تیم ملی ایران دقیقا با چه تیم مطرحی در ۱ یا ۲ سال گذشته حتی دوستانه بازی کرده است؟ از کدام روز فیفا دی به خوبی بهرمند شدیم؟
پایکاه خبری گلونی، محمد ساکی: کمتر از یک هفته تا شروع جامجهانی ۲۰۱۸ باقی مانده است.
آخرین بازیهای تدارکاتی تیمهای حاضر در مسابقات برگزار شد ولی تیم ایران تقریبا با بدترین پیشبینیها همچنان دست و پنجه نرم میکند.
از نظر مورینیو در خصوص ردهبندی نهایی گروه ۲ مسابقات (او گفت ایران در رتبه چهارم قرار میگیرد) تا پیشبینی سایتهای مختلف فوتبالی.
اما اگر شما به عنوان یک ایرانی و یک هوادار فوتبال از این اخبار و پیشبینیها دلخور و دلسرد میشوید بهتر است از زاویه دیگر نگاه کنیم.
تیم ملی ایران دقیقا با چه تیم مطرحی در ۱ یا ۲ سال گذشته حتی دوستانه بازی کرده است؟ از کدام روز فیفا دی به خوبی بهرمند شدیم؟
بیایید با هم یک قرار بگذاریم! بازی با امید ازبکستان و سیرالئون را لطفا از حافظه تاریخی تیم ملی از یاد ببرید! تقریبا به هیچ تیم حتی درجه دوم هم نمیرسیم پس طبیعی است میزان خوشبینی به درخشش فوتبال ایران در جامجهانی برای بسیاری نقطه کمسویی جلوه کند.
دیدگاه فیفا هم در خصوص رنکینگی که در مورد تیمها ارائه میدهد به خیلی از مسائل بستگی دارد.
تعیین جایگاه تیمها در رنکینگ براساس سیستم امتیازدهی خاص فیفا است که براساس نتایج تیمها در مسابقاتی که فیفا آنها را به رسمیت میشناسد، تعیین میشود.
این ردهبندی تا جام جهانی ۲۰۰۶ براساس نتایج ۸ سال گذشته تیمها بود ولی خیلیها معتقد بودند بازتاب درستی از کیفیت تیمها نیست و برای اینکه موثرتر و واقعیتر شود، بعد از جام جهانی، عملکرد تیمها در ۴ سال گذشته تقلیل پیدا کرد.
فیفا همچنین بعد از جام ۲۰۰۶ نحوه محاسبه امتیازات را هم سادهتر کرده است و مثلا میزبانی یا میهمانی و تعداد گلهای زده دیگر تاثیری ندارند. در نهایت عوامل مختلفی برای یک دیدار در نظر گرفته میشوند و با ضرب آنها در یکدیگر، امتیاز نهایی به دست میآید.
پیروزی، تساوی یا باخت
برای برد ۳، تساوی یک و باخت صفر امتیاز در نظر گرفته میشود. اگر بازی مساوی شود و یک تیم در ضربات پنالتی پیروز شود، برنده ۲ و بازنده یک امتیاز میگیرند.
موارد دیگر در دخالت دارد مثل اهمیت بازی، قدرت حریفان، زمان، قدرت منطقهای.
اما زمان چه تاثیری دارد؟
بازیهایی که در ۴ سال گذشته (۴۸ ماه) برگزار شدهاند در رنکینگ محاسبه میشوند و برای مسابقاتی که به تاریخ فعلی نزدیکتر است، ضریب بزرگتری در نظر گرفته شده تا ردهبندی تیمها بیشتر به واقعیت نزدیک باشد. بنابراین بازیهای ۱۲ ماه گذشته ضریب یک، بین ۱۲ تا ۲۴ ماه گذشته ضریب ۵/۰، بین ۲۴ تا ۳۶ ماه گذشته ضریب ۳/۰ و بین ۳۶ تا ۴۸ ماه گذشته ضریب ۲/۰ دارند.
این نکات را گفتم تا لااقل ذهن فوتبال دوستان در خصوص نوع عملکرد فدراسیون و فیفا و دیگر فدراسیونها کمی شفاف شود.
حالا نزدیک به جامجهانی هستیم و عملکرد فدراسیون فوتبال ایران در همه نقاط ضعیف بوده است. جدا از مسائل سیاسی و مشکلات منطقهای، جهتگیری هزینههای فدراسیون توجیحی را برای عدم برگزاری دیدار دوستانه با تیمهای درجه یک و دو نشان نمیدهد.
درآمدهای فدراسیون فوتبال
درآمدهای فدراسیون چطور هزینه میشود؟ آیا فقط دستمزد کادر فنی در الویت است؟ برای تامین مابقی هزینههای آمادهسازی یک تیم آن هم در رده ملی، متکی به قراردادهای گنگ و بیثمر است؟
جای دوری نرویم، همین عربستان، کشوری که سالهاست در ردههای باشگاهی تیمهایش در آسیا بیرقیب بوده و در صرف هزینههای گزاف برای آوردن بازیکن و مربی کارآمد به فوتبال کمکاری نکرده است.
اما بحث ما پرداخت هزینههای نجومی به طور مداوم نیست کمااینکه پیشرفت هزینه در بر دارد، ولی حداقل در مراحل آمادهسازی جامجهانی چرا ما نباید با تیمهای مطرح بازی کنیم تا جهان فوتبال پتانسیلهای ملی پوشان را بیشتر درک کند.
در تیم ما آقای گل لیگ هلند وجود دارد. دروازبان و خط دفاعی که با دو گل خورده در کل بازیهای مقدماتی به جامجهانی رسیده است. کریم انصاریفرد که علمکرد خوبی در لیگ یونان داشته یا سردار آزمون که امید اول گلزنی ما در روسیه است.
نگاهی به تیمهای که عربستان در مراحل آمادهسازی جامجهانی با آنها روبرو شده بیندازیم.
عراق، اوکراین، پرو، الجزایر، بلژیک، یونان، ایتالیا و دست آخر هم قهرمان جهان آلمان.
آنها به ایتالیایی باختند که نسل جدیدی را در ترکیب قرار داده است و بلژیکی که با ادانهازاد، لوکالک و دیبروینه بدون شک یکی از آمادهترین تیمهای جامجهانی خواهد بود و آلمانی که همیشه آلمان است یا ساختاری مطمئن و ترکیبی بیرحم برای حریفان.
کلام آخر
فرصت بازی تدارکاتی با تیمهای درجه اول برای جامجهانی که غنیمت شمرده نشد ولی تا فرصت هست فدراسیون به فکر تدارک بازی با تیمهای باکیفیت برای جامملتهای آسیا باشد.
حسرت چندین ساله باید به پایان برسد.
برنامهریزی برای درآمدزایی و هزینههای ارزیابی شده برای موفقیت یک تیم ملی، اصلیترین وظیفه یک فدراسیون است.
کسی باید ورود کند به فدراسیون فوتبال تا شاید فوتبال ایران را از دست دلالها و سودبگیرها نجات دهد.
پایان پیام