اخیراً در خبرها آمده است که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در طی بازدید از دریاچه ارومیه ضمن ابراز نگرانی گفته‌اند: «کمی از برنامه احیای دریاچه عقب هستیم»
پایگاه خبری گلونی، حمیدرضا رجبی: این موضوع – همین فعلِ جناب رئیس که البته معاون رئیس جمهور هم هستند – هم امیدبخش است و هم نگران کننده. امید بخشی‌اش آنجایش است که ایشان ابراز نگرانی کرده‌اند و همین حرکت، برای اثبات تلاش ایشان در سمت خود کفایت می‌کند، چنانکه گفته‌اند: «مدیر و رئیس بدون ابراز نگرانی، چون زعفران بی رنگ است!»
اما جای نگران کننده‌اش هم باز همین ابراز نگرانی است؛ از آنجائیکه ما جماعت، استاد بلامنازع برنامه و برنامه‌ریزی هستیم، کمی از برنامه عقب بودن اصلاً جای نگرانی ندارد. آن هم برای احیای دریاچه‌ی ارومیه.
به عنوان پیشنهاد، تیم احیای دریاچه، جهت از سرگیری فعالیت‌های خود، می‌تواند از شنبه مجدداً شروع به کار کند یا از اول ماه، یا حتی از اول فصل؛ و با این متدِ پیشرفته که سالیان سال است در مملکت ما افراد را به پله‌های بالای موفقیت رسانده، مشکل دریاچه را مرتفع نمایند.
اما سوالی که مطرح است این است که، جناب رئیس دقیقا ذکر نکرده‌اند که چقدر از برنامه عقب هستیم؟ «کمی» یعنی چقدر؟ اینقدر؟ اینقدر!؟ نکند اینقدر!؟ که البته در هر سه حالت فوق، باز هم جای هیچ گونه نگرانی نیست چرا که حتی اگر اینقدر – در اینجا نگارنده دست از نوشتن کشیده و دستان خود را به فراخنای تاریخ از هم می‌گشاید- هم از برنامه عقب باشیم می‌توان با اجرای پویش‌های مختلفی چون: هر ایرانی یه قطره یا هموطن بِچِکان یا ایرانی بِچِک یا دریاچه ملی، چکّه‌ی ملی و هزاران هزار طرح و پویش دیگر، خود را به عنوان قطب اول احیا کننده‌ی «دریاچه‌هایی که کمی از برنامه‌ی احیای خودشان عقب هستند» در منطقه خاورمیانه معرفی کنیم.
پایان پیام
