آنهایی که سالها پوتین و لباس پلنگی پوشیدند مبارک.
پایان پیام.