عبدالرضا رحمانی‌فضلی گفت: به عنوان وزیر کشور و مسئول امنیت داخلی می گویم اگر ۲۴ ساعت چشمانم را روی هم بگذارم، بیش از یک میلیون پناهنده از مرزهای غربی به اروپا می‌روند.
پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: این‌که وزیر کشور می‌آید و این جملات را می‌گوید حتماً یک چیزی می‌داند. خبرهایی دارد و دلش از جایی می‌سوزد. اما ما هم به عنوان مردم این کشور، اطلاعاتی داریم. خبرهایی به گوش‌مان رسیده است و دل‌مان از جایی می‌سوزد که در ادامه عرض می‌کنیم.
ما مردم
ما مردم ۲۴ ساعت چه چشم‌هایمان را ببندیم و چه نبندیم، اجناس مورد نیازمان گران می‌شوند.
ما مردم هم اگر ۲۴ ساعت چشم‌هایمان را ببندیم، چند مدیر و مسئول از مرز خارج می‌شوند و با پول مملکت می‌روند کانادا.
ما مردم همان‌هایی هستیم که وقتی چشم‌های برخی مسئولین بسته است، به زلزله‌زده‌ها کمک می‌کنیم.
خیرهایمان مدرسه می‌سازند. دکترهایمان رایگان عمل می‌کنند. معلم‌هایمان بدون چشم‌داشت به دورترین نقاط می‌روند.
برای فقرا پول جمع می‌کنیم. کودکان نیازمند را یاری می‌کنیم. زندانی آزاد می‌کنیم. تا می‌توانیم صرفه‌جویی می‌کنیم.
از تمام تفریحات موجود در جهان به یک شمال رفتن و جوجه خوردن اکتفا می‌کنیم.
بی‌آبی را تحمل می‌کنیم. همچنین در گرم‌ترین روزهای سال بی‌برقی را.
هرچه‌قدر کار می‌کنیم و پس‌انداز می‌کنیم، با کاهش ارزش پول‌مان باز هشت‌مان گرو ۹مان است.
اما باز هستیم. مانده‌ایم. کار می‌کنیم. با شرافت و حیایی مثال‌زدنی هم‌چنان امیدواریم.
اخبار را دنبال می‌کنیم شاید خبر خوبی رسید. سخت است اما مانده‌ایم.
اما برخی از ما مردم
حال اما در این وانفسا هستند مردمانی که کم‌طاقت‌اند.
توان ماندن ندارند. نباید بروند اما می‌روند برای تجربه‌ی یک زندگی دیگر.
شاید موفق بشوند شاید نشوند. اما کسی دلش نمی‌خواهد برود.
دلش نمی‌خواهد در کشوری غریبه شهروند درجه چندم باشد. ولی همه مصائب را به جان می‌خرد و می‌رود.
واقعاً چرا؟
بله آقای وزیر. لطفاً چشم‌هایتان را ببینید.
پایان پیام
