پایگاه خبری گلونی، محمد ساکی: بازی تیم‌های رئال‌مادرید و بارسلونا در دور برگشت لالیگا، یکشنبه شب در ورزشگاه نیوکمپ در حالی برگزار شد که میلیون‌ها هوادار از مدت‌ها قبل در انتظار یک بازی مهیج بودند. یک الکلاسیکوی بی‌نظیر، سریع، خشن، زیبا و البته پر گل به تاریخچه این‌بازی‌ها پیوست.
بارسایی‌ها که علاقه داشتند در آخرین الکلاسیکو با حضور دن‌آندرس فراموش نشدنی، پیروز میدان باشند، بازی را بهتر شروع کردند و با حمایت طرفداران حاضر در ورزشگاه، زودتر از رئالی‌ها و روی حرکت سریع سرخیوروبرتو و پاس بی‌نقص او به داخل منطقه جریمه توسط سوارز صاحب گل شدند. بعد از گل اول، رئالی‌ها تقریبا میانه میدان را در اختیار گرفتن و با طراحی حملات ازجناح راست دفاع بارسا درصدد جبران گل خورده بودند که ابتدا با استارت رونالدو شروع شد و ارسال تونی‌کروس و ضربه سر بنزما، توپ در مقابل دروازه افتاد و رونالدوی آماده چاره جز گل کردن توپ را نداشت. از اینجا به بعد بود که اشتباهات فاحش آقای هرناندز داور مسابقه شروع شد.
همه راه‌ها به مسی و رونالدو ختم می‌شود
یکی از ضعیف‌ترین داوری‌های تاریخ الکلاسیکو بود. از اخراج سختگیرانه سرخیوروبرتو در درگیری با مارسلو در اواخر نیمه اول گرفته تا گم‌شدن پنالتی رئال در نیمه دوم بازهم با حضور مارسلو، گل دوم بارسا که رئالی‌ها معتقد بودند سوارز با خطا توپ را از واران گرفته است و خطاهایی زیادی مثل برخورد بیل با امتیتی که از چشم او دورماندند. اشتیاق پیروزی در ساق پای بازیکنان دو تیم مشهود بود. در ۳۰ دقیقه ابتدایی رونالدوی آماده هر ۶ دقیقه یکبار یک ضربه روانه دروازه بارسلونا کرد. یک سیو فوق‌العاده از تراشتگن در مقابل رونالدو، مانع گلزنی دوباره این ستاره پرتغالی شد. بازهم ردپای ستاره‌های چندساله اخیر فوتبال در این بازی چشم‌نواز بود و شاید اگر رونالدو تعویض نمی‌شد، نیمه دوم پرگل‌تری را شاهد بودیم.
بارسلونا هم که علاقه داشت تداوم شکست‌ناپذیری با دبل کردن مقابل رئال همراه باشد، و اینکه طعم قهرمانی را شیرین‌تر کند در اوایل نیمه دوم با یک بازیکن کمتر توسط مسی به گل دوم رسید. یک ضربه بی‌نظیر از ستاره آرژانتینی کافی بود تا تیم ده نفره والورده برای بار دوم پیش بیفتد. بارسای ده نفره هیچ نشانی از دفاع محض نداشت و به محض توپگیری با حرکات راکیتیچ و پاولینهو به سمت دروازه رئال حرکت می‌کردند. در ادامه این رئال بود که با یک یار بیشتر سعی در نفوذ در لایه‌های دفاعی بارسا را داشت. اما در میان تراکم بازیکنان رئال در زمین بارسلونا، فرار مسی با پاس تند و تیز سوارز، او را در مقابل دروازه رئال و ناواس قرار داد و اینبار سیو عالی از ناواس رئال را در بازی نگه داشت.
سوت‌های اشتباه هرناندز تمامی نداشت
حملات و درگیری‌ها ادامه داشت تا در دقیقه ۷۳ ضربه بدون مکث بیل از روی قوس محوطه جریمه، نیوکمپ را غرق در سکوت کرد و بازی مساوی شد. سوت‌های اشتباه هرناندز تمامی نداشت تا بازی با همین نتیجه پایان یابد. تحریک داور توسط طرفداران بارسلونا برای اخراج سرخیو راموس هم در نوع خودش جالب بود که البته نتیجه نداد. شیطنت‌های او برای متشنج کردن جو ورزشگاه تمامی نداشت و حتی وقتی سوارز در برخورد با او به زمین افتاد اجازه نداد توپ به بیرون برود تا به نوعی موجب عصبی شدن بارسایی‌ها هم بشود. انگار داور باید اخراج سرخیوروبرتو را برای بارسا جبران می‌کرد تا کمی هواداران آرام بگیرند. برای هر دوتیم فقط پیروزی مهم بود. یک بازی سریع و محکم و با توپ‌های تک‌ضرب به دور از اتفاقات جدول و تعداد نفرات داخل زمین و میل به پیروز شدن است که الکلاسیکو را می‌سازد. هر حرکت می‌تواند صدای تشویق و یا سوت کرکننده نود و هفت هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه را به همراه داشته باشد.
یکی از لحاظ دراماتیک بازی لحظه تعویض اینیستا بود که در میان تشویق همگان بازوبند را بر بازوی مسی بست و از زمین آخرین الکلاسیکو ی عمرش خارج شد. شاید این حجم از احساسات دیگر در هیچ جای دنیا برای او اتفاق نیوفتد. هواداران خاطرات را تا بازی بعد مرور می‌کنند و قبول می‌کنند که باید به آینده امیدوار بود. الکلاسیکوی بعدی بدون دن‌آندرس چگونه خواهد بود؟
پایان پیام
